Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах халӗ — ҫӗрлехи вӑхӑтра ытларах та паллӑ — унӑн чалӑшлатса пӑхнӑ йывӑр куҫӗсем мана сасартӑк хӑратса пӑрахрӗҫ.

Но теперь — это было почему-то ночами — её тяжёлый, косой взгляд исподлобья вдруг пугал меня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен кӑштах йӗтӗм те пулӗ, анчах ҫав вӑхӑтра приемнӑйран такамӗ мӗн чухлӗ вӑхӑт тесе ыйтрӗ, вуннӑ ҫитме те вунпилӗк минут кӑначчӗ-ха.

Может быть, я немного всплакнула, но в это время кто-то в приёмной спросил, который час, и оказалось, что уже без четверти десять.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла, телефонпа калаҫнӑ хушӑра, пӗринче эпӗ ҫывӑрнӑ кайнӑ, пӗр минутлӑха ҫеҫ ҫывӑрнӑ пулас та, ҫапах ҫав вӑхӑтра такам стенана тӑкӑр-тӑкӑр шаккаса илчӗ, эпӗ хам ӑҫта иккенне, хама мӗн пулнине астуса илеймесӗр сиксе тӑтӑм.

Я уснула после одного из таких разговоров, но спала, кажется, только одну минуту, когда кто-то быстро, коротко постучал в стену, и я вскочила, не понимая, где я и что со мной.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Карчӑк халь шӑпах вӑхӑтра шӑнкӑртаттарма пуҫларӗ, анчах пӗрмаях кансӗрленӗшӗн айӑп ан тӑвӑр терӗ.

Сиделка звонила теперь аккуратно, но каждый раз извинялась за беспокойство.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур енчен те кунта манӑнни пек мар, йӑлтах урӑх пурнӑҫпа пурӑнни курӑнать, ҫавна кура эпӗ сасартӑк хам Мускавра пурӑннине, уйрӑмӑнах юлашки вӑхӑтра кичеммӗн те пӗр евӗрлӗ ирттернине туйса илтӗм.

Жизнь совсем другая, удивительно не похожая на мою, была видна во всём, и я вдруг почувствовала, что жила в Москве, особенно последнее время, однообразно и скучно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑк уҫӑлса хупӑннӑ вӑхӑтра коридортан такам сассине илтрӗм: — Петя, ҫитӗ ӗнтӗ сана турткаланса тӑма, пирӗн чейник вӗри-ҫке, — терӗ ҫав сасӑ.

Двери захлопали, и я слышала, как кто-то сказал в коридоре: — Петя, да полно вам, у нас ещё горячий чайник.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вӑхӑтра вӑл ман ҫинчен шухӑшласран акӑш-макӑш инҫетреччӗ пулас, мӗншӗн тесен вӑл чарӑнса пӑхса илчӗ те, нимӗн тӗлӗнмелли те ҫуккине кура, малалла чупасшӑнах хускалчӗ.

Должно быть, он был в эту пору необыкновенно далёк от какой бы то ни было мысли обо мне, потому что он остановился, взглянул и, не найдя во мне ничего интересного, сделал движение, чтобы бежать дальше.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Хулара» пулнӑ чух каҫа юласси пӗрмаях пулатчӗ — пусма тӑрӑх хӑпарнӑ вӑхӑтра ҫеҫ кайнӑ чух алӑка питӗрсе хӑварма манни ӑшӑма кӗрӗпех кӗчӗ.

Как всегда, когда попадала в «город», — и на лестнице вспомнила с досадой, что забыла запереть дверь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем ҫыран таврашӗнчи утравсем тӑрӑх тинӗс енчен иртӗҫ, «Пахтусов» вара ҫав вӑхӑтра ӑҫта та пулин ҫывӑхра ӗҫлесе тӑрӗ, ҫапла тусан унпа пӗрмай ҫыхӑнса тӑма пулать.

Они пойдут мористой стороной прибрежных островов, а «Пахтусов» тем временем будет работать где-нибудь поблизости, так что от него можно будет почти не отрываться.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑраса ӳкнипе эпӗ хам та сассӑма ҫӗклетрӗм, анчах ҫав вӑхӑтра Валя тухрӗ, хӑй пӗтӗмпех хӗрелсе кайнӑччӗ, стена ӑшне туса лартнӑ шкапа уҫрӗ, те алӑк тесе аташрӗ вӑл.

Я испугалась и тоже стала кричать, но в это время Валя вышел, весь красный, и полез в стенной шкаф, очевидно спутав его с входной дверью.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫав статьясене вуланипе те пӑшӑрхантӑм, Саньӑран килекен ҫырусем кая юлсан та ӑшӑм вӑркать, пӑшӑрханнӑ маях асанне те пӗр вӑхӑтра мана ҫиленсе, килкелесе кайми пулчӗ.

Я волновалась, читая статьи; волновалась, когда опаздывали письма от Сани; волновалась, потому что бабушка сердилась на меня и даже одно время перестала ходить.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн вӑхӑтра юла-юпса авланма та пулать пек эсир интрига хускатса ятӑр!

Вы затеяли интригу, как будто в наше время на девушках женятся с помощью каких-то идиотских интриг!

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана ун чухнех-ха Ромашов пӳлӗмӗ килӗшрӗ, анчах эпӗ ак халь пырса кӗнӗ вӑхӑтра вӑл тата чипертерех курӑнчӗ.

Мне и тогда понравилась комната Ромашова, но сейчас, когда я вошла, она была особенно хороша.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫырӑвӗ ытла кӗскеччӗ: Географически общество секретарӗ мана докладу пулмасть тесе пӗлтерет, доклад сӑмахӗсене вӗсем патне вӑхӑтра ҫырса парайманнипе, тет.

Письмо было очень краткое: секретарь Географического общества извещал меня, что мой доклад не может состояться, так как я своевременно не представил его в письменном виде.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун амӑшӗпе хӑшпӗр чух икшер сехет те калаҫаттӑмӑр, анчах вӑл пӗрмаях темле Варвара Рабинович ҫинчен калатчӗ, вӑл та декламаторша иккен те пысӑк чапа тухнӑскер имӗш, Кира амӑшӗ пӗр вӑхӑтра ун патне вӗренме пымашкӑн та шутланӑ-мӗн, анчах ҫав Варвари ана «ытла вӗҫкӗнӗн» йышӑннӑ иккен те вара тин ун патӗнче вӗренес шухӑшран сивӗннӗ.

С этой мамой мы разговаривали иной раз часа по два, к сожалению, все о какой-то Варваре Робинович, тоже декламаторше, но знаменитой, у которой Кирина мама собиралась брать уроки, но раздумала, потому что эта Варвара приняла ее с «задранным носом».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сивцев-Вражека эпӗ кунсерен пыркаласа каятӑп, эп пынӑ вӑхӑтра Катьӑпа Кира килте пулмаҫҫӗ, мана Кира амӑшӗ тӗл пулать те хӑй сӑмахӗпе йӑпантарса тӑрать.

Каждый день я приходил на Сивцев–Вражек. Кати с Кирой еще не было дома, и меня встречала и занимала разговорами Кирина мама.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп пынӑ вӑхӑтра вӑл ӗҫлесе ларатчӗ, — тетрадьсем тӗрӗслетчӗ.

Он работал, когда я пришёл, — проверял тетради.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ун пӳлӗмне иртеттӗмӗр, ҫав вӑхӑтра столовӑйран тухакан Нина Капитоновнӑна курах кайрӑм.

Мы пошли было в её комнату, но в эту минуту Нина Капитоновна вышла из столовой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Гриша пире ларма сӗннӗ вӑхӑтра вӗсем, хӑнасене хисеп туса тухса кайрӗҫ.

Но пока Гриша усаживал нас, они деликатно вышли,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп пырса кӗнӗ вӑхӑтра Иван Павлыч кӑмака хутма тытӑннӑччӗ, хулӑн та ҫӑмламас френчӗпеччӗ вӑл, эпӗ хам вӗреннӗ чухнех вӑл ҫапла кукленсе ларса кӑмака хутса янине курма хӑнӑхнӑччӗ, иртнӗ ҫулсем те иртмен пек, каллех эпӗ хама шкул ачи пек туйрӑм, тӑххӑрмӗш класра вӗреннӗ чух Катя патне Энскӑна тухса кайнӑччӗ те, ҫапла ҫавӑн чухне пулса иртнӗ асар-писер «аслати» хускалассӑнах туйӑнчӗ.

Когда я вошёл, Иван Павлыч сидел на корточках и растапливал печку, и это была такая привычная картина — Иван Павлыч в своём старом толстом мохнатом френче, растапливающий печку, — что мне даже показалось, что не было всех этих лет, что я по-прежнему школьник и что сейчас будет страшный «гром», как в девятом классе, когда я уехал в Энск за Катей.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней