Поиск
Шырав ĕçĕ:
Таня вырӑн патне хӑяккӑн шуҫса пычӗ те халсӑррӑн лӗнчӗртетсе урайне ларчӗ.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тин ҫеҫ ыйхӑран вӑраннӑ Ермаков ун аллинчи кӑкшӑма тытса илсе урайне лартрӗ те хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларчӗ.Недавно проснувшийся Ермаков взял у него из рук кувшин, поставил на пол, обнажил шашку.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӗтӗк-ҫатӑк черкес ҫӗлӗкӗ тӑхӑннӑ темле кубанец купӑсҫа «наурски» кӗввине калама хушрӗ, унтан вӑл, аллисене кӗрнеклӗн саркаласа, пӳлӗм тӑрӑх тӗлӗнмелле ҫӑмӑллӑн йӑкӑш-йӑкӑш шукалама тытӑнчӗ те, Григорие кубанецӑн тӑвӑр кунчаллӑ атӑ тӗпӗсем йӗрленсе пӗтнӗ хура урайне пачах та сӗртӗнмен пек туйӑнчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Урайне тӗртсе ӳкерчӗҫ те урасемпе тапта пуҫларӗҫ, вӑл ик-виҫ ҫӑвар лӑнкӑрт-лӑнкӑрт тутарчӗ те — пулчӗ те хайхискер.Повалили на пол, начали ногами толочь, он хлебнул раза два, и готов.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Рябчиков Григорий урисем ҫинелле тӳнсе кайрӗ, анчах чӗмсӗррӗн кулкаласа тӑракан, сӑнран пӑхма пуринчен те урӑ Богатырев ӑна чӗн пиҫиххинчен тытса ҫӑмӑллӑн ҫӗклерӗ те асӑрханса урайне лартрӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мӑкӑр-мӑкӑр ятлаҫса, шӑннӑ аттисемпе урайне кӗптӗртеттерсе, казаксем ҫенӗке кӗпӗрленсе тухрӗҫ.Ругаясь, грохоча смерзшимися сапогами, казаки толпой вышли в сени.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий казака аяккалла тӗртсе ячӗ, хӑвӑрт урайне пӗшкӗнсе, нагана кӗсйине илсе чикрӗ те лӑпкӑн каларӗ:Григорий оттолкнул казака, проворно нагнулся, поднял наган, положил его в карман, спокойно сказал:
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Наган урайне сарса хунӑ ашӑк ҫине ҫемҫен таклатса ӳкрӗ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич ҫилӗллӗн урайне сурчӗ, картишне тухса пуртӑпа кӗсмен илчӗ те Дон хӗрринелле лӑкӑштатрӗ.Пантелей Прокофьевич ожесточенно сплюнул, вышел во двор, взял топор и весло и захромал к Дону.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тепӗр пилӗк минутран хайхи калмӑк ялт! кӑна мачча ҫинчен урайне сикрӗ, ун хыҫӗнчен, кӗхлеткелесе, тӑмпа вараланса пӗтнӗ, сухалӗ ҫумне эрешмен карти ҫыпҫӑнса тулнӑ Пантелей Прокофьевич асӑрханса анчӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хутор атаманӗн приказне илсен, Пантелей Прокофьевич карчӑкӗпе, мӑнукӗсемпе тата Дуняшкӑпа васкаса сывпуллашрӗ те, кӗхлеткелесе, урайне чӗркуҫленчӗ, икӗ хутчен турра пуҫҫапрӗ, — турӑшсем ҫинелле пӑхса сӑх-сӑхнӑ хыҫҫӑн ҫапла каларӗ:
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унтан вӑл хӑмӑта урайне ҫавӑрса ҫапрӗ, автан пек сиккелесе, таптама тытӑнчӗ.А потом бросил хомут на пол и, по-петушиному подпрыгивая, стал топтать его ногами.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мана нумай вырӑн кирлӗ мар, эпӗ урайне выртатӑп, сире тӑвӑрламӑп.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тётка айне пулнӑ кушак чӑтаймасӑр макӑрса ячӗ, анчах ҫав вӑхӑтра хуҫи кӗрӗкне уҫса «гоп» терӗ те Федор Тимофеичпа Тётка урайне сиксе анчӗҫ.
VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.
Ӗлӗкрех кунне иккӗ-виҫҫӗ килсе каятчӗ, халӗ акӑ, колхоз правленин урайне шӑлакан милӗкрен хӑпайман пек, ӑна эрнере те чӗнсе илейместӗн!
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл илӗм-тилӗмпех тӑрса чуста лартрӗ те пӳрт ӑш-чиккине типтерлеме тытӑнчӗ — урайне хыра-хыра ҫуса тухрӗ, саксене, пукансене, савӑт-сапа шкапне йӗпе ҫӗтӗкпе шӑлса илчӗ, палассене юр ҫине сарса ҫапа-ҫапа тасатрӗ, чӳречесем ҫине шурӑ каррисем ҫакрӗ.
21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пӗр турилкки, ун аллинчен урайне тухса ӳксе, чӑл-пар саланса кайрӗ.Из рук ее выскользнула тарелка и разбилась об пол на мелкие осколки.
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Луччӑ эсӗ халех унпа юнашар персе ан урайне, тен, кайран ҫакна шута илӗҫ, — хыттӑн, шӑл витӗр сӑрӑхтарса кӑларчӗ те Дымшаков Ксени патӗнчен кайрӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Лузгина никам та, унпа юнашар ларнисем те, тытса ӗлкӗреймерӗҫ, вӑл, хӑрӑлтатса, пукан ҫинчен ерипен шуса анма пуҫларӗ те урайне кӗрӗслетсе ӳкрӗ…
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Лузгина сасартӑк темскер пулнине тӳрех тавҫӑрса илеймерӗҫ, графин сӗтел ҫинчен чул урайне персе анса чанкӑр-р! ванса кайсан тин хӗрарӑмсем йынӑшса ҫари ҫухӑрса ячӗҫ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.