Поиск
Шырав ĕçĕ:
Хӑй ӑҫта тӑнине манса, вӑл хыттӑн каланӑ:
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Коля-атаман пурин ҫине те пӗр пекех пӑхнӑ, хӑйӗн отрядӗнче вӑл ӗлӗкхи туслӑхӗ ҫинчен манса кайнӑ.А Коля-атаман не признавал никаких исключений и, командуя в своем отряде, забывал о старой дружбе.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Эпӗ хам ӑҫтине те манса кайрӑм.
Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.
Тигр ҫинчен эп пачах манса кайрӑм, пуҫӑмра пурӗ те пӗр шухӑш ҫеҫ: хӑвӑртрах хӳшше ҫитсе ӳкесчӗ.Про тигра я совершенно забыл и думал только об одном: как бы поскорее добраться до юрты.
Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.
Сунара тухнӑ чухне нихӑҫан та пӑшала авӑрлама манса каякан марччӗ вӑл, анчах кунта ак, инкек ҫине синкек тенӗ пек, епле пулса тухрӗ.Никогда он не забывал заряжать ружье перед выходом на охоту, а тут, как на грех, такая оплошность!
Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.
Вӗсене хӗрсе кайсах йӗрленипе эп хам ӑҫталла утнине сӑнаса пыма та манса кайнӑ-мӗн.Я увлекся преследованием и совсем забыл, что надо запоминать местность.
Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.
Тута писевӗн тӗсне, лак тӗсне улӑштарнӑ пекех, вӑхӑтран вӑхӑта мода улӑштарса тӑрать, анчах темле мода тухсан та, хӑвӑн ӳт уйрӑмлӑхӗсем ҫинчен манса каймалла мар.
Косметика // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
XV Людовик вӑхӑтӗнче, тасалӑх мӗн иккенне пӗтӗмпех манса кайнӑ вӑхӑтра та, ҫынсем ҫаплах сӑрланнӑ.
Косметика // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Кам та пулин хӑйӗн парӑмне манса кайнӑ е ӑна парса татассине вӑрӑма ярать пулсан, ҫав ҫынна ун ҫинчен аса илтерсе ҫыру ҫыраҫҫӗ.Напоминание пишут тому, кто забыл о своем долге или затягивает его выполнение.
10. Ҫырусем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Р. S. (постскриптум — манса хӑварни) е кайран хушса ҫырмаллине ҫыру вӗҫӗнче, алӑ пуснӑ хыҫҫӑн, ҫыраҫҫӗ.P. S. (постскриптум) или дополнительную пометку, в случае необходимости, помещают в конце письма.
10. Ҫырусем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Парне мӗн чухлӗ тӑни мар, ҫын сана манса кайманни, асра тытни кӑмӑллӑ, ҫавӑнпа япала хакне кӑтартакан хута илсе пӑрахмалла.
Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Пумилккере ӗҫсе ӳсӗрӗлсе, хӑйсем мӗн пирки пуҫтарӑннине манса кайни чӑтма май ҫук киревсӗр япала.Возмутительно, когда поминки превращаются в попойку и люди забывают по какому поводу они собрались.
Вилӗм, пытару тата асӑну // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Кил хуҫин сывлӑхӗшӗн ӗҫрӗр пулсан, кил хуҫи хӗрарӑмӗ ҫинчен манса ан кайӑр.Если пьют за здоровье хозяина, нужно обязательно вспомнить и о хозяйке.
Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Ҫын хӑй хӑнара пулнине манса, хӑйӗн начар кӑмӑлепе кил хуҫисене ан кӳрентертӗр.
7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Е манса кайма ӗлкӗртӗне?
XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Эс, чӑнах та, мӗн кирлине йӑлтах манса кайрӑн пуль, — кулкаласа илчӗ Имет.— Видать, ты и в самом деле ничего не помнишь, что надо, — усмехнулся Имет.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Манса каймӑн-и?
XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Сӗтел хушшинчи ҫынсем хӑйсем ӑҫта ларнине йӑлт манса кайнӑ пек, Василий Петрович енне пӑхаҫҫӗ, пӗр сӑмахне сиктермесӗр итлеҫҫӗ.
IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Вӑл, темӗн манса хӑварасран аран асне илнӗ пек пулса, ҫавӑнтах васкама тытӑнчӗ, шлепкине аллине илчӗ.Он, вспомнив об этом, заторопился, засуетился, схватился за шляпу.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Кунталла ик-виҫӗ ҫул ҫитсе курман Шерккей, унӑн ятне те манса кайнӑччӗ, леш ҫапах та ӑна хапӑл туса йышӑнчӗ.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.