Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хушшинчи (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кил хуҫи хӗрарӑмӗ хӑнасене вӗсен сӗтел хушшинчи вырӑнне кӑтартать, апат-ҫимӗҫ лартса парать.

Хозяйка указывает гостям их места за столом и заботится об угощении.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинчи ҫынсем пурте кил хуҫине тинкерсе пахрӗҫ.

Все молча смотрели на хозяина застолья.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел хушшинчи ҫынсем хӑйсем ӑҫта ларнине йӑлт манса кайнӑ пек, Василий Петрович енне пӑхаҫҫӗ, пӗр сӑмахне сиктермесӗр итлеҫҫӗ.

Сидящие за столом, кажется, даже забыли, где они сидят: все смотрят на Василия Петровича, внимают каждому его слову.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кайма вара, тахҫан авал чумаксем каланӑ пек каласан, кӑвак ҫутӑллах, ирхи сулхӑнпа ту хушшинчи ҫулсемпе ҫеҫенхир урлӑ иртме ӗлкӗрес тесе, ирхине тӑватӑ сехетрен кая юлмасӑр тухса кайма шутласа хучӗҫ.

Выступать решено было колонной не позже четырех часов утра, чтобы успеть «позоревать», как говорили когда-то чумаки, то есть пройти зорькой горные дороги и миновать степную полосу до полдневной жары.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сӗтел хушшинче ларнӑ чухне, тепӗр сӗтел хушшинчи хӗрарӑма ташлама чӗниччен, арҫын хӑйпе юнашар ларакан хӗрарӑмсемпе ташлама тухать.

Если сидят за столом, то прежде, чем пригласить танцевать из-за соседнего столика, мужчина должен потанцевать со всеми женщинами из своей компании.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинчи палланӑ ҫынсемпе те, палламаннисемпе те сывпуллашаҫҫӗ.

Прощаются с сидящими за столом знакомыми и посторонними.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кӳршӗри сӗтел хушшинчи арҫын куҫ илмесӗр пӑхнипе, вӗҫӗмсӗр черкке ҫӗкленипе хӗрарӑма йӑлӑхтарать пулсан, хӗрарӑм тек ун еннелле ҫаврӑнмасть, ӑна асӑрхамасть.

В случае, если сидящий за соседним столиком мужчина взглядами и поднятым бокалом начнет надоедать женщине, она не должна обращать на это внимания.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫамрӑк хӗрача та пӗр сӗтел хушшинчи аслӑ хӗрарӑм е ватӑ арҫын килӗшекен апата суйласа илсен тин хӑй валли суйлать.

Таким же образом поступает и молодая девушка, находясь вместе со старшей женщиной или пожилым мужчиной.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кил хуҫи е сӗтел хушшинчи аслӑ ҫын калаҫӑва ыттисем сисмелле мар йӗркелесе пымалла, пурне те интереслентерекен темӑпа калаҫу пуҫламалла, ҫав тери вӑтанчӑк хӑнасене те калаҫӑва хутшӑнтарма тӑрӑшмалла.

Хозяин дома или стола должен незаметно направлять беседу, стараясь завязывать общий разговор и втягивая в него и застенчивых гостей.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тен, эпӗ йӑнӑшатӑп пулӗ, анчах мана ҫапӑҫура пӗрре те пулин курнӑ ҫын, пӗрре те пулин пурнӑҫпа вилӗм хушшинчи ансӑр сукмак тӑрӑх утса тухнӑ пулсан, вӑрҫӑ ҫинчен, хӑй куҫӗпе хӑй курса тӳссе ирттернӗ хӑрушлӑхсем ҫинчен нумай каласа кӑтартма юрамасть.

Быть может, я и ошибаюсь, но мне кажется: кто хоть раз побывал в бою, кто хоть раз прошел по этой узкой тропинке, где с одной стороны Жизнь, а с другой — смерть, тот не любит многословно рассказывать о войне, об опасностях, которым он подвергался.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Юр ҫинчи ҫакса вӗлерме тунӑ каштана, нимӗҫсем хушшинчи Зойӑна… ун кӑкӑрӗ ҫинчи «Вут тӗртекен» тесе ҫырнӑ хӑмана… тата асаплантаракансене куртӑм.

Я увидела виселицу на снегу, увидела мою Зою, мою девочку среди гитлеровцев… доску с надписью «Поджигатель» на ее груди… — и тех, кто пытал и мучил ее.

Пилӗк фотоӳкерчӗк // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ Зойӑпа Борис хушшинчи калаҫӑва илтсе юлтӑм: — Эсир хурал тӑма юлатӑр, — терӗ Борис.

Я слышала, как между ним и Зоей произошел короткий разговор: — Вы останетесь дежурить, — сказал Борис.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вырӑс поэчӗсем хушшинчи чи ырӑ чунлӑ, гениллӗ ҫыннӑн ятне Россия ӗмӗр-ӗмӗр юратса пурӑнасса, унӑн мухтавӗ вилӗмсӗр пуласса эпӗ шанса тӑратӑп.

Что я убежден: его слава будет бессмертна, что вечна любовь России к нему, гениальнейшему и благороднейшему из всех русских поэтов.

Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унӑн биографине пӗтӗмӗшпе, вӑл вӑхӑтра пурӑннӑ ҫынсем ун ҫинчен ҫырса хӑварнисене, пӗр-пӗрин хушшинчи ҫырусене пурне те вуласа тухас килет.

Мне хочется иметь большую, полную биографию, переписку и воспоминания современников.

Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫавӑнпах-и тен, эпӗ вӗсем хушшинчи тата тепӗр кӗске калаҫӑва аса илетӗп.

Может быть, поэтому мне очень запомнился еще один короткий разговор.

Грексен мифӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ӗҫ пӗтерсен, Кантюк хул хушшинчи шлепкине тытрӗ те ӑна ҫыран айлӑме тӑрӑх кустарса ячӗ, хӑй ҫав вӑхӑтра та пулин шӑппӑн мӑкӑртатрӗ: — Анас ҫулӑмӑр хирӗҫле ан пытӑр, ҫапла татах киле-киле чӑрманмалла ан пултӑр, — терӗ вӑл.

Кандюк, довольный завершением дела, вынул из-за пазухи свою новую шляпу и покатил ее вниз по берегу, приговаривая: — Чтоб поперек пути нам никто не становился, чтоб не пришлось нам сюда еще раз приехать…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗҫтенюка вӑл: «Хамӑр хушӑри тахҫанхи вӗчӗлӗхе манӑпӑр ӗнтӗ, — терӗ, — ман асаттепе сан аҫу хушшинчи хирӗҫӗве урӑхран асӑнар мар, — терӗ, — ӳлӗмрен урӑх тавлашасси пулмӗ», — терӗ.

Уговорить Кестенюка дня на три оставить стадо и вернуться в Утламыш: «Давай забудем все ссоры меж нами и не станем их больше поминать. А впредь будем жить в мире и согласии», — увещевал Нямась пастуха.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел хушшинчи ҫынсем кӑмӑллӑн кулкаласа илчӗҫ.

Все за столом заулыбались радушно и весело.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтел хушшинчи ҫынсем пурте ура ҫине тӑчӗҫ.

Сидевшие за столом, как по команде, поднялись на ноги.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лашасем хӑях хушшинчи ҫемҫе курӑка суйласа, кӑмӑрт-кӑмӑрт тутарса ҫиеҫҫӗ.

Лошади выискивают среди осоки мягкую траву и деловито хрумкают ее.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней