Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн сана? — куҫӗсене уҫмасӑрах ыйтрӗ те вӑл ҫурӑмӗпе ман еннелле ҫаврӑнса выртрӗ.

— Чего тебе? — не открывая глаз, спросил он и повернулся ко мне спиной.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Городовой куҫӗсене чарса пӑрахрӗ те пӗр утӑм каялла чакрӗ:

Городовой выпучил глаза и отступил назад:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ҫунтарса яр, эп ӑна пӳртре курам та мар, — терӗ те Анисим Иванович тепӗр хут, куҫӗсене ывӑнчӑклӑн хупрӗ.

— Спали, чтобы я не видел ее в хате, — повторил Анисим Иванович и устало закрыл глаза.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав вӑхӑтра Спартак хытӑ йынӑшса ячӗ, ҫӳҫенсе илчӗ, куҫӗсене уҫрӗ.

Спартак застонал, вздрогнул и медленно открыл глаза.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Валерия, виле патне пырса, йӑла хушнӑ пек, ун куҫӗсене хупрӗ, ҫӑварне пӑхӑр укҫа хучӗ (ку укҫа Ахерон хумӗсем урлӑ каҫарнӑшӑн Харона тӳлеме кирлӗ пулнӑ), вара, вилене тутинчен чуптуса, йӑла хушнӑ пек: «каях ӗнтӗ, йывӑр тӑпру ҫӑмӑл пултӑр, эпир ҫутҫанталӑк туса панӑ йӗрке тӑрӑх сан хыҫҫӑн пырӑпӑр», — терӗ.

Валерия, приблизившись к трупу, закрыла ему глаза, как следовало по обычаю и, вложив ему в рот медную монету, которая должна была служить умершему для уплаты Харону за переезд через волны Ахерона, поцеловала в губы и произнесла: «Прощай! И мы все в порядке, природой нам предопределенном, последуем за тобой».

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Уншӑн Нюра каласа парать, ҫав тери хӗрсе кайса, тӗплӗн те хӑрушӑ калать вӑл; Костя куҫӗсене хӗссе, пуҫне сулкаласа ҫеҫ ларать.

За него рассказывает Нюра, и рассказывает с таким восторгом и устрашающими подробностями, что Костя только жмурится и покачивает головой.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӳлӗм тӑрӑх каҫса пыракан хӗвел ҫути унӑн пичӗ патне шуса ҫитет, Костя куҫӗсене хӗскелесе, питне пӗркелентеркелесе илет те — вӑранса каять.

Ползущий по комнате солнечный луч подбирается к его лицу, Костя жмурится, морщится — и просыпается.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫак шухӑша пула Костя куҫӗсене те хӗссе лартрӗ.

Костя даже зажмуривается от этой мысли.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя куҫӗсене хӗссе пуҫӗпе сулкаласа илет — хӑй ҫав тери хӑранишӗн ӑна питӗ намӑс, — вара сасартӑках лӑпланать вӑл.

Костя жмурится и встряхивает головой — так ему стыдно своего испуга и сразу успокаивается.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Егорка тӑруках ӑнланаймасӑр куҫӗсене чарать:

Егорка не сразу понимает и выпучивает глаза:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫак вӑхӑтра унран мӗн ҫинчен те пулин ыйтсассӑн, вӑл куҫӗсене чарса, нимӗн ӑнланмасӑр, тепӗр хут ыйтать:

Если в такую минуту его спрашивают о чем-нибудь, он выпучивает глаза и, не понимая, переспрашивает:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Эсӗ мӗн? — тет ӑна Костя пӗшкӗнсе, анчах лешӗ куҫӗсене чарать те хирӗҫ чӗнмест.

— Ты чего? — нагибается к нему Костя, но тот выпучивает глаза и не отвечает.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лешӗ, ҫав-ҫавах пӑхса, чылайччен шӑпах тӑрать, куҫӗсене чарать те, сӑмахсене хӑйӗнчен чӑмӑртаса кӑларнӑ пек, каласа хурать:

Тот долго молчит, продолжая разглядывать, потом надувается, выпучивает глаза и выдавливает из себя:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсем Нюрӑпа Костьӑна сӳрӗккӗн пӑхса ӑсатаҫҫӗ те каллех куҫӗсене хупаҫҫӗ.

Они провожают взглядом Нюру и Костю и опять закрывают глаза.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кая юлса таврӑнатчӗ вӑл, тепӗр чухне, шкултан таврӑнсан, Костя апат та тупаймастчӗ, амӑшӗ вара сӗтел умӗнче куҫӗсене хупса, аллисене усса ларатчӗ.

Приходила она поздно, и случалось, что, вернувшись из школы, Костя не находил обеда, а мама сидела у стола, закрыв глаза и опустив руки.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

«Ҫакӑнта анне курас пулсассӑн», — ҫиҫсе илет унӑн пуҫӗнче, анчах ҫавӑнтах вӑл куҫӗсене хӗссе илет, ҫав шухӑша хуса ярас тесе пуҫне те силлесе пӑхать: амӑшӗ курнӑ пулсассӑн, Костьӑшӑн савӑнмаллиех пулмӗччӗ…

«Вот если бы мама увидела», — мелькает у него в голове, но он сейчас же жмурится и даже встряхивает головой, отгоняя эту мысль: если бы мама увидела, ничего веселого Косте это бы не принесло….

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ хӗрача куҫӗсене чарса пӑрахсах, тӗлӗрме пуҫлакан шыв ҫине, юханшыв ҫинчи ҫутӑсем ҫине пӑхса, темӗн шухӑшлать.

Широко открытыми глазами она смотрит на засыпающую реку, на речные огни и о чем-то думает.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тахӑшӗ Костьӑна хулӗнчен тытса силлет, вӑл сиксе тӑрать, мачча айӗнче вӑйлӑ ҫутӑ пулнипе пӑхаймасӑр куҫӗсене хӗскелет.

Кто-то трясет Костю за плечо, он вскакивает и жмурится от яркого света под потолком.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Куккӑшӗн янӑравлӑ, пӗтӗм пӳлӗме тултарса лартакан сассине, вӑл йывӑррӑн утма тытӑнсан буфетри черккесем ҫинҫен янӑранине, унӑн ҫӑра уссийӗсене тата ҫавӑн пекех усӑнса тӑракан куҫхаршийӗсем айӗнчен куларах пӑхакан куҫӗсене, куккӑшӗн ҫав тери хаяр табакне астӑвать Костя.

Костя помнит гулкий голос дяди, заполнявший всю их комнату, тяжелые шаги, на которые тонким треньканьем отзывались в буфете рюмки, обвисшие густые усы, усмешливые глаза под такими же обвисшими бровями и дядин табак жесточайшей крепости.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Вӑранӑпӑр эппин! — терӗ ыйхӑланӑ Курион, юлашки сӑмахсене илтсен, Катилина мӗн ҫинчен каланине ӑнланмасӑр, куҫӗсене мӑчлаттаркаласа.

— Проснемся же! — сказал хриплым голосом дремавший Курион, который, услышав последние слова Катилины, но вовсе не уловив их смысла, стал тереть себе глаза.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней