Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чунӗ (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чунӗ хӗпӗртерӗ, лӑпланчӗ.

На сердце было светло и спокойно.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич вӗрентнине итлесе ларса, Сергейӗн ашшӗне кӳреннипе чунӗ ыратса кайрӗ, вӑл хӑвӑрт тӑрса картузне тӑхӑнчӗ те алӑк патнелле утрӗ.

Слушая увещания Тимофея Ильича, Сергей почувствовал такую тупую боль в груди от обиды на отца, что он резко встал, надел фуражку и отошел к двери.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Питӗ юратмалла ҫын, район чунӗ, кунтисемех, Шурӑ Мечеть казакӗ…

Милейший человек, душа района, местный беломечетинский казак.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӑн-чӑн патша чунӗ, таса чун унӑн.

Воистину царская, святая у него душа.

Турӑ чури // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ҫӑмӑл халӗ Гришатка чунӗ.

Легко на душе у Гришатки.

«Ӑҫталла ҫул тытатӑн?» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Манӑн пӗчӗк юн тумламӗ… — пӑшӑлтатать Аксинья сивӗнсе пыракан тутисемпе, хӑш чухне, чунӗ тӑвӑрланса ҫитнӗ вӑхӑтра, куҫкӗретӗн пекех курать вӑл хӑй ачине, ачи хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫумне пӑчӑртаннӑ пек курӑнса каять, ун пек чухне вӑл унӑн кӑтра пуҫне ачашлас тесе, аллине тӑснине сиссе илет.

— Кровиночка моя… — шептала Аксинья холодеющими губами, даже в гнетущей яви мерещилось ей иногда, что вот у колен ее жмется ребенок, и она ловила себя на том, что тянется рукой приласкать курчавую головку.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӳлти патшалӑхра пултӑр пӗчӗк ача: таса чунӗ турӑ аллине куҫрӗ.

Царство небесное дитю: душа ангельская преставилась.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куратӑн, ав чунӗ тухать.

Видишь, доходит.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Жарковӑн чунӗ тухайман иккен-ха, вӑл, ӗсӗклесе йӗрсе тата пӗтӗм ҫан-ҫурӑмӗпе чӗтресе, йывӑррӑн сывласа выртать.

Увидел, что Жарков еще дышит, всхлипывая и крупно дрожа.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫарти пурнӑҫ, унӑн чунӗ хӑнӑхнӑ тӗлӗрекен мирлӗ канӑҫ шухӑшӗ-кӑмӑлӗсене сирсе ярса, часах ӑна хӑй тытӑмне илчӗ.

Его быстро втянула боевая обстановка, вытравляя прижившиеся в душе уют и мирную дрему.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сотник, бинокль витӗр пӑхса, ҫынсенчен ҫаралса юлнӑ урамсене нумайччен куҫӗпе хыпашларӗ, анчах вӑл урамсенче масар ҫинчи пекех пушӑ, пӗр этем чунӗ те курӑнмасть.

Сотник долго смотрел в бинокль, щупая глазами омертвелые в безлюдье улицы, но там было пусто, как на кладбище.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Владимир, аякранах хӑйӗн чунӗ киленессе туйса илсе, пуҫӗнчи шухӑшсене арпаштарма пуҫларӗ.

Предвкушая приятное удовлетворение, Владимир тасовал мысли.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Владимир хӑйӗн чунӗ вӗчӗрхеннине туйса илчӗ.

Владимир почувствовал укол обиды.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн чунӗ тырӑ авӑртма килнӗ казаксем хӑй ҫинчен хисеплӗн пӑшӑлтатса калаҫнине итлес килнипе вӗчӗлтетет:

Ему льстил почтительный шепот завозчиков-казаков:

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Амаҫури амӑшӗн пӗр виҫеллӗ мар ӑс-хакӑлӗ, ҫилӗллӗ чунӗ ачасене тӗрӗс пӑхса ӳстерме чӑрмантарнӑ, ашшӗ ачисем ҫине конюх Никитӑпа кухарка ҫине пӑхнинчен те ытла ҫаврӑнса пӑхман.

Нервный характер мачехи влиял не по-хорошему на воспитание детей, а отец уделял им внимания не больше, чем конюху Никите или кухарке.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вилнӗ полковник Баклановпа — чунӗ ҫӳлти патшалӑхра пултӑр мӗскӗнӗн — хӑйпе пӗрлех службӑра пултӑм, Кавказа хамӑра пӑхӑнтартӑмӑр…

— С самим покойничком Баклановым, царство небесное, служил, Кавказ покоряли…

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич, унчченех хапхаран тухса, урам тӑрӑх тинкерсе пӑхма пуҫларӗ, анчах та йӗплӗн-йӗплӗн йӗпсӳленсе шӑнса выртакан тӗссӗр кӑвак ҫул ҫинче пӗр этем чунӗ те курӑнмасть.

Пантелей Прокофьевич до этого выходил за ворота, вглядывался вдоль улицы, но серая дорога, промереженная зарослями игольчатой колючки, была наголо вылизана безлюдьем.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мелеховсен пахчинчи хӗвелҫаврӑнӑшсем айӗнчен таврӑннӑ хыҫҫӑн, Аксинья чунӗ, мӑянпала хытхура пусса илнӗ тӑлӑх анкартинчи пек, пушанса, тискерленсе юлчӗ.

Пусто и одичало, как на забытом, затравевшем лебедою и бурьяном гумне, стало на душе у Аксиньи после того, как пришла с мелеховского огорода, из подсолнухов.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дворян ӳтӗнчен козак чунӗ тухса кайрӗ; тутисем кӑвакарчӗҫ.

Вылетела козацкая душа из дворянского тела; посинели уста.

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Киллен ӗнтӗ, козак чунӗ, юлашки хут!

Натешься же, козацкая душа, в последний раз!

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней