Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗсене (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шерккей пӗр саманта шӑллӗн сӑмахӗсене асне илчӗ.

Шерккею вспомнились слова брата:

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хальччен сана хаяр сунман, — терӗ вӑл, сӑмахӗсене яланхи пек татса.

— До сего дня я тебе не желал зла, — сказал он, как обычно, отрубая каждое слово.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей ҫаплах ахӑлтатма чарӑнмарӗ, ҫав хушӑрах йӗплӗ сӑмахӗсене те суйлама ӗлкӗрет:

Но Элендей никак не мог остановиться, смех прямо-таки раздирал его, но он все же успевал вставлять колкие слова:

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Майор унӑн сӑмахӗсене илтмен пек пулчӗ.

Майор, казалось, не слышал его слов.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Сехет маҫтӑрӗ алӑк патӗнче ним хускалмасӑр майорӑн сӑмахӗсене илтмен пек пулса тӑчӗ.

Часовщик неподвижно стоял у двери и смотрел на майора, словно не слышал приглашения.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Лашам та маттур иккен те, Тухтар, — терӗ вӑл, сӑмахӗсене темле тытӑнчӑклӑрах каласа, — эсӗ те… пултаратан ҫав…

— Ну, молодчина моя лошадка, а, Тухтар? — сказал он и тут же спохватился: — Ты, конечно, тоже молодец.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аса илес тенӗ ҫӗртех сӑмахӗсене арпаштарчӗ.

Но путал слова, забывал мелодию…

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл хуллен ҫеҫ каларӗ пулин те, сӑмахӗсене ыттисем те илтрӗҫ.

Сказал вроде негромко, но услышали все.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ачи эс, Тухтар, суяканни марччӗ-ха, марччӗ-ха, — терӗ Шерккей, сӑмахӗсене аякран илтерсе.

— Ты, Тухтар, парень вроде честный, — издалека повел речь Шерккей.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем пӗрин хыҫҫӑн тепри тӗрлӗ халап та юмах яраҫҫӗ; сӑмахӗсене вара ӑҫтан ҫитереҫҫӗ-ши, никам та пӗлмест.

Один кончает свой рассказ — другой подхватывает конец и начинает свой, и откуда только берутся у того и другого такие выразительные слова!..

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмахӗсене хӗрсем уйӑрсах илеймен, ют ҫынсем тавлашнине питех итлесшӗн те пулман.

Слов они не могли разобрать, да особенно и не прислушивались к чужому спору.

1. Вӑрттӑн вӗлерни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Чылай ҫулсем иртсен, писатель Параш улӑхӗнчи чӑваш хӗрӗсен вӑййине, ватӑ тӑлмачӑн сӑмахӗсене аса илсе, «Сарпи» (Зора) ятлӑ драма ҫырса хӑварать.

Много лет спустя, со слов старого переводчика, писатель пишет драму под названием «Сарби» (Зора), в которой описывает игру чувашских девушек на лугу в Парашино.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Чей ӗҫсе тӑрансан Тёма, калас килсе те, калас килмесӗр те ӗҫ мӗнле пулса иртни ҫинчен пӗтӗмпех каласа пачӗ, директор сӑмахӗсене те сиктерсе хӑвармарӗ.

Напившись чаю, Тёма хотя и нехотя, но передал все, не пропустив и слов директора.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Паллах, — ҫирӗплетрӗ Тёма унӑн сӑмахӗсене, — ун сӑмахӗсем чӑнах пулнине кам тавҫӑрса илтӗр-ха?

— Конечно, — поддерживал Тёма, — кто ж догадается принять его слова за серьезные.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Утса кӗнӗ чухнех-ха, класа савӑнӑҫлӑн пӑхса ҫаврӑнса, вӑл, ытахальрен каланӑ пек, хӑйӗн яланхи сӑмахӗсене пӗлтерчӗ:

Еще на ходу, окинув весело класс, он бросил свое обычное, как будто небрежное:

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл ача амӑшӗ ача-пӑчасене пӑхса ӳстерес ӗҫ ҫине епле пӑхни ҫинчен, амӑшӗ хӑй умне мӗнле ӗмӗтсем лартни ҫинчен каланине йӗркелӗн те тӳсӗмлӗн итлесе ларчӗ, Тёма амӑшӗн сӑмахӗсене хӑйӗн ирӗксӗрех тиркес килнине те палӑртмарӗ вӑл.

Он деликатно, терпеливо слушал ее взгляды на воспитание, какие именно цели она преследовала, слушал, скрывая ощущение какого-то невольного пренебрежения к словам матери.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма та, вӑрӑм тумтирпе чӗркеннӗскер, унтах ларать, вӑл старикӗн сӑмахӗсене ҫывӑх курса итлет.

Сидел и Тёма, укутанный в свиту, с наслаждением прислушиваясь к словам старика.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Амӑш сӑмахӗсене Тёма тӑвӑнса, хӑйне хӑй аван маррӑн туйса, итлесе тӑчӗ.

Тёма напряженно, сконфуженно слушал мать.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Турӑ хӗн кӑтарттӑр мана! — хӑй сӑмахӗсене ҫирӗплетмелле хӗрес хурса илет Гераҫка.

Накажи меня бог! — крестится в подтверждение своих слов Гераська.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма амӑшӗн сӑмахӗсене тӗлӗкри пек илтет, вӑл сӑмахсем унӑн чунне тивмесӗр, таҫта хӑлхисем патӗнче ҫаврӑнаҫҫӗ.

Тёма точно во сне слушает ее слова, они безучастно летают где-то возле его уха.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней