Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ачи (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ача вӑл — Олёнӑн ачи.

Ребенок — это ребенок Олены.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Пӑрӑн, шуйттан ачи!

— Отвернись, леший!

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Йӗркесӗрлӗхе кӗтӳҫӗ ачи Вячеслав Орлов вӑхӑтра палӑртса пӗтернӗ.

Беспорядок был своевременно выявлен и ликвидирован подпаском Вячеславом Орловым.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ку, акӑ Узор, Урал ывӑлӗ, Сиротинка ачин ачи.

А вот это Узор, сын Урала и внук Сиротинки.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Шкул ачи пек хумханса, Высоцкий ӑна вырӑнтан ответлерӗ:

И, волнуясь, как ученик, Высоцкий с места ответил ей:

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентин Иванович Высоцкий агрономӑн районта ырӑ та мухтавлӑ чап пулнӑ чухне Валентина шкул ачи кӑна пулнӑ-ха.

Она была еще школьницей, когда агроном Вениамин Иванович Высоцкий уже пользовался в районе широкой и доброй славой.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ачи пултаруллӑ…

— Парень толковый…

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Фролов, Драницынӑн пӑлхануллӑ сӑн-пичӗ ҫине чалӑшшӑн пӑхса илчӗ: «Ачи эсӗ тӳрӗ чӗреллӗ пулас та, санӑн кандидатуруна сирсе пӑрахса, ҫапах та, тӗрӗс турӑм пулас эпӗ. Инҫе-ха санӑн Павлин Виноградова ҫитме!..» — шухӑшларӗ вӑл.

А Фролов, искоса поглядывая на взволнованное лицо Драницына, думал: «Парень ты, видать, честный, но все-таки я был прав, когда отвел твою кандидатуру. Куда тебе до Павлина Виноградова!

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Персе ӳкерчӗҫ? Эх, Андрюшка! Ҫук, турӑ ҫырлах-тӑрах. Шӑвать, шӑвать! Тӗмеске урлӑ каҫса кайрӗ! Ах, эсрел ачи!» — теҫҫӗ боецсем.

«Подбили? Эх, Андрюшка! Нет, слава богу. Ползет, ползет! Махнул за кочку! Ах, сукин сын!» — говорили бойцы.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫемьере чи кӗҫенни, хитре те пултаруллӑскер, Степанидӑн юратса иртӗнтернӗ ачи пулнипе вӑл хӑйне ачаранпах чӑрсӑрла тытма хӑнӑхнӑ.

Младший в семье, красивый, способный любимец и баловень Степаниды, он с детства не привык вести себя бесшабашно.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӳрт умӗпе кӳршӗ ачи, Валентинӑн «стремяннӑйӗ» чупса иртрӗ.

Мимо дома бежал Валентинин «стремянный», соседний мальчуган.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина шкул тӗлне ҫитсен, ӑнланман япала тӗпренех паллӑ пулса тӑчӗ: крыльца ҫинче Матвеич ачин ачи, Славка, йытпулли текенскер, ларать, вӑл такам туса панӑ шӑхличне, хурлӑхлӑ сасӑллӑ пулнипе ялта «сӑрнай» тенӗскерне, тӑрӑшсах вӗрет.

Когда Валентина поравнялась со школой, загадка окончательно разъяснилась: на крыльце сидел внучонок Матвеевича, по прозвищу Славка-головастик, и старательно дул в самодельную дудку, которую за жалостные звуки в селе прозвали «жалейкой».

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Алексей Лукич ачи.

Алексей Лукича сын.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ачи сӑнӗнче хӑйӗн пек авӑнчӑк, кӑмрӑк евӗр хура куҫхаршине, хӑйӗн тӑрӑхларах сӑмса шӑтӑкӗсене, хӑй пекех пуҫа пӗксе, чалӑшларах тытнине курчӗ.

Он узнал свои угольно-черные брови, будто переломленные посредине, свои ноздри с подрезом и свою привычку держать голову вниз и набок.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Япӑх мар, ачи кӗре! — тесе килӗшнӗ студентсем.

— Ничего, парнишка здоровый! — признали студенты.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ачи икӗ шкулӗнчен те лайӑх отметкӑсемпе вӗренсе тухрӗ.

Мальчик оба училища с хорошими отметками окончил.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Уҫӑ чӳречесем витӗр таҫта чӗчӗ ачи макӑрни тата урам вӗҫӗнче «лункӑлла» вылякан ачасен янӑравлӑ сасси илтӗннӗ.

В раскрытые окна доносились плач грудного ребенка и звонкий крик мальчишек, которые в конце улицы играли в «лунки».

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Чемеков — чиркӳ старости ачи пулнӑ, пӗрремӗш класра вӑл икӗ ҫул ларнӑ, хӑй вунтӑватӑ ҫул тултарнӑ.

Чемеков был сын церковного старосты и сидел второй год в первом классе, а было ему четырнадцать лет.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Каҫӑр сӑмсаллӑ ачи куҫӗсене чарса Серёжа умӗнче сиккеленӗ.

А курносый мальчишка, вытаращив глаза, запрыгал перед Сережей.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Улпутӑн пӗчӗк ачи макӑрма тата урисемпе тӗрткелеме пуҫланӑ.

Маленький барчонок уже плакать начал и ногами стучать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней