Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тӑшмана (тĕпĕ: тӑшман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ тӑшмана куратӑн пулсан, ӑна хӑваламалла, судпа айӑпламалла.

Если ты имеешь дело с врагом, то гнать его надо и судить.

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗр кӗске самантрах Василий пурне те: Дуняшкӑпа пирвайхи хут тӗл пулса калаҫнисене те, хире-хирӗҫ тапӑнса пынӑ чухне хӑй вӗлернӗ пӗрремӗш тӑшмана та; пуринчен уҫҫӑнрах, хӑй амансан вӑрманта юр ҫисе выртнине, ун чухне хӑй ӑшӗнче Авдотьйӑпа сывпуллашнине, уншӑн тунсӑхласа, ӑна юратса, шеллесе макӑрнине аса илчӗ.

В одно неуловимое мгновенье Василию вспомнилось все: и первые встречи с Дуняшкой, и первый враг, убитый в рукопашном, и ярче всего тот час, когда он, раненный, лежал в лесу, глотая снег, и мысленно прощался с Авдотьей, плакал от тоски, любви и жалости к ней.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫӗклен, паттӑрлан эс, рабочи ҫынни, Аркат тӑшмана выҫӑ халӑх!

Вставай, поднимайся, рабочий народ, Иди на врага, люд голодный!

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ытах та сире итлес пулсан, тӑшмана эсӗр ҫав ӗҫе тума май паратӑр.

А если вас послушать, то вы дадите врагу эту возможность.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Эсӗ лайӑх пӗлетӗн, ҫапӑҫу пуҫланчӗ пулсан, пӗртен пӗр ӗмӗт ҫеҫ — тем хака ларсассӑн та, — тӑшмана ҫӗмӗресси.

Тебе ль не знать, что если уж начался бой, то цель одна разгромить врага, чего бы это ни стоило, может быть, самого дорогого!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӗри пуриншӗн, пурӗ пӗриншӗн — ҫавӑн пек пулмалла пирӗн закон, эпир тӑшмана ҫӗнтерес тетпӗр пулсан!

Один за всех, все за одного — вот наш закон, если мы хотим одолеть врага!

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Дивизи тӑшмана Кировоград облаҫӗнче тапӑнса пыратчӗ.

Дивизия наступала в Кировоградской области.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Леноре фрау ӑна хӑйӗнпе тата Панталеонепе пӗрле «трессетла» выляса пӑхма сӗнчӗ, Италире вылякан ҫак йывӑр мар карт вӑййине выляма вӗрентсе, унран темиҫе крейцер выляса илчӗ — Санин кунпа питӗ кӑмӑллӑ пулчӗ; Эмиль ыйтнипе Панталеоне Тарталья йытта вӑл мӗн тума пӗлнине тутарттарчӗ — вара Тарталья патак урлӑ сикрӗ, «калаҫрӗ», — урӑхла каласан вӗрчӗ ӗнтӗ, — чыхӑнчӗ, сӑмсипе алӑка хупрӗ, хӑй хуҫин чалӑшса кайнӑ туфлине йӑтса килчӗ, юлашкинчен тата хӑй пуҫӗ ҫине кивӗ кивер тӑхӑнтарсан, вӑл, тӑшмана сутӑннӑ Бернадотт маршал пулса, Наполеон император ӑна хаяррӑн ӳпкеленине итлесе тӑнине туса кӑтартрӗ.

Фрау Теноре предложила ему сразиться с нею и с Панталеоне в «тресетте», выучила его этой несложной итальянской карточной игре — обыграла его на несколько крейсеров — и он был очень доволен; Панталеоне, по просьбе Эмиля, заставил пуделя Тарталью проделать все свои штуки — и Тарталья прыгал через палку, «говорил», то есть лаял, чихал, запирал дверь носом, притащил стоптанную туфлю своего хозяина и, наконец, с старым кивером на голове, представлял маршала Бернадотта, подвергающегося жестоким упрекам императора Наполеона за измену.

XIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

«Ерӗхнӗ лаша пек тӗрлеттерсе кайнипе тӑшмана нумаях тавӑраймӑн, — вӗрентсе калать ӑна Хусан большевикӗ, ӗҫхалӑхӗн тӗп тӑшманӗ уйрӑм ҫынра мар, ултав-па пусмӑр тӗнчинче пулнине палӑртса.

Помоги переводом

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Нимӗҫ фашисчӗсем пирӗн ҫӗршыва тапӑнса кӗрсенех, граждан вӑрҫи ветеранӗ Ҫтаппан Куропаткин ывӑлӗпе пӗрле фронта тухса каять («Тӑван ҫӗршыв чӗнет»), ҫамрӑксемпе ҫума-ҫумӑн тӑрса, тӑшмана тустарать.

Когда немецкие фашисты вторглись в нашу страну, ветеран Гражданской войны Степан Куропаткин вместе с сыном уходит на фронт («Родина зовет»), бок о бок с молодежью бьет врага.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Эльба ҫинче эпир тӑшмана сирсе ывӑтасса кӗтеҫҫӗ.

Ждали нашего очередного прорыва на Эльбе.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир пулӑшса тӑракан артиллери халь тӑшмана тӳрех тӗллесе перет, ҫавӑнпа пирӗн ӗҫ вӗсене кирлӗ те мар.

Артиллерия, которой мы приданы, била по противнику прямой наводкой, и потому наша работа никому не нужна.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Бреслау хулине, унта тӑрса юлнӑ тӑшмана аркатса тӑкас тесе, унка хупасшӑн пулас.

Видимо, Бреслау решили взять в кольцо, чтобы покончить с опостылевшей группировкой в тылу фронта.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ман ҫумра автоматпа шатӑртаттарса выртакан пехотинец: «Аван лектертӗн ас ӑна карабинран!» — тесе кӑшкӑрчӗ те тӑшмана татти-сыпписӗр ҫунтара пуҫларӗ.

И то, что строчивший рядом со мной пехотинец крикнул мне: «Ловко ты его из карабинчика!»

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Куна эпир революци, граждан вӑрҫи, Павлик Морозов ҫинчен ҫырнӑ кӗнекесем вуласа хатӗрленнӗ, вӗсенчен вӗренсе тӑшмана курайми пулнӑ.

Мы готовы были к этому с первых книжек о революции, о гражданской войне и о Павлике Морозове.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫӗр аллӑ Мускав ҫамрӑкӗ, ачаранпах курайман сӗмсӗр тӑшмана ҫапса аркатса паттӑрлӑх кӑтартма тахҫантанпах вӑрҫа талпӑнакансем.

Сто пятьдесят московских мальчишек, которые уже давным-давно жаждали подвигов и рвались в бой, чтобы сокрушить ненавистного врага, того самого, которого мы ненавидели с детства.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир ӑсатнӑ ӑшӑпа Вӑл паттӑр ҫапӑҫӗ, аманмӗ, Аркатӗ тӑшмана чӑл-пар!

Заботой нашею согрет, Силен и смел, готовый к бою, Пойдет дорогами побед.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Фронта ӑшӑ тумтир парар — тӑшмана ҫапма пулӑшар!», «Тӑван ҫӗршыва хӳтӗлекен салтак сан ӑшшуна туйтӑр!» — текен плакатсем те тухрӗҫ.

Плакаты извещали и призывали: «Теплые вещи фронту — залог победы», «Послал ли ты подарки фронтовикам?», «Защитник Родины твоим теплом согрет!»

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Темӗнле плакатсемпе пӗлтерӳсем те пур иккен кунта: мобилизаци пирки калаканни те, Мускав — Атӑл канал тӑрӑх ҫулҫӳреве кайма йыхӑраканни те, мӗн-пур вӑя тӑшмана ҫапса аркатнӑ ҫӗре пама чӗнекенни те тата ыттисем те.

Плакаты и объявления извещали о разном: извещали о мобилизации, призывали совершить путешествие по каналу Москва — Волга или отдать все силы на разгром врага.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тӑшмана вӗлерсен тин ӑшаласа ҫини, паллах, темӗскерех мар, анчах ӑна вилес килмен ҫӗртен вӗлерни вара пысӑк инкекех пулать.

Съесть уже поверженного врага не может особо сильно удивить, но убить того, кто не желает быть убитым — это все же является недопустимым.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней