Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑрах сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрах (тĕпĕ: хӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Картишне пӗр ҫирӗм пилӗк ҫула ҫитнӗ, кукӑр ураллӑ арҫын хӑрах аллине сенӗк тытса тухрӗ.

Со двора с вилами в руках вышел кривоногий парень лет двадцати пяти.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ленук хӑрах пушмакне ӳкерсе хӑварнӑ та кӑшкӑрса йӗрет.

Ленка обронила сандалю и громко плачет.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Куками куляннине хам илтрӗм: «Темле ҫӑмӑлланӗ ӗнтӗ, чун-чӗре ырра вӑркамасть-тӑр, тулли хӗрарӑмӑн хӑрах ури тупӑкра теҫҫӗ те — Тур упратӑрах», — терӗ кӳршӗри Марье аппана…

Сам слышал, как бабушка переживает: «Как уж родит… Не к добру, видать, душа у меня не на месте. Сказано же: женщина на сносях одной ногой всегда в гробу… Господи, помоги», — делилась она с соседкой тётей Марьей.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

— Мӗн пулнӑ сана? — ыйтать Элпи хӑрах куҫне хӗскелесе ҫӳлелле пӑхнӑ май.

— Что с тобой? — Эльби прищурила один глаз и смотрит снизу вверх в мою сторону.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Хӑрах куҫне те пулин мӑчлаттарса илесчӗ хӑть.

Хоть бы одним глазом моргнул.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Ку пур ыйхӑ тӗлӗшпе хӑрах куҫне ӳркевлӗн уҫкаласа пӑхса илчӗ те каллех манӑҫрӗ.

Мурка лениво прикрыла один глаза и снова задремала.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Суя ҫӑрана хӑрах алӑпа уҫса картишне ярса пусрӑм.

Снял свободной рукой замок, который висел понарошку, и очутился во дворе.

Симӗс тус // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 3–8 с.

Ҫывӑратӑн, ыйхӑ тӗлӗшпе те хӑрах куҫпа пӑхмасӑр пулмасть, кашни сасӑ шарт сиктерет.

Спишь и во сне одним глазом поглядываешь, от каждого стука вздрагиваешь…

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анкарти патӗнче, кивӗ ҫатанӑн хӑрах юпи тӑрринче пушӑ куҫ шӑтӑкӗсемпе хуран курӑнса, ҫил-ҫумӑр айӗнче шурӑхнӑ лаша пуҫ купташки кӑнтарӑнса тӑрать.

Возле гумна, на одном из кольев старого плетня висел лошадиный череп, выбеленный дождями, черневший провалами порожних глазниц.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ шӑнса пӑсӑлтӑм, хӑрах аяк тӳсме ҫук ыратать.

Я простудился, бок отчаянно болит.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сан хӑрах уру кӗске те, тикӗс ҫӗрте ташлама майлах мар тем…

У тебя же одна ножка короче, тебе на ровном месте плясать неспособно…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пӗртен-пӗр, анчах ҫамрӑк ҫыннӑнни пекех ҫивӗч куракан хӑрах куҫӗпе Григорий хыҫӗнчен тинкерсе пӑхса юлчӗ, вӑл йӗнер ҫинче кӗрнеклӗн ларса пынипе киленсе, хӑй ӑссӗн шӑппӑн пӑшӑлтатрӗ:

Единственным, но по-молодому зорким глазом он смотрел вслед Григорию, любовался его молодецкой посадкой и тихо шептал:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр кунне Григорин хӑйсен хутор ҫыннипе — хӑрах куҫӗ типсе ларнӑ Чумаков старикпе — курса калаҫма тӳр килчӗ.

День спустя Григорию довелось увидеть своего хуторянина — кривого старика Чумакова.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй вӑл хӑрах питҫӑмартине аялти ҫытар пичӗ кӑна тӑхӑнтартнӑ таса мар минтер ҫине ҫӑт хурса выртать.

Он лежал, плотно прижавшись щекой к грязной, обтянутой одним наперником подушке.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл икӗ платник тытрӗ, лешсем вара васкасах унӑн пӗчӗк пӳртне юсама тытӑнчӗҫ: пӳрт тӑрринчи ҫурри ҫӗрнӗ такансене улӑштарчӗҫ, пӳртӗн чалӑшса кайнӑ хӑрах стенине сӳтсе майларӗҫ, алӑк суллисене, чӳрече хашакӗсемпе алӑксене ҫӗнӗрен вартаса турӗҫ.

Он нанял двух плотников, и они спешно ремонтировали его хатенку; меняли полусгнившие стропила на крыше, заново перебирали и ставили одну из покосившихся стен, делали новые притолоки, рамы и двери.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн, пӗр-пӗр сӑлтав тупса, Мелеховсем патне каясси, унта минутлӑха та пулин пуласси, Григорий ҫине хӑрах куҫпа та пулин пӑхса илесси килчӗ.

Ей очень хотелось под каким-нибудь предлогом пойти к Мелеховым, побыть там хоть минутку, хоть одним глазком взглянуть на Григория.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑрах алӑпа майлӑ пулӗ тетӗн-и ҫавӑн пек ӗҫсене тума?

Ты думаешь, одной рукой способно такие дела делать?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий Зыковсен хӑрах тӑпси ҫинче кӑна ҫакӑнса тӑракан алӑкне асӑрханса уҫса кӗчӗ.

Григорий осторожно открыл повисшую на одной петле калитку зыковского база.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тата мӗн тупасси пултӑр-ха манран хӑрах алӑпа?

Да и какой из меня добытчик с одной рукой?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав хӑрах мӑйракаллӑ эсрел хӑех нӑхтана хывма пултаратчӗ, ҫӗрле выльӑх картин вӗрлӗк хапхинчен кӑкарнӑ пӑяв вӗҫне мӑйракипе тирсе ҫӗклетчӗ те урама тухса каятчӗ, Дон урлӑ ишсе каҫса, улӑх тӑрӑх сӗтӗрӗнсе ҫӳретчӗ.

Умел этот однорогий дьявол снимать налыгач, ночью поддевал рогом завязку на воротцах скотиньего база, выходил на волю и, переплыв Дон, скитался по лугу.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней