Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Степана (тĕпĕ: Степан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аксинйӑна, вунҫичӗ ҫула ҫитсен, Степана качча панӑ.

Аксинью выдали за Степана семнадцати лет.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степана каласа паратӑп.

— Степану скажу словцо…

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Акӑ эсӗ ӑсатса яратӑн Степана.

Ты вот проводишь Степана…

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лукерья уҫса хунӑ арча умне чӗркуҫленсе ларнӑ та упӑшки валли кӗпе-йӗм шырать; сайра хутран сӗтел енне ҫаврӑнса ӑшшӑн пӑхса илет, Степана ачана пӑхманшӑн ачашшӑн хӑтӑркалать, арчара кӗпе-йӗм шыранӑ хушӑра вара телейлӗ те хуйхӑллӑ та куҫҫулӗсене уншӑн та, куншӑн та пӗр тан юхтарать…

Лукерья стояла на коленях у открытого сундука и выбирала белье для мужа; изредка, оборачиваясь к столу, она улыбалась, ласково ругала Степана за то, что он плохо смотрит за малым, и, начиная рыться в сундуке, роняла в него и счастливые и горестные слезы — и тех и других в равной доле…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унтан пикникри тӑкаксем: лавшӑн, кайма та килме, калӑпӑр, — пиллӗк, Степана чейлӗх — тенкӗ!

Потом расходы на пикнике: извозчик туда и обратно, скажем — пять, на чай Степану — ррубль!

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах лешӗ ним те чӗнмест, вӑл ӗнтӗ кухньӑра, васкаса та савӑнӑҫлӑн Степана ҫапла калать:

Но она ничего не отвечает, она уж в кухне и торопливо, весело говорит Степану:

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Луччӗ эс Степана мӗнле асаплантарса вӗлерни ҫинчен тепӗр хут вула.

Уж лучше ты еще раз прочти, как казнили Степана…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Санька пӗр самантлӑха чарӑнса тӑчӗ, Степана аяккинелле чӗнсе илчӗ те:

Санька немного задержался и отвел Степу в сторону:

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Залра пӑшӑлтатнӑ май Степана вӗлереҫҫӗ.

Под тревожный шепот зала убивали Степана.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Степана вӗлернӗ чух ман ҫине хӑмсарнӑ штыка сирсе яраканни, мана Наполеон патне ӑсатаканни.

Тот, который отвел занесенный надо мной штык в ночь, когда убили Степана, тот, который сопровождал меня к Наполеону.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗншӗн Степана вӗлертӗр?..

Зачем Степана убили?..

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ урама сиксе тухса, Степана чи малтан ҫапнӑ вӑрӑм салтака ураран ярса тытрӑм.

Я выбегаю на улицу, хватаю за ноги высокого солдата, который первый ударил Степана.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Степана урамалла сӗтӗрсе тухрӗҫ.

Степана волокут на улицу.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хура мӑйӑхлӑ, сарлака хулпуҫҫиллӗ салтак, тем ҫӳлӗш упа ҫӗлӗкӗ тӑхӑннӑскер, Степана тӗртсе ячӗ.

Плечистый черноусый солдат в высокой медвежьей шапке отталкивает Степана.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавна пула пирӗн улпут лавӗ-лавӗпе мул тиесе, мана, Степана тата пирӗн йышшисене хӑшне-пӗрне лартса, Мускава тарса ӳкнӗ.

И барин наш, нагрузив добром кареты, взяв меня, Степана и еще кое-кого из дворни, мчится в Москву.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Атя тарар, — тетӗп эп Степана.

— Давай убежим, — говорю я Степану.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Театрӑн пушӑ залӗнче икӗ хутчен ҫупкӑ сасси янӑраса кайрӗ — пӗри мана, тепри — Степана.

И в пустом зале театра звонко раздаются две полновесные оплеухи — одна мне, другая Степану.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ вӑл, сцена ҫине ерипен улӑхрӗ те, мана тата Степана хӑй патне кӑчӑк туртса илчӗ.

Вот он медленно поднимается на сцену, пальцем подзывает меня и Степана.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ку мӗне пӗлтерет? — терӗ вӑл Степана.

– Это что? – спросил он Степана.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней