Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗпенсе (тĕпĕ: йӗпен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманта пулаттӑн, витӗр йӗпенсе исленеттӗн.

Сидел бы ты в лесу без обеда да еще промок бы до костей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Часовойсем ҫеҫ йӗпенсе тӑраҫҫӗ.

Лишь мокли часовые.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Масар патӗнче ҫыхнӑ шурӑ бинт пӗтӗмпех юнпа хӗрелсе, йӗпенсе тухрӗ — пӑхма та хӑрушӑ.

Повязка, сделанная отцу у кладбища, окончательно промокла, и мне было больно смотреть на него.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫунтармалли ҫуккипе вӗсем вут чӗртме пултарайман, выҫӑпа аптӑранӑ, мӗншӗн тесен сахӑрӗ шыв пек пулнӑ, сухарийӗ йӗпенсе чусталаннӑ, тумтирӗсем пӗр ҫип типӗ юлмиччен йӗпеннӗ, урари япалисем таткаланса пӗтнӗ.

Они не могли развести костёр из-за недостатка топлива, страдали от голода, так как сахар превратился в сироп, а сухари — в мокрое тесто; одежда их промокла насквозь, обувь изорвалась в клочья.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Телее пула, Джон Мангльс вут касакансен пӗр юхӑннӑ хӳшшине тӗл пулчӗ, ӑна тупман пулсан, ҫулҫӳревҫӗсем пӗтӗмпех йӗпенсе пӗтетчӗҫ.

Путешественники вымокли бы насквозь, если бы, по счастью, Джон Мангльс не обнаружил хижины дровосеков, заброшенной владельцами.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Фургона вӗсем пӗр ҫип юлмиччен йӗпенсе кӗреҫҫӗ.

Они возвращались в фургон промокшими с головы до ног.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗт ҫумӑр пӗрӗхтерсе тӑрать, урӑх ҫӗрсенче пулсан, ҫӗр ҫемҫелнӗ пулӗччӗ, анчах кунти типӗ сывлӑш мӗнпур нӳрре туртать, ҫавӑнпа та лагертисен йӗпенсе асапланасси пулмарӗ.

Шёл мелкий дождь, и в других странах земля размякла бы, но здесь сухой воздух поглощал и впитывал в себя сырость, и в лагере нисколько не страдали от неё.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл Мэри шӑлнӗне алӑ пачӗ те, аппӑшӗн куҫҫулӗсемпе йӗпенсе пӗтнӗ унӑн питҫӑмартийӗнчен чуптурӗ.

Он протянул руку брату Мэри и нежно поцеловал его в щеку, всю мокрую от сестриных слёз.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпир шӑмӑ таранах йӗпенсе пӗтетпӗр.

Мы промокнем до мозга костей.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Витӗр йӗпенсе чӗтӗреме тытӑннӑ ҫулҫӳревҫӗсем, халран кайса супнӑскерсем, каҫхине пӗр пушӑ ранчона ҫитсе кӗчӗҫ.

Промокшие насквозь, продрогшие, разбитые усталостью, добрались они вечером до заброшенного ранчо.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван темиҫе минут хушши сӑмах хушмасӑр кашни хут листине темиҫе тӗрлӗ ҫавӑркаласа пӑхрӗ, вӗсене ҫутӑ ҫине те тытса сӑнарӗ, ҫапла туса йӗпенсе палӑрми пулнӑ кашни саспаллине тӗпчерӗ.

Лорд Гленарван стал исследовать эти клочки, он поворачивал их, смотрел на свет, разглядывал каждую буковку, которую пощадило море.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Анчах та, — тесе хушса хучӗ Гленарван, — вӗсем шывпа йӗпенсе пӗтнӗ пулмалла, вӗсене кӑларса илме те ҫук, кӗленче ҫумне ҫыпҫӑнса тӑраҫҫӗ.

— Только, по-видимому, они попорчены сыростью, — заметил Гленарван, — и их невозможно вытащить, до того они при стали к стенкам бутылки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӑрсан шыв тухмалла йӗпенсе пӗтнӗскерсем, пурте хаваслӑ.

Все ходили весёлые и мокрые до нитки.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Пичӗ лимон пек сап-сарӑ сарӑхса кайнӑ, куҫӗсем йӗпенсе тӑраҫҫӗ.

Лицо у него было желтое, как лимон, глаза слезились.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чарӑн, сан куҫҫулӳпе пӗтӗм кӗпе йӗпенсе пӗтрӗ ман…

Перестань, у меня рубаха вся мокрая от твоих слез…

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑхӑт кӑшт иртерехпе вара пӗр-пӗр хӗрарӑм куҫҫульпе йӗпенсе пӗтнӗ питне аллисемпе пӑчӑртаса картишне тухать, сӗм-суккӑр ҫын пек, ҫулне-мӗнне пӑхмасӑр, тӑкӑрлӑк тӑрӑх танкӑлтатса каять те, акӑ ӗнтӗ пӗр-пӗр килте тепӗр тӑлӑх арӑм вилнӗ упӑшкишӗн тӑвӑнчӑклӑн кӑшкӑрса хӳхлеме, унпа пӗрлех ачисем те ҫинҫе сасӑпа ҫухӑрса макӑрма тытӑнаҫҫӗ.

А спустя немного какая-нибудь женщина выходила во двор, прижав ладони к залитому слезами лицу, шла по проулку, как слепая, не разбирая дороги, и вот уж в одном из домишек причитала по мертвому новая вдова и тонко вторили ей плачущие детские голоса.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нимӗн те интереслентермен ӑна, пурин ҫине те вӑл сӳрӗккӗн те тирпейсӗрле пӑхнӑ, пурне те ылханнӑ, ҫитменнине тата хӑйӗн тутлӑ апатне ҫисе ярсан та йӗпенсе харлатнӑ.

Ничто его не интересовало, ко всему он относился вяло и небрежно, все презирал и даже, поедая свой вкусный обед, брезгливо фыркал.

V. Талант! Талант! // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Унӑн куҫҫульпе йӗпенсе пӗтнӗ питне, крыльца ҫинче чӗмсӗррӗн сӗнксе тӑракан Пантелей Прокофьевича курсан тин Прохор калама тавҫӑрчӗ:

И только тогда Прохор, поглядев на ее мокрое от слез лицо, на безмолвно стоявшего на крыльце Пантелея Прокофьевича, догадался сказать:

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр турткаланмасӑр пирӗнпе пыракансенне айӑпӗсене каҫараҫҫӗ, хирӗҫҫисене ак ҫапла награда пулать! — терӗ те чӑпӑрккипе казаксем аялти кӗпи-йӗмӗ таранах хывӑнтарса йӗркесӗр купаласа хунӑ, ҫумӑр айӗнче йӗпенсе выртакан вилӗ хӗрлӗармеецсен шурӑ купи ҫинелле кӑтартрӗ.

Кто пойдет с нами бесперечь энтот будет прощен, а кто взноровится — тому вот такая же будет награда! и указал плетью на порубленных красноармейцев, уже раздетых казаками до белья, сваленных в бесформенную, мокнущую под дождем белую кучу.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан, тахӑш минутра ҫав тери уҫҫӑн тӑн килсе кӗрсен, ура ҫине тӑма хӑтланчӗ, анчах пултараймарӗ, куҫҫулпе йӗпенсе, ыратнипе илемсӗрленсе кайнӑ пичӗпе хӑй патне пырса кӗпӗрленнӗ казаксем еннелле ҫаврӑнса, тискеррӗн тухакан халсӑр сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ:

Потом, в какую-то минуту чудовищного просветления, попытался встать, но не смог и, повернувшись мокрым от слез, изуродованным болью лицом к столпившимся вокруг него казакам, крикнул надорванным, дико прозвучавшим голосом:

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней