Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулӗ сăмах пирĕн базăра пур.
пулӗ (тĕпĕ: пулӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тен, апачӗ вӗрирех лекрӗ пулӗ

— Впрочем, возможно, виноват был слишком горячий суп.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Вара пурте тӳрех майлашӗ, ҫӗр ҫинче те ҫӑтмах пулӗ!

Тогда только и мир настанет на земле.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Мӗн шутлатӑн эс, паракансем нумай пулӗ тетӗн-и? — арӑмӗ ҫине ыйтуллӑн пӑхса каларӗ Сы-мин.

И много ли ей подают — этой почтительной дочери? — Он впился в жену глазами, как бы желая вытянуть из нее ответ.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

 — Каларӑм вӗт эп сана, ку темле усал сӑмах, ятлаҫу сӑмахӗ пулӗ тесе… ну, ман пеккисене вӑрҫмалли сӑмах.

— Я же тебе говорю: это нехорошее слово, бранное слово, которым меня можно обругать.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ҫак сӑмаха шуйттан чӗлхипе калакан ача санран пӗр вунпилӗк ҫул кӗҫӗнрех пулӗ, апла пулин те вӑл ҫав чӗлхепе хытах ҫаптарать!

А ведь мальчишке, который сказал мне это по-чертовски, было не больше пятнадцати — моложе тебя, а так и чешет вовсю.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Пӗчӗк коллектив пысӑк ӗҫ тӑвать тесен пӗрре те йӑнӑшмастӑп пулӗ: кунта пай начальникӗ И.Никонорова, ертсе пыракан специалист-эксперт И.Федорова, аслӑ казначей О.Димитриева, 1 разрядлӑ специалистсем Е.Александрова, А.Алиева, А.Волкова ӗҫлеҫҫӗ.

Помоги переводом

Патшалӑх пуянлӑхӗ – патшалӑх хыснинчен килет // А.НИКОЛАЕВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/3595-patshal ... chen-kilet

Пӗрлешни ҫинчен панӑ хута хӑвпах илсе килтӗн пулӗ тетӗп, каланӑччӗ вӗт эп…

Надеюсь, ты захватил с собой договор о браке на красно-зеленой бумаге? Я ведь тебе сообщал.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Вара официаллӑ ӗҫӗн официаллӑ решенийӗ пулӗ.

И тогда это будет официальное дело, и решится оно по-официальному…

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Нивушлӗ вара Ци господин уезд пуҫлӑхӗпе туслашнӑшӑнах ҫынла калаҫма маннӑ пулӗ? — шухӑшларӗ Ай-гу.

«Неужто тот, кто побратался с начальником уезда, уже разучился говорить по-человечески? — думала Ай-гу.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Пирӗн енче хӑш ялта кӑна пӗлмеҫҫӗ пулӗ сире?

— Да и в какой из деревень на всем морском побережье вас не знают!

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Куна тума пит ҫӑмӑл тет пулӗ вӑл!

Думает, что так легко от меня отделаться!

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Эс ху астӑваймастӑн та пулӗ.

— Ты можешь и не помнить.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

— Апла тунин те усси ҫук пулӗ, — Чжаи Пэй-цзюне хисеплесе куҫран пӑхса каларӗ Ван Юэ-шэн.

— А он, пожалуй, и не сможет, — заговорил Ван Юэ-шэн, с уважением посмотрев на Пэй-цзюня.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Театр афишӑран пуҫланать тенӗрен, районти централизациленӗ клуб тытӑмӗ умӗнчи пӗлтерӳ хӑми ҫинчи вырӑсла ҫырнӑ йыхрава иртен-ҫӳрен пит асӑрхасах та каймарӗ пулӗ.

Так как Театр начинается с афиш, то приглашение на русском языке, которое висело на доске около централизованного клуба, наверное прохожие и не замечали.

Театр — асамлӑ тӗнче // В.Смирнова. «Елчӗк Ен», 2019.02.06

Курасса вара хам ӗмӗрӗмре мӗн кӑна курман пулӗ?

А чего не видал на своем веку?

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин пуҫне: ҫавсемпе пӗрле каймасӑр юлсан, аван мар пулӗ, текен шухӑш пырса кӗчӗ; тата вӑл ир таврӑнма шутларӗ.

Оленину пришло в голову, что нехорошо будет, если он не поедет; притом он думал рано вернуться.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗн начар пулӗ?

— Что худо будет?

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Начар пулӗ, — ӳпкелешсе каларӗ Лукашка, чарӑнса тата пуҫне сулласа.

Худо будет, — укоризненно сказал Лукашка, остановившись и качая головой.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ: мӗн пулӗ унпа, манпа, Лукашкӑпа? текен ыйтусемпе асапланнӑ пулӑттӑм.

Я бы мучился вопросами: что будет с ней, со мной, с Лукашкой?

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ кашни кун хамӑн умра мӗн курнине: тусенчи никам пырса кӗрейми ӗмӗрхи юра тата аслӑ ӑстаҫӑ алли чи малтанхи хӗрарӑма панӑ илемпе ҫиҫсе-ялтӑраса тӑракан мӑнаҫлӑ хӗрарӑма, — ҫаксене куҫпа курас пулать тата ӑнланса илес пулать, вара кам хӑйне пӗтерни, кам тӗрӗслӗхре тата кам суяра пурӑнни — эсир е эпӗ — ҫакӑ уҫҫӑнах паллӑ пулӗ.

Надо видеть и понимать, что я каждый день вижу пред собой: вечные неприступные снега гор и величавую женщину в той первобытной красоте, в которой должна была выйти первая женщина из рук своего творца, и тогда ясно станет, кто себя губит, кто живет в правде или во лжи — вы или я.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней