Поиск
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ хамӑн шухӑшӑмпа этем пуличченхи тахҫан иртсе кайнӑ авалхи ӗмӗр ҫӗнӗ куҫса каятӑп, ун чухнехи пӗтӗмпех пулса ӗлкӗреймен Ҫӗр ҫинче этеме пурӑнма кирлӗ условисем пулман, ун чухне ҫӗр ҫинче нимӗнле чӗрчунсем те ҫуралса ӳсеймен.
XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Широкогоров эмел курӑкӗсене пухма юратакан ачасем ҫинчен, мамӑклӑ тискер кайӑксене тытма юратакан ачасем ҫинчен, сиплӗ курӑксем ҫинчен кала-кала кӑтартать, ҫаван пекех «Ҫӗнтерӳ» совхоз ачисем государствӑна пит ҫӑмӑллӑн та ансатӑн пулӑшма пултарасси ҫинчен те калать; вӑл каланисем пӗр вӑхӑтрах этемӗн илемлӗ пурнӑҫӗпе этем сывлӑхӗ ҫинчен каланисем те пулса тӑраҫҫӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Пӗр кӑнтӑрта ҫеҫ этем ҫутҫанталӑкпа кӗрешет те ӑна ҫӗнтерет кӑна мар, ҫутҫанталӑк та этеме ярса илет те хӑйӗн темӗнле тӗлӗнмелле законӗсемпе ертсе пырать.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Электрик хӑй мӗн шухӑшланӑ, ҫавна каласа хучӗ: — Йӑла-хӑнӑхусем этеме мар, этем хӑй йӑла-хӑнӑхусене алӑра тытать. Унсӑрӑн эпир темскер патне те калаҫса ҫитме пултаратпӑр, — терӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Ҫапла тӗл пулнӑ ӗнтӗ икӗ сунарҫа: Этем тата этемӗн чи усал тӑшманӗ…
XII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.
Ҫил йывӑҫсене пусса анать, вӗсен кашласа улакан сассине тӗрлӗ еннелле илсе каять, уншӑн кам улани пурпӗрех: йывӑҫ улать-и, этем тусӗ — йытӑ-и, е этемӗнчи усал тӑшманӗ — кашкӑр-и — улатӑр ҫеҫ.
VII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.
Ку тӗлӗшпе ӑна час та часах тахҫан-тахҫанах илтнӗ е вуланӑ такамӑн кулӑшла сӑмахӗсем аса киле-киле тӑчӗҫ: этем ӗмӗрӗ темӗнле «люстрӑсене» пайланать иккен — кашни люстринчех ҫичшер ҫул, — ҫав пӗр люстра хушшинче этемӗн юнӗпе ӳт-пӳ тытӑмӗ те, шухӑшӗсемпе туйӑмӗсем те, кӑмӑл-хавалӗ те йӑлтах улӑшӑнать-мӗн.
XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Робинзон Крузон сӑнарӗ пире, совет ҫыннисене, ҫакӑншӑн хаклӑ: вӑл этем ӗҫӗн вӑйне чун-чӗререн ӗненет, нимӗнле ӗҫрен те пӑрӑнса тӑмасть, вӑл ҫутҫанталӑкӑн этеме пӑхӑнман вӑйӗсене хирӗҫ ӗҫпе кӗрешет, ҫак ӗҫре вара хӑюлӑх, тимлӗх, хастарлӑх кӑтартать.
«Робинзон Крузо» роман ҫинчен // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 3–4 с.
Этем ывӑлӗсен шӑпипе чӗрчунсен шӑпи пӗрешкел иккенне курнӑ вара патша хӑй шыравӗсенче: лешсем те вилеҫҫӗ, кусем те вилеҫҫӗ, сывлани те вӗсен мӗнпурийӗн пӗрех, ҫыннӑн выльӑх умӗнче нимӗн ытлашшийӗ те ҫук.
III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Халдейпе Ниневи асамҫисен вӗрентӗвне, Абидос, Саиспа Мемфис астрологӗсен наукине, волхвасен, мистагогсен вӑрттӑнлӑхне, Ассири эпопчӗсенне те, Бактрӑпа Персепольӑн пуласлӑха калаканӗсенне те, тӗпчесе тишкернӗ патша, вара ӗненнӗ: вӗсен пӗлӗвӗсем — этем пӗлевӗсемех иккен.
III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Этем чӗринчи шухӑш-кӑмӑл — тӗпсӗр шыв, ҫапах ӑна та ӑса-ӑса илме пӗлнӗ ӑслӑ патша.Помыслы в сердце человеческом — глубокая вода, но и их умел вычерпывать мудрый царь.
III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Ниме те тӑмасть этем.
Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.
— Этем вӑл — тӑпра, куҫа курӑнакан ҫук япала, кӗл ҫеҫ, — тесе вӑл мӑшкӑлтӑк шывӗ тӑкмалли шӑтӑк тавра ҫаврӑнса кайнӑ чух ӳсӗрпе персе анасран хӑлаҫланкаласа, хӑйпе хӑй калаҫса пынӑ.— Человек, — философствовал он, обходя помойную яму и балансируя, — есть прах, мираж, пепел…
Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.
Вӑл кутамас, кӳпшек, сӗм кукша, пилӗк тарана пӗр ластӑк ҫеҫ ҫитми хура сухаллӑ этем; икӗ йытти те унпа пӗрле тухрӗҫ.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Лап ҫав пусма тӑрах кусса аннӑ вӑхӑтра Варенькӑпа пӗрле икӗ майра пырса кӗнӗ; аялтан курса тӑнӑ вӗсем — ҫапла кулни Беликова этем калама ҫук хӑратса пӑрахать.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Ак сценка сире: Коваленко, яштак, ҫирӗп, мӑнттай этем, тӗрленӗ кӗпе тӑхӑннӑскер, урампа утса пырать, картуз айӗн тухса анакан ҫӳҫ муклашки ҫамки ҫине ӳкнӗ; хӑрах аллинче пӗр тӗрке кӗнеке, тепринче туратлӑ хулӑн туя.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Унччен ҫак нимӗн те интереслентермен пире; кирек мӗнле ҫанталӑкра та калушпа ҫӳрекен, шӑналӑк айӗнче ҫывӑракан этем юратма пултарассине, тен, пуҫа илмен те пулӗ эпир унччен.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Коваленко ҫамрӑкскер, ҫӳллӗскер, тӗксӗм сӑнлӑ, шутсӑр мӑн алӑллӑ этем, сӑнӗнченех вӑл баспа калаҫасси палӑрать, чӑнахах ӗнтӗ ун сасси пичкерен тухакан сасӑ пек: бу-бу-бу тутарать…
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Ҫак грек чӗлхине вӗрентекен учитель, ҫав хупӑлчари этем, кам шухӑшлама пӗлес пур, кӗҫех авланса хумарӗ.И этот учитель греческого языка, этот человек в футляре, можете себе представить, едва не женился.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
А, тепӗр тесен, кирек ӑҫта ҫырсан та пурӗпӗрех-ҫке, тараватсӑр этем… пӗтнӗскер…Да ему всё равно, как его ни записывай: непутящий человек… пропащий…
Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.