Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пуҫтарса (тĕпĕ: пуҫтар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, аллисене хыҫалалла тытса, малалла ӳпӗнсе, кювет ҫуммипе, тахҫанах пуҫтарса кӗртнӗ пусӑ хӗррипе тапаҫланса утрӗ.

Сцепив за спиной руки, ссутулясь, он упрямо вышагивал вдоль кювета, краем давно убранного поля.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав кӗр тыр-пул начар пулнӑ, вӑрлӑх та аран пуҫтарса илнӗ, анчах ӑна та патшалӑха, ӗҫленӗшӗн МТСа тата малтанхи чакма пӗлмен парӑмсемшӗн леҫме тивнӗ.

В ту осень урожай выдался скудный, еле-еле собрали семена, но и их пришлось отправить на поставки, на натуроплату за работу МТС и неубывающие старые долги.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗм кирлӗ вӑйсемпе ҫар хатӗрӗсене пӗр ҫӗре пуҫтарса пынӑ.

Все необходимые силы и средства сосредоточены.

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗмсӗр сутӑнчӑксен пуҫӗсене лапчӑтса тӑкма вӑй пуҫтарса ҫитернӗ.

Сосредоточены достаточные силы, чтобы обрушить их на головы изменников и предателей.

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм йӗнер ҫинче меллӗн те ҫӑмӑллӑн ларса пырать, кӗре ӳтлӗ вӑйлӑ аллинче чӗлпӗре ҫирӗп те тӗрӗс пуҫтарса тытнӑ, ҫапах та ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ ҫар лаши хуҫине пит юратсах каймасть, ахӑр.

Баба умело и ловко сидела в седле, в сильной смуглой руке твердо держала правильно разобранные поводья, но рослый служивский конь, как видно, презирал свою хозяйку.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Рубежинран тухсан, вӑл анчахрах пуҫтарса йӗркеленӗ Усть-Хопер полкӗн штабӗпе пӗрле ерсе кайрӗ.

От Рубежина он пристал к штабу недавно сформированного Усть-Хоперского полка.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каларӑм-ҫке-ха, вӗсенне хӗҫпӑшалӗсене пуҫтарса илмелле тесе хамӑр та шухӑшланӑ.

— Так ведь и я же говорю, что мы решили сами их обезоружить.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ сирӗн хӗрлӗармеецсенне, уйрӑмах пирӗнпе сирӗншӗн те шанчӑклӑ маррисенне, хӗҫпӑшалӗсене халех пуҫтарса илмелле терӗм.

Я сказал только, что надо зараз же ваших красноармейцев разоружить, особо какие из них для нас и для вас ненадежные…

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья, ӑшшӑн кулкаласа, ӑна тӗрленӗ сӑмса тутрипе сӗлтрӗ, унтан тутӑрне ҫавӑнтах алла пуҫтарса тытрӗ те тути ҫумне, ҫӗр ҫывӑрманнипе тӗксӗмленнӗ куҫ лупашкисем ҫумне пӑчӑртарӗ…

Аксинья, улыбаясь, махнула ему расшитой утиркой и сейчас же скомкала ее, прижала ко рту, к потемневшим от бессонной ночи глазницам…

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑнне, манӑн аттенне, эппин, пӗтӗм тыррине шӑлса пуҫтарса кайнӑ, арманне туртса илнӗ.

У того же у моего папашки хлебец весь вымели и мельничушку забрали.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗп хӑвӑрт пуҫне пытарать, урисене пуҫтарса чикет те пӗр хушӑ, шӑртне тӑратса, ҫӑмха пек хутланса выртать, унтан майӗпен тӳрленсе, урисене сивӗ ҫӗре перӗнтерет, хӗвелҫаврӑнӑш тунисене ҫапӑнса, ҫӗрсе кайнӑ йытпыршин типӗ тусанне хӑй айне туса, шуса пыракан кӑвак чӑмӑркка пек пӗлтӗртетсе каять.

А еж стремительно прячет голову, втягивает ножки и с минуту лежит нащетинившимся клубком, потом медленно распрямляется, касается ногами холодной земли и катится скользящим серым комом, натыкаясь на подсолнечные будылья, приминая сухой прах сопревшей повители.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич чӗр хулӑпа вӗтсе илнӗ йӗкӗте хӑймине пуҫтарса илнӗ «ҫӗве» турӑхӗпе хӑналарӗ.

Пантелей Прокофьевич угощал высеченного парнишку откидным, «портошным» молоком.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗнер ҫине ларсан, чӗлпӗре аллипе васкамасӑр пуҫтарса тытрӗ те, винтовка ҫаккине хулпуҫҫи тӗлӗнче тӳрлетнӗ май, штабра подполковника курнипе хӑй мӗншӗн кӑмӑлсӑрланнине тата ун умӗнче хӑйне мӗн пирки асӑрхансарах тытнине ӑнланма тӑрӑшрӗ, унтан сӑсартӑках шиклӗн шухӑшласа илчӗ: «Мӗнле пулать-ха ку: кадетсем кунта ӑна-кӑна лайӑх тӗшмӗртекен офицерсене пире хӗрлисен тылӗнче восстани тума, пире лӑпах хӑйсене кирлӗ пек, вӗреннӗ ҫынла, ертсе пыма юри хӑварман-ши?» — унтан ӑс-тӑнра, ҫакна мӑшкӑлласа тӳрре кӑларма тенӗ пекех, питӗ ӗненмелле тавҫӑру ҫуралса ҫирӗпленчӗ.

В седле уже, медленно разбирая поводья, поправляя винтовочный погон, все еще пытался он отдать себе отчет в том непонятном чувстве неприязни и настороженности, которое испытал к обнаруженному в штабе подполковнику, и вдруг, ужаснувшись, подумал: «А что, если кадеты нарочно наоставляли у нас этих знающих офицеров, чтоб поднять нас в тылу у красных, чтоб они по-своему, по-ученому руководили нами?» — и сознание с злорадной услужливостью подсунуло догадки и доводы.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шумилински, Казански, Мигулински, Мешковски, Вешенски, Елански, Усть-Хопер станицисем те, хыпалансах сотньӑсем пуҫтарса, восстание ҫӗкленнӗ; Каргински, Боковски, Краснокутски станицӑсем куҫ кӗретех повстанецсем енне сулӑнни сисӗнет.

Шумилинская, Казанская, Мигулинская, Мешковская, Вешенская, Еланская, Усть-Хоперская станицы восстали, наскоро сколотив сотни; явно клонились на сторону повстанцев Каргинская, Боковская, Краснокутская.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗнпе тӑшманлисене пурне те пуҫтарса каймалла.

Необходимо изъять все наиболее враждебное нам.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Паян ӗҫлесе тупатӑн, ыран килсе кӗреҫҫӗ те пӗтӗмпе шӑлса пуҫтарса каяҫҫӗ…

Нынче наживешь, а завтра придут да под гребло…

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Те арҫын, те хӗрарӑм валли ҫӗленӗ йӗме вара Дарья ҫав кунах, ассӑн сывласа, арчана пуҫтарса хучӗ (унта хӗрарӑмсем нихӑшӗ те усӑ курма пӗлмен япаласем татах сахал мар выртрӗҫ).

А панталоны, которые неизвестно на какой пол шились, Дарья в тот же день, вздыхая, сложила в сундук (там лежало еще немало вещей, которым никто из баб не мог найти применения).

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ, ҫурӑмӗ тӑмпа шуралнӑскер, тайкаланса илсе, ҫамрӑк хӗрарӑма — Христоньӑсен кӳршине — ташлама чӗнчӗ, анчах лешӗ килӗшмерӗ, пӗрмечеллӗ кӗпе аркине аллипе пуҫтарса тытса, Григорий патне ыткӑнчӗ.

Один из красноармейцев, с обеленной спиной, качнувшись, пригласил молоденькую бабенку — соседку Христони, но та отказалась и, захватив в руку сборчатый подол, перебежала к Григорию:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫтарса хатӗрлерӗн-и хӑвӑнне?

— Ты свое прибрал?

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах декабрӗн 22-мӗшӗнче Иванов адъютанчӗ Каргинскинчен Вешенскине вӗҫтерсе ҫитет те командующи манса хӑварнӑ ҫӗнӗ кокардӑллӑ ҫуллахи карттусне, ҫӳҫ турамалли щеткине, аялтан тӑхӑнмалли кӗпи-йӗмӗпе ытти хӑшпӗр, вак-тӗвек япалисене кула-кулах хваттерӗнчен пуҫтарса тухса каять…

Но 22 декабря из Каргинской в Вешенскую приехал адъютант Иванова и, посмеиваясь, забрал на квартире командующего забытые им вещи: летнюю фуражку с новенькой кокардой, головную щетку, бельишко и еще кое-что по мелочам…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней