Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чунӗ (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сотник вара, ҫӗре кукленсе ларчӗ те, чунӗ тухичченех кӑкӑрне чӗрнисемпе чӗрмелеме пӑрахмарӗ.

Сотник присел и до тех пор скреб пальцами грудь, пока не умер.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ унне, чуннех тӑпӑлтараттӑмччӗ та-ха, — офицер чунӗ мӗнлине кураттӑмччӗ, — казаксем хушмарӗҫ.

Хотел душу с него, стал-быть, вынуть: поглядеть, какая она из себя офицерская душа, — казаки не свелели.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лутра кӑна малти пӳлӗмре этем чунӗ те ҫук.

В передней низкой комнатке никого не было.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Влаҫ патшалӑх Канашӗ (державнӑй Круг) аллине куҫсан тата облаҫра пӗр вырӑс чунӗ те юлмасан, тӑван Дон ҫинче тӗлӗнмелле чаплӑ пурнӑҫ пуҫланасси ҫинчен вӑл илӗртмелле илемлӗ каласа кӑтартать: ун чухне иккен казаксем хӑйсен правительство чиккисене хурал посчӗсем тӑратаҫҫӗ те, Украинӑпа тата Аслӑ Руҫ ҫӗршывӗпе пӗр танлӑн, ҫӗлӗк хывмасӑр калаҫаҫҫӗ, хутшӑнасса та вӗсемпе суту-илӳ туса тата таварсем улӑштарса илсе ҫеҫ хутшӑнаҫҫӗ.

Покоряюще красиво рисовал будущую привольную жизнь на родимом Дону — когда править будет державный Круг, когда не будет в пределах области ни одного русака и казачество, имея на своих правительственных границах пограничные посты, будет как с равными, не ломая шапок, говорить с Украиной и Великороссией и вести с ними торговлю и мену.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑй пӗртте пырса курмасть унта, — чунӗ туртмасть, ахӑр.

А она в хутор не заглядывала, — не тянуло, знать.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапӑҫу пуҫланнине, хутора унсӑрах илме пултарнине Хохлаков ӑнланчӗ, ун чунӗ ыратнипе, вӑтаннипе куҫҫулӗ тухрӗ, чӗри, ак хальхи пекех, вӑйлӑн, пӗр чарӑнми яшт та яшт чиксе кайрӗ…

Хохлаков понимал, что бой начался и что хутор будет взят без него, и ему стало так обидно и стыдно, что на глазах выступили слезы, а сердце заныло вот такой же, как сейчас, страшной и тупой болью…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кунта ҫамрӑк каччӑсем те, пурӑнса курнӑ вӑтам ҫынсем те, сухаллӑ ватӑсем те, карчӑксем те, чечек пек илемлӗ хӗрсем те пулнӑ, вӗсем пурте Сергей ҫине тинкерсе пӑхнӑ, ку ҫын чунӗ таса-ши, ҫаврӑнмӗ-ши вӑл урӑх енне, куҫӗсене антармӗ-ши, тенӗ пек пӑхнӑ…

Тут были и молодые парни, и пожилые, степенные мужчины, и бородачи, и старушки, и цветущие, красивые девушки, все они пристально смотрели на Сергея, смотрели, чиста ли душа этого человека, не повернется ли он в другую сторону, не опустит ли глаз…

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич кӗнекене уҫса, малтанхи йӗркесене вуларӗ те, унӑн чунӗ савӑнсах кайрӗ: вӑл Сталинпа пӗр ҫулта иккен, «пӗр ҫултисем» е «тантӑшсем» казаксен ӗлӗкренпех туслӑхран та мала шутланнӑ…

Тимофей Ильич раскрыл книгу, прочитал первые строки и удивился; оказывается, Сталин и он — сверстники, а «однолетки» или по-другому «ровесники» у казаков с самих истоков считались лучше дружбы…

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗҫӗр мӗн пулса иртнине аса илес килмен ун; пуҫне пӗксе, хӑй ҫине ҫынсем ҫиллес пӑхса юлнине туйса, ун хыҫӗнчен пӗри: «Шӑпу тулчӗ, Алексей!..» — тесе кӑшкӑрнине илтсе тухса кайнине аса илсен, чунӗ ыратнӑ, намӑс пулнӑ.

Ему не хотелось думать о том, что случилось с ним в эту ночь; стыдно и больно было вспоминать, как ушел он, понурив голову и чувствуя на себе злые и враждебные взгляды, а вслед ему кто-то насмешливо крикнул: «Доигрался, Алексей!..»

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анчах дворец хапхи ҫывӑхӗнче, хыр пӗренисем хыҫӗнче, этем чунӗ те юлман.

Но возле дворцовых ворот, за сосновыми брусьями — ни души.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий пенснене шӑлкаланӑ хушӑра ун ҫине шӑл йӗрсе пӑхрӗ, ҫав вӑхӑтрах чунӗ асаплӑ та хура вӗчӗллӗ тунсӑхпа тӑвӑлнине туйрӗ.

Листницкий, протирая пенсне, улыбался, но горькая, желчная грусть томилась в нем в этот миг.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий чунӗ тӑвӑлса вӗчӗрхеннине чӑтӑмлӑн шӑнарса калаҫрӗ.

Листницкий говорил, сдерживая глухую злобу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ачисем пирки чунӗ йывӑррӑн ыратса килни ӑна сапаланчӑк шухӑшсен ҫӑмхине сӳтме чӑрмантармарӗ.

Тупой укол тревоги за детей не нарушил мятущейся бессвязицы мыслей.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кил хушшинче этем чунӗ те ҫук.

На базу было пусто.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫеҫен хирӗнче этем чунӗ те курӑнмасть, чуна шиклентерекен шӑплӑх.

Степь была пустынна, ужасающе тиха.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑех килкартине килсе кӗчӗ, чунӗ чӑтса тӑраймарӗ пулас, — Ҫемен кулса илчӗ.

Сама ко двору приехала, — знать, не выдержало серденько, — Семен улыбнулся.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эскалаторӑн ҫемҫе пусмисем ҫине пуссан, мрамор йӑлтӑртатнине курсан, хирӗҫ юхса килекен ҫутӑсене курсан, ҫӗр ӑшӗнчен килекен кустӑрмасен сассине илтсен, Сергей чунӗ савӑннине пытараймарӗ…

Шагнув на бегущие ступеньки эскалатора, видя блеск мрамора, огни, плывущие навстречу, слыша глухой, идущий из земли шум, Сергей не мог скрыть волнения.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫыннисем ку чухне пачах урӑхла, вӗсен чунӗ те, кӑмӑлӗ те революцичченхи пек мар.

Люди в это время совсем другие, у них и души, и желания, не такие, как до революции.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрҫӑра курнине каласа кӑтартма май та ҫук пек туйӑннӑ ӑна, мӗншӗн «Ылтӑн Ҫӑлтӑр» пани ҫинчен ыйтсан, ялан ун куҫӗ умне Дон шывӗ хӗрринчи Кантемировка ятлӑ пысӑк ял патне ҫывхарнӑ чухнехи танксен атаки сиксе тухнӑ — вӑл ӑна аса илме хавас пулнӑ, вара каласа памасӑр чунӗ чӑтайман: вӑл ыттисенчен малтан тӑшман хушшине ҫӗмӗрсе кӗрсе кайнӑ та чи малтан самоходкӑна, хӑй хыҫӗнчен темиҫе бронетранспортер ертсе пыраканскерне, персе амантнӑ, нимӗҫ танкӗсене хирӗҫ ҫапӑҫу пуҫласа янӑ, хурҫа ҫунтаракан снарядсемпе персе, тӑшманӑн пилӗк танкне вут хыптарнӑ, тӑшман сехрине хӑпартса арпаштарса янӑ.

Ему казалось, что передать все то, что он чувствовал в бою, невозможно, и всякий раз, когда его спрашивали как он получил «Золотую Звезду», перед ним вставала картина танковой атаки на подступах к Кантемировке — большому селу в верховьях Дона… так было и сейчас; он коротко рассказал, как он одним из первых ворвался в расположение врага, как подбил самоходку, которая ползла на него с выводком бронетранспортеров, как вступил в поединок с немецкими танками и уничтожил бронезажигательными снарядами пять вражеских машин, вызвав в стане врага панику и замешательство…

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑм хӗрелсе кайрӗ, ытла хӗрелмен пулсан та, чунӗ пӑлханни уҫҫӑнах палӑрчӗ.

Она покраснела и хотя не очень сильно, но так, что душевное ее волнение было вполне заметно.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней