Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫултан (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй вӑл тахҫанах ҫӗр ҫултан иртнӗ.

Ей давно перевалило за сто.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр ҫултан унта пӳрнесем те шӑтаҫҫӗ акӑ, — яланхи пекех хаваслӑн калаҫма пуҫларӗ вӑл, пушӑ кӗпе ҫаннине силлекелесе.

Через год уж на ней пальцы окажутся, — заговорил он со свойственной ему веселостью, потрясая порожним рукавом рубахи.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кур ав, пирӗн калаҫӑва илтсе вӑкӑрсем те ҫултан пӑрӑнчӗҫ.

— Гляди вон, быки от нашего разговору с дороги сошли.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫултан ку енче пӗчӗк ҫаран пурччӗ, ҫавӑн урлӑ чӑнласах та пӗр ҫӳллӗ ҫын, хура пальтопа шӗлепке тӑхӑннӑскер, утса килетчӗ.

По лужайке, отделявшей нас от дороги, действительно шел человек, высокий, в темном пальто и темной шляпе с полями.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Сулахай енче, ҫултан пӗр аллӑ метр катарахра, танка хирӗҫ тӳнтернӗ йывӑҫ выртать.

Слева, метрах в пятидесяти от дороги, громоздился противотанковый завал.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл вунтӑхӑр ҫултан та ытла мар.

Скорее всего, лег девятнадцать или даже восемнадцать.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫав «инке» пирӗн площадка ҫинелле улӑхсан, вӑл ҫирӗм ҫултан та ытла мар икенне куртӑм эпӗ.

Когда «тетенька» поднялась к нам на площадку, я увидел, что ей не больше двадцати лет.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хӑш-пӗрисем унпа килӗшрӗҫ те, тата пӗр-икӗ ҫултан столяр ӗҫне вӗренмелли мастерской туса лартма та пулать терӗҫ-ха, тата пӗчӗк стадион та, шыва кӗмелли бассейн та тума пулать, терӗҫ, анчах Оська вӗсене: ытла инҫетелле пӑхар мар-ха, терӗ.

Некоторые согласились с ней и заговорили даже, что года через два можно будет выстроить еще и столярную мастерскую и маленький стадион с бассейном для плаванья, но Оська сказал, что не нужно заглядывать так далеко.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пионерсен дружини пуҫлӑхӗ вунпӗр ҫултан та иртмен пулас.

Помоги переводом

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫапла вӑл ҫурма ҫултан та иртрӗ пуль.

Так он прошел примерно половину пути.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Ҫултан пӗр аяккинерех пӑрӑнчӗҫ те вӗсем пӗр пысӑк тунката умне чӗркуҫленчӗҫ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

— Ҫурма ҫултан иртрӗмӗр, — терӗ Вася, утса пынӑ май, хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхмасӑрах.

— Полпути прошли, — не оборачиваясь, сказал Вася.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Аслӑ Сӗнчел шкулӗ республикӑн чи ватӑ шкулӗсенчен пӗри, унӑн историйӗ 1861 ҫултан пуҫланать.

Помоги переводом

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

Халӗ вара, аллисене ампутациленӗ хыҫҫӑн ҫур ҫултан, вӗсене тепӗр хут ҫухатма ҫав тери хӑрушӑ.

И вот теперь, спустя полгода после ампутации рук, потерять их еще раз было страшно.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пӗр-ик ҫултан эсӗ ҫакна хӑвах ӑнланӑн».

Через год-два ты это поймешь».

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, мӑн ҫултан пӗр-икӗ ҫухрӑмра вырнаҫнӑ Ҫӗнӗ Михайловски поселокӗнче утсене апат пама чарӑнсан, Аксинья ҫуна ҫинчен те тӑраймарӗ.

В полдень, когда остановились в поселке Ново-Михайловском, расположенном верстах в двух от шляха, кормить лошадей, Аксинья уже не смогла встать с саней.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорипе Прохора курсан, татах темиҫе ҫын, ҫултан пӑрӑнса, хӑвӑртрах пытанма васкарӗҫ.

Еще несколько человек, завидев Григория и Прохора, сворачивали с дороги, спешили скрыться.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пит-куҫран пӑхсан, вӗсенчен чи аслипе те ҫирӗм пилӗк ҫултан ытла пама ҫук.

Самому старшему из них на вид было не больше двадцати пяти лет.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пурне те вӗсене шуйттан чӑмласа тӑкать! — терӗ те тӑвӑнчӑклӑн Прохор, ҫултан пӑрӑнса, йӗнер ҫинчен анчӗ, ҫурма сасӑпа темскер мӑкӑртаткаласа, лашин хырӑмсалӑхне пушатма тытӑнчӗ.

Черт их всех перебьет! — с отчаянием сказал Прохор и съехал с дороги, спешился, бормоча что-то вполголоса, начал отпускать коню подпруги.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫул хӗрринчи кӳлленчӗкрен шыв ӑсса ҫӑвӑннӑ хушӑра Аксинья вӑртах ҫултан пӑрӑнчӗ, хӑвӑрт уҫланкӑ урлӑ каҫса кайрӗ.

Пока он умывался, черпая воду из придорожной лужины, Аксинья поспешно свернула с дороги, быстро перешла поляну.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней