Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тытӑнать (тĕпĕ: тытӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кун пек ҫуртсенчи ҫын пурнӑҫа илемлетсе тӑракан чыслӑ тасалӑха таптаса тӑкать, ҫут тӗнчери чи чаплӑ япала тата тӗнче илемӗ пулса тӑракан хӗрарӑм хӑйӗн хӗрарӑмлӑхне ҫухатать, арҫынсен сӗмсӗр йӑлипе пурӑнма тытӑнать, пирӗнтен уйрӑлса тӑракан йӑваш та таса чун пулма пӑрахса, йӗрӗнтерекен чун пулса тӑрать.

Тот приют, где человек святотатственно подавил и посмеялся над всем чистым и святым, украшающим жизнь, где женщина, эта красавица мира, венец творения, обратилась в какое-то странное, двусмысленное существо, где она вместе с чистотою души лишилась всего женского и отвратительно присвоила себе ухватки и наглости мужчины и уже перестала быть тем слабым, тем прекрасным и так отличным от нас существом.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Вӑл шыва кӗрсен унӑн ҫулӑ тӗкӗ ҫинче сывлӑш хӑмпӑланать те йӑлтӑртатма тытӑнать.

Когда птица погружается в воду, воздух пузырится на ее жирных перьях и блестит.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Сасӑ чарӑнать, — упа татах хӑйӗн ӗҫне тытӑнать: хӑйя хӑй еннелле туртать те каялла ярать.

Замолк звук, — медведь опять за своё: оттянул щепку и пустил.

Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.

— Шӑпчӑк вӑл ҫын мар, пӗчӗкҫӗ кайӑк кӑна, вӑл та ҫуралсанах шарламасть, вӑхӑт ҫитрӗ-тӗк — юрлама тытӑнать.

 — Соловей не человек — пичужка, и то: родится — молчит, а пора стукнет — петь начинает.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тытӑнать вара мана аптратма: — «Юрӑри пекех пулнӑ-и?» — тет.

Вот и давай она меня выпытывать: так ли все было, как в песнях?

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Лартать те мана — хӑй вулама тытӑнать.

Усадит меня и читает.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Чупар вӗсем патне! — тет те ман ывӑл, хӑйӗн йӗлтӗрӗсене шутарма тытӑнать.

— Бежим к ним! — говорит сынишка и шуршит лыжами по мёрзлому снегу.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Эпӗ кайма килӗшместӗп, ача вара ӗсӗклеме тытӑнать.

Я откажусь идти, а сынишка хныкать:

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Вӗсем ак ҫапла килӗшнӗ: ҫав ирхине Фомин эскадрона пӗтӗм хӗҫпӑшалӗ-мӗнӗпе уҫӑлма илсе тухать те, ним кӗтмен ҫӗртен станица хӗрринчи пулемет взводне тапӑнса, пӗтӗм пулемечӗсене тытса илет, унтан хурал ротипе пӗрле округ учрежденийӗсене «тасатма» тытӑнать.

Было условлено, что в этот день Фомин выведет эскадрон на утреннюю проездку в полном вооружении, а затем внезапно атакует расположенный на окраине станицы пулеметный взвод, захватит пулеметы и после этого поможет караульной роте провести «чистку» окружных учреждений.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ачалла айванлӑхне пула ҫеҫ вӑл, киле таврӑнса, шинель вырӑнне сӑхман улӑштарса тӑхӑнсанах пурте чип-чипер йӗркеленсе каять тесе шухӑшланӑ: никам ним сӑмах каламасть иккен, никам та ӳпкелемест ӑна, пурте хӑй халлӗн майлашӑнса ҫитет те, вӑл вара ҫӗр ӗҫлесе тата ҫемье тытса кӑна пурӑнма тытӑнать имӗш.

В глупой, ребячьей наивности он предполагал, что достаточно вернуться домой, сменить шинель на зипун, и все пойдет как по-писаному: никто ему слова не скажет, никто не упрекнет, все устроится само собой, и будет он жить да поживать мирным хлеборобом и примерным семьянином.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр чух хӗрӗнкӗрех пырса кӗретӗп те киле, вӑл мана, сӑмахран, ак ҫапларах хӑртма тытӑнать: «Ӳсӗр йытӑ аҫи, хулсӑр шуйттан, апла та капла, мур шӑтӑкӗнчен тухнӑскер!» — тет.

Прийду выпимши, и она, к примеру, говорит так: «Кобель пьяный, безрукий, такой-сякой, разэтакий!»

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эх, киле ҫитетӗп те ак, тытӑнать мана карчӑк хӑйрама.

Прийду, и зараз меня баба зачнет казнить.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Никифор Арсентьевич шкула пысӑклатас пирки шухӑшлама тытӑнать.

Помоги переводом

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫӗр пӳрт хӑш чухне чӗтреме тытӑнать те ҫӳлте ҫакӑнса тӑракан лампа та силленсе илет.

Иногда землянка содрогалась так, что лампочка, висевшая под потолком, начинала покачиваться.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ҫак номертен пуҫласа «Крокодил ҫури» хаҫат кун сиктерсе мар, эрнере икӗ хут тухма тытӑнать».

Начиная с этого номера, «Крокодиленок» будет выходить не через день, а дважды в неделю».

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Лодя пуҫне сулать те хӑй епле пӗррехинче Артекри Виҫҫӗмӗш лагерьтен тепӗр лагере кимӗпе никама систермесӗр тухса кайни, кайнӑ чухне Султанка чулӗ ҫине ҫапӑнса кӑшт ҫеҫ путманни ҫинчен калама тытӑнать.

Лодя кивал головой и рассказывал о том, как он, взяв потихоньку лодку, прошел в пятибалльный шторм из Третьего лагеря Артека к Нижнему лагерю, чуть не разбившись по дороге о скалу Султанку.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Эпӗ ку вӑрҫӑпа какӑриччен тӑраннӑ, ӑна аса илсенех хӑсӑк килме тытӑнать!

Я этой войной так наелся, что до сих пор рвать тянет, как вспомню о ней!

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫилли иртсе кайсан, Аникей арӑмне хӗрхенме тытӑнать, хӑйне ытлашши хаяр та чӑкӑлтӑш пулнишӗн ӳпкелет, анчах арӑмне ҫавӑн ҫинчен каламасть.

Отойдя, Аникей начинал жалеть Серафиму, упрекал себя за излишнюю жестокость и придирчивость, но сказать об этом жене не решался.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑнасем тӑрӑшнипе клубри концертсенче, ӗҫкӗ-ҫикӗре кӑмӑла уҫакан чӗвӗл чӗкеҫ чӗлхи ҫӗнӗрен янӑрама тытӑнать.

Благодаря стараниям гостей на концертах в клубе, на пирах начинает заново звучать душо-согревающий язык.

Яшпашьелсем // Константин МАЛЫШЕВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Константин куҫҫуль тухичченех кулчӗ, анчах вӑл чарӑнсанах купере кам та пулин ҫӑварне хупласа кулсан, вӑл каллех ахӑлтатма тытӑнать.

Константин смеялся до слез, но стоило ему передохнуть, как кто-нибудь в купе прыскал в кулак, и он снова закатывался от смеха.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней