Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫийӗн сăмах пирĕн базăра пур.

ҫийӗн (тĕпĕ: ҫийӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ем-ешӗл тумпа эрешленсе капӑрланнӑ ҫеҫен хир ҫийӗн хура пӗлӗтсем шуса иртеҫҫӗ.
Над степью, покрытой нарядной зеленкой, катились тучи.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тӑн-тӑн-тӑн-тӑн! — сасартӑк чиркӳ тӑрринчен татӑлса анса, площадь тӑрӑх, урамсем, тӑкӑрлӑксем тӑрӑх янӑраса кайрӗ сасӑ; чан сасси хӑмӑррӑн явӑнса выртакан ҫурхи шыв ҫийӗн, типсе ҫитме ӗлкӗреймен шур чуллӑ тӑвайкки ҫийӗн тӗнкӗлтетсе чупрӗ, вӑрман тӗлне ҫитсен, вӗтӗ-вӗтӗ ясмӑк пӗрчисем пек тӗпренсе саланчӗ те хурлӑхлӑн йынӑшса шӑпланчӗ.
Дон-дон-дон-дон! — сорвалось с колокольни и залило площадь, улицы, проулки; над бурой гладью полой воды, над непросохшими меловыми мысами горы звон пошел перекатом, в лесу рассыпался на мелкие, как чечевица, осколки, — стеня, замер.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй вӑл пӗтӗм кӗлеткипе тӑвӑнса чӗтрерӗ, мӑчлатман куҫӗсене юр ҫийӗн шутарса ҫӗклерӗ те, хаяр курайманлӑхӑн пӗтӗм йывӑрӑшӗпе тирӗнсе, Чернецовӑн сӗмсӗр хӑюлӑх та йӗрӗнсе пӑхакан куҫӗсене аяккалла тартрӗ.
Он весь дрожал, немигающие глаза его ползали по изрытвленному снегу, поднявшись, скрестились с бесстрашным, презирающим взглядом Чернецова и обломили его тяжестью ненависти.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл кукленсе ларчӗ, пӑхрӗ те — карта хыҫӗнчи кӑвак кӗлеткесем йӑшӑлтатса куҫма чарӑннине курчӗ; кӗҫех унтан пӗр виҫеллӗн персе тӑма пуҫларӗҫ; пульӑсем, тӗтреллӗ тӳпен хӑмӑр шӑналӑкне курӑнман шӑтӑксемпе шӑтарса, пуҫ ҫийӗн вӗҫе-вӗҫе иртрӗҫ.
Она присела, увидела, как за изгородью стихло движение, а через минуту оттуда размеренно забились залпы, и, высверливая невидимые дыры в хмарной парусине неба, потекли над головами пули.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сарӑрах шурӑ, авалхи карапсем пек кӗре кӑкӑрлӑ пӗлӗтсем Новочеркасск ҫийӗн майӗпен шӑвӑна-шӑвӑна иртеҫҫӗ.
Изжелта-белые, грудастые, как струги, тихо проплывали над Новочеркасском облака.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Карталанса иртекен тӑрнасем пӗр-пӗрне инҫе ҫула йыхӑрса чӗнни сивлек те хура ҫӗр ҫийӗн ҫӗрлехи вӑхӑтра та чуна ыраттарса илтӗнсе тӑрать.
Даже ночами звенел над прохладной, черной землей журавлиный горько волнующий зов.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫатӑртатса ҫурӑлакан ҫӳхе кӑвак пӑр ҫийӗн сайраран ҫуран ҫынсем каҫкаласа ҫӳреҫҫӗ.
По хрупкому сизому льду перебирались редкие пешеходы на ту сторону.

Ҫил курӑнман шӑлӗсемпе катан тӑррине хирсе уҫрӗ те ҫинҫе шӑчча аяккалла илсе ывӑтрӗ, унтан сасартӑк, ылтӑн улӑма сенкӗпе ҫӗкленӗ пек пӗр пысӑк чикӗм йӑтса, картиш ҫийӗн ыткӑнчӗ, урам тӗлӗнче тӗлсӗррӗн ҫавӑрттарса, тӑрмаланчӑк ҫӗклеме Степан Астахов пӳрчӗ ҫине кайса пӑрахрӗ.
Ветер, вгрызаясь, подрыл ему вершину, свалил тонкую жердь и вдруг, подхватив золотое беремя соломы, как на навильнике, понес его над базом, завертел над улицей и, щедро посыпав пустую дорогу, кинул ощетиненный ворох на крышу куреня Степана Астахова.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Трансильвани тӑвӗсем ҫийӗн вичкӗн ҫилсем шӑхӑрса явӑнаҫҫӗ, ту ҫурӑкӗсенче сивӗ тӗтре мӑкӑрланать; тӑм ӳксе ӗнтсе янӑ хыр вӑрманӗсенче сухӑрлӑ йывӑҫсен хӑватлӑ шӑрши сарӑлнӑ.
Над Трансильванскими горами вились ветры, в ущельях бугрился морозный туман, крепко пахли сосновые леса, опаленные заморозками.

Вӑл, Григорий, пирчесе кайнӑ тӑмлӑ тӑпра ҫийӗн утать, анчах хӑй утнӑ сасса хӑй те илтеймест те, ӑшӗ шиклӗн вӑркаса, сехӗрленсе пырать…
Он, Григорий, шел по твердой супесной почве, но шагов своих не слышал, и от этого подступал страх…

Ҫӳллӗ тӳпере ҫӑлтӑрсем янкӑртараххӑн йӑлтӑртатса ҫунма пуҫланӑ, вӑрманти сӗмлӗх пушшех ҫӑралса килнӗ, ҫӗр варринчи тӗтре те ӗнтӗ хӑйӗн кӑвак курпунӗпе шурлӑх ҫийӗн мӑкӑрӑлса тухма ӗлкӗрнӗ.
В зените пламенней горели звезды, плотнела темь, и уже горбатился над болотом полуночный туман.

Ҫав тери ҫинҫе, ҫӗрлехи ҫил юххипе илемлӗн хускалса чӗтренекен ачаш сасӑсем юхса килеҫҫӗ унтан, — Стоход юхан шывӗ урлӑ васкаса каҫаҫҫӗ те этем юнӗпе пайтахчен шӑварӑннӑ хурлӑхлӑ ҫӗр ҫийӗн ҫӑмӑллӑн та вӗттӗн чӳхенсе ташлаҫҫӗ.
Тоненькие, колеблемые ветром звуки спешили оттуда, перебираясь через Стоход, легко семенили над землей, многократно политой людской кровью.

Григорий винтовкӑн тимӗрленӗ приклачӗпе ҫӳллӗ нимӗҫ офицерне ҫапса ӳкерет, виҫӗ нимӗҫ салтакне тыткӑна илет, вӗсен пуҫӗсем ҫийӗн пӑшалӗпе ҫӳлелле персе, виҫҫӗшне те ҫыран хӗрринелле чуптарса каять.
Григорий окованным прикладом валит с ног высокого немецкого лейтенанта, берет в плен трех немецких солдат и, стреляя над их головами вверх, заставляет их рысью бежать к речке.

Кле-кле-кле-кле-вззи-и-и! — пӗрремӗш ҫурма рота салтакӗсен пуҫӗсем ҫийӗн, сывлӑша пӑрапа пӑраласа шӑтарнӑ пек, ҫивӗччӗн шӑхӑра-шӑхӑра, хӑрушла ахлатса вӗҫеҫҫӗ снарядсем; унтан пӗр самантлӑха шӑп пулса килет те, хаплатса ҫурӑлнӑ сасӑсем таҫта инҫетре, Стаход шывӗ урлӑ каҫмалли кӗпер ҫывӑхӗнче, илтӗнсе каяҫҫӗ: бах!.. бах!..
Кле-кле-кле-кле-вззи-и-и! — заквохтали с нарастающей силой снаряды, как буравом, высверливая воздух, со скрежетом проносясь над головами солдат первой полуроты; мгновение тишины — и далеко, возле переправы через Стоход, облегчающий гул разрывов: бах!.. бах!..

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӳпчесе кайнӑ аттисене йӗпе ҫӗр ҫийӗн йывӑррӑн иле-иле пусса, вӗсем каллех сӑмах шарламасӑр утрӗҫ.
Опять молчали, переставляя по влажной земле набухшие сапоги.

Паян вӗсен малта пыракан отрячӗсем ҫӗр айне минӑсем хураҫҫӗ, ыран вӗсем, ҫӗр ҫийӗн вӗҫекен летчиксем кӑтартнипе, вуншар ҫухрӑм малалла куҫӗҫ.
Сегодня их передовые отряды кладут мины под землей, завтра они передвигаются на десятки верст по указаниям летчиков над землей.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей бриджи, ансӑр кунчаллӑ атӑ тӑхӑннӑ, гимнастерка ҫийӗн яланах портупея ҫакма юратнӑ пулсан, Ҫемен брюкине ҫиеле кӑларса ҫӳреме кӑмӑлланӑ, китель, ҫурма ботинка тӑхӑнма юратнӑ.
Если Сергей любил бриджи, сапоги с узкими голенищами, гимнастерку — и непременно с портупеей, то Семен, перед тем как покинуть свою часть, пошил брюки навыпуск, китель и полуботинки.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кайӑк вӗсем ҫийӗн ҫаврӑнать, ҫунаттипе сулать, чӗнӳллӗн кӑшкӑрать.
Она кружилась, махала крылом, издавала призывные крики.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Каҫхине Берды ҫийӗн тӗтре ҫӗкленме тытӑннӑ.
Вечером над Бердами стал подыматься туман.

«Штурмлама! Аркатма!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Урамра ҫил улать, хула ҫийӗн ҫавӑрттарать.
А там: взвыл, заиграл над городом ветер.

«Тимлӗ сӑна! Тимлӗ итле!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика