Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

капан сăмах пирĕн базăра пур.
капан (тĕпĕ: капан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аппапа Селиме аслӑлатнӑ йетемӗре халь сирӗн сакӑр капан кӑшӑллать, вӗсенчен пӗр кӗлтине ҫапнӑ пулин!

На току, что еще при жизни Селиме с тетей расширили, восемь копен необмолоченных стоят!..

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пыра-киле тарӑха та пуҫларӗҫ: «Чӑн та, Шерккей пахчинче туллиех ҫапман капан ларать, таҫта мишерсем патӗнче те тырри пайтах иккен, ун пирки Шерккей кӑна мар, Эппелюк та каланӑ пулать вара, ҫавӑн пек пӗчӗкҫӗ пӳрт хӑй ячӗпе лартайман пулӗччӗ-и?» — текенсем те нумай пулчӗҫ.

А дальше — больше: «У Шерккея весь огород забит ржаными копнами, еще, говорят, в Мижерах у него много хлеба, неуж он сам не мог поставить такой домишко, а не разорять чужой?» — вторили другие.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей йӗтемӗ хӗрринче халь мӑн хырӑмлӑ ултӑ капан шӑтса тухрӗ.

На току Шерккея вмиг взгромоздились шесть массивных копен.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗлтисене кӳртерсе капан лартрӗҫ.

Связали в снопы и уложили в копны.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Манӑн ҫапман капан пӗрре кӑна, ӑна ҫапса валеҫме пулӗ те, ҫитмест.

У меня вон необмолоченная скирда есть, разве ее обмолотить да раздать людям?

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Уншӑн Микинь ӑна утта капан патне илсе пыма пулӑшать.

Зато Микинь помогает ему свозить сено к стогам.

Пӗрле ӗҫлесен // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 15–16 с.

Капан ҫӗкленнӗҫемӗн ҫӳлелле ҫӗкленсе пырать.

Копна становилась всё выше и выше.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫумӑр ҫума тытӑнсан, улӑмне йӗпеттӗр, анчах капан варринчи пучахсем типӗ юлаҫҫӗ.

Если дождь пойдёт, пускай солому мочит, а колосья внутри копны сухими останутся.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Юнашарах тата тепӗр капан тӑваҫҫӗ.

А рядом клали ещё копну.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Кӗлте типӗтмелли ҫӗрте виҫӗ капан ларать.

Около риги стояли три копны.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫавӑнтах пӳртрен капан пек пысӑк хӗрарӑм тухрӗ, унӑн ҫӳллӗшӗ ултӑ футран каях та мар.

Тотчас же из домика вышла великанша, настоящая мегера.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Капан хывнӑ ҫӗрте Яснев.

На скирдовании — Яснев.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тапса тӑракан чӗрипе вӑл капан патне пырса тӑнӑ:

С бьющимся сердцем он подошел к стогу:

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Сирӗн ҫак вырӑнӑр, государьсем, — пуҫларӗ вӑл: — ҫарта чухнехи бивуак пурӑнӑҫне, ҫакӑн пек ӑҫта та пулсан капан патӗнчи, мухтав турра, суран ҫыхмалли пунктсене аса илтерет.

— Напоминает мне ваше теперешнее ложе, государи мои, — начал он, — мою военную, бивуачную жизнь, перевязочные пункты, тоже где-нибудь этак возле стога, и то еще слава богу.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эпӗ вара ҫапла шухӑшлатӑп: выртатӑп акӑ кунта, капан ҫумӗнче…

— А я думаю: я вот лежу здесь под стогом…

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Игнат старик хӑй вӑхӑтӗнче капан тӑвас ӗҫре пит ӑста пулнӑ, ҫавӑн ҫинчен сӑмах ҫӳренине асне илчӗ Филипп Силов.

Филипп Силов вспомнил, что о старике Игнате в свое время ходила слава как о лучшем скирдовальщике.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Капан пек тачкаччӗ хӑй, шӑл йӗрме юратакан хаххулччӗ.

Хохол, такой тушистый и веселый.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кошевой Мелеховсен килне пырса кӗнӗ кунранпа хуҫалӑхри ӗҫсем йӑлтах урӑхла йӗркеленчӗҫ: кӗске вӑхӑт хушшинчех вӑл пахча картине майларӗ; ҫеҫенхиртен утӑ тиесе килсе, анкартинче тӑпӑл-тӑпӑл хитре капан туса лартрӗ, айккисене кӗреплепе тураса тикӗслерӗ; тырӑ вырма хатӗрленнӗ май, лобогрейка шӳреткисемпе ҫунаттисене пӑсса ҫӗнӗрен майлаштарчӗ, йӗтеме тӗплӗн хырса тасатрӗ, кивӗ веялкӑна юсарӗ; икӗ вӑкӑра лашапа улӑштарма вӑрттӑн ӗмӗтленсе, ут хатӗрӗсене тӳрлетрӗ.

Со дня, когда Кошевой водворился в мелеховском курене, все в хозяйстве пошло по-иному: за короткий срок он оправил изгородь, перевез и сложил на гумне степное сено, искусно завершив обчесанный стог; готовясь к уборке хлеба, заново переделал полок и крылья на лобогрейке, тщательно расчистил ток, отремонтировал старенькую веялку и починил конскую упряжь, так как втайне мечтал променять пару быков на лошадь.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан малалла: картта тӑрӑх эсӗ Астахово слободине ӳкмелле, унтан тӳрӗрех тетӗн, — эпӗ ак Малахов хуторне каятӑп; унта та ман аякри пӗлӗш-хурӑнташпа тахҫанхи тус пур — унта та хамӑн утта пӗтермесӗр вӗсенне ҫитерме пулать Эсӗ асту: ҫул ҫине пӗр капан утӑ тиесе тухаймастӑн, ют ҫӗрте ыйтса илме мар, укҫалла туянма та май килмесен пултарать.

И дальше: ты говоришь, надо по карте на слободу Астахове ехать, туда прямее, а я поеду на Малаховский; там у меня — тоже дальняя родня и односум есть; там тоже можно своего сена не травить, чужим попользоваться, Поимей в виду, что прикладка сена с собой не увезешь, а в чужом краю, может статься, не токмо не выпросишь, но и за деньги не купишь.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах хуторта вӑхӑтлӑха чарӑнса тӑнӑ Хопер казакӗсем хуҫалӑха унтан та ытларах сӑтӑр туса хӑварнӑ: выльӑх картин ҫатанӗсене йӑвантарса янӑ, ҫын кӗлетки ҫӳллӗш траншейӑсем чавнӑ; ытлашши ӗҫ туса чӑрманас мар тесе, кӗлет стенисене сӳтнӗ те пӗренисемпе траншейӑсен хӗррисене ҫирӗплетнӗ; чул хӳмене салатса тӑкса, пулеметпа пемелли бойница майлаштарнӑ; лашисене латти ҫук тирпейсӗррӗн пӑраха-пӑраха парса, ҫур капан утта сая янӑ; ҫатансене вутӑ вырӑнне ҫунтарнӑ, унтан тата пӗтӗм лаҫа лапӑртаса-шӑршлантарса хӑварнӑ…

Но еще больший ущерб хозяйству причинили хоперцы, стоявшие в хуторе постоем: на скотиньем базу они повалили плетни, вырыли глубокие, в рост человека, траншеи; чтобы не утруждать себя излишней работой — разобрали стены у амбара и из бревен поделали накаты в траншеях; раскидали каменную огорожу, мастеря бойницу для пулемета; уничтожили полприклада сена, бесхозяйственно потравив его лошадьми; пожгли плетни и загадили всю летнюю стряпку…

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней