Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашшӗне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Евгений, ашшӗне ӳкӗтлесе, нумайччен шӑппӑн темӗн ҫинчен каларӗ, карттӑ тӑрӑх пӳрнипе шутарса кӑтартрӗ, ӑна хирӗҫ старик васкамасӑр кӑна баспа ответлерӗ:

Евгений что-то тихо и долго говорил, убеждал, водил по карте пальцем, в ответ ему старик сдержанно басил:

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ ачаран ашшӗне туртса илесшӗн?

Ты у дитя отца хочешь взять?

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӗ ӗнтӗ Аксинья, ачи ҫине пӑхса, ним иккӗленмесӗрех унӑн ашшӗне курать, ҫавӑнпа та вӗресе тӑракан хӗрӳ юратупа ун патне туртӑнать: малтан апла марччӗ: вӑл сӑпкари ачи ҫине пӑхатчӗ те, унӑн ыйхӑллӑ пичӗ ҫинче чун юратман Степан сӑнарӗн мӗнле те пулин йӗрне курса, ӑна аякран та пулин аса илтерекен пӗр-пӗр тӗслӗх тупса, шартах сиксе ӳкетчӗ: халӗ, акӑ, пачах урӑхла.

Теперь без сомнения узнавала Аксинья в ребенке отца и от этого прикипала к нему жгучим чувством, — не было уж так, как раньше, когда подходила она к люльке и отшатывалась, найдя в сонном личике девочки какой-нибудь отдаленный намек, беглое сходство с ненавистными линиями Степанова лица.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр ҫырӑвӗнче Петро хӑй патне «тӑван Дон хӗрринчи садсенче ӳснӗ» типӗтнӗ чие ҫырли ярса пама тата тӑтӑшрах ҫырса тӑма ыйтнӑ; ҫав ҫырурах вӑл Григорие вӑрҫса ҫырнӑ: казаксем каланӑ тӑрӑх, Гриша утне япӑх пӑхать, имӗш, ӑна, Петрона, ку япала питӗ пӑшӑрхантарать, мӗншӗн тесен Гришка аллинчи учӗ унӑн, Петрон, ятран илнӗ учӗ; кун пирки Петро ашшӗне Григорий патне хӑй ячӗпе ҫыру ҫырса яма ыйтнӑ.

В следующем письме просил Петро прислать ему сушеной вишни «с родимых донских своих садов» и просил не забывать, писать чаще; там же ругал он Григория за то, что, по словам казаков, плохо Гришка присматривает за конем, — а ему, Петру, обидно, так как конь Гнедой — его, Петра, собственный и кровный; просил отца написать от себя Григорию.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӗнӗ вырӑна куҫмалли хутсене алла илсен, Петербургран тухса каяс умӗн, вӑл хӑйӗн шухӑшӗ ҫинчен ашшӗне кӗскен ҫырса пӗлтерчӗ:

Оформив назначение, он перед отъездом из Петрограда известил отца о принятом решении коротким письмом:

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл лашине пӗррех туртса касрӗ те хӑйсен станне персе ҫитрӗ; чарӑнма ӗлкӗричченех учӗ ҫинчен сиксе анса, хӗрсе ӗҫленӗ чух хывса пӑрахнӑ шӑлаварне тӑхӑнчӗ, унтан ашшӗне аллипе сулчӗ те, шӑрӑхпа йӑсӑрланса выртакан ҫеҫенхире кӑвак хуратут майлӑн тӗрлентерсе пыракан ытти казаксем пекех, тусан пӗлӗчӗ ӑшне путса, куҫран ҫухалчӗ.

Он подскакал к стану; прыгнув на ходу с лошади, натянул скинутые в разгаре работы шаровары и, махнув отцу рукой, растаял в таком же облачке пыли, как и те, что серыми текучими веснушками расцветили истлевавшую в зное степь.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий аллисене йӗнер пӗкечи ҫине хучӗ те ашшӗне хирӗҫ ҫӑвар айӗн кӑна мӑкӑртатрӗ:

И Григорий, сложив на луке ладони, глухо ответил:

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ашшӗне Григорий сӑрт тӳпемӗнчен иртиччен хӑваласа ҫитрӗ.

На гребне Григорий догнал отца.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, чӳрече витӗрех ашшӗне палласа илсе, нимӗн тума аптраса хыпӑнса ӳкрӗ.

Григорий растерялся, увидев в окно отца.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй ӗҫлесе тупнӑ укҫипе ашшӗне пуҫҫапмасӑрах ут туянма ӗмӗтленсе, вӑл Аксинйӑпа хӑйӗн шалуне тирпейлӗ тыткалакан пулчӗ, табак илме те укҫа хӗрхенет.

Получая за себя и Аксинью жалованье, Григорий скупился, отказывая себе даже в табаке, надеялся на сколоченные деньги, не кланяясь отцу, купить коня.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька малти ретре тӑракан ашшӗне куҫӗсемпе шыраса тупса ун патне пычӗ.

Митька разыскал глазами стоявшего в первом ряду отца, подошел к нему.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл шалкӑм (паралич) ҫапнӑ ашшӗне масар ҫине пытарса таврӑннӑ та хӗррине картлашкалантарнӑ пӗр тенкӗ укҫапа ӗҫ пуҫласа янӑ.

Похоронив параличного отца, он со щербатого рубля повел дело.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсен аслашшӗн ашшӗне Воронежри ҫар пуҫлӑхӗ (воевода) ҫак пӑлхав шухӑшлӑ станицӑна кӑларса янӑ чух уйрӑм грамота (хут) ҫырса панӑ пулнӑ.

Прадеда воронежский воевода жаловал грамотой, посылая в бунтовскую станицу.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пиччӗшӗ Аксинья куҫӗ умӗнчех урапа валекне вӗҫерсе илнӗ те ҫывӑракан ашшӗне урипе тапса тӑратнӑ, кӗскен кӑна темӗн ыйтса пӗлнӗ, унтан тимӗр валекпа тӳрех сӑмса урлӑ панӑ.

На глазах у Аксиньи брат отцепил от брички барок, ногами поднял спящего отца, что-то коротко спросил у него и ударил окованным барком старика в переносицу.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ашшӗне вӗсем утӑ купи кутӗнче тупнӑ.

Отца нашли возле стана.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн аслӑ ывӑлӗ Петр (ӑна хуторта Петро тесе чӗнеҫҫӗ), ӗнтӗ авланма та ӗлкӗрнӗскер, амӑшӗ сӑнарлӑ пулнӑ: пысӑк мар каҫӑр сӑмсаллӑ, тулӑ улӑмӗ тӗслӗ ҫӳҫӗ чӑрсӑррӑн кӑтрашкаланса тӑрать; кӗҫӗнни, Григорий, ашшӗне хывнӑ.

Старший, уже женатый сын его Петро напоминал мать: небольшой, курносый, в буйной повители пшеничного цвета волос, кареглазый; а младший, Григорий в отца попер.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Катерина никам ҫине те пӑхмасть, ухмаха ернӗскер, вутӑшсенчен хӑрамасть, ҫӗрле пулин те ҫӗҫҫипе, ашшӗне шыраса, чупса ҫӳрет.

Катерина не глядит ни на кого, не боится, безумная, русалок, бегает поздно с ножом своим и ищет отца.

XIII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Килхушши тасалма пуҫларӗ ӗнтӗ, ляхсем тарма тытӑнчӗҫ; халь ӗнтӗ козаксем вилесем ҫинчен ылтӑнпа эрешленӗ сӑхмансене, хаклӑ йышши ут хатӗрӗсене сӳсе илеҫҫӗ; пан Данило та тӑшмана хӑвалама хатӗрленет, хӑйӗн ҫыннисене чӗнсе илес тесе ҫаврӑнса пӑхрӗ те… хытӑ тарӑхнипе урсах кайрӗ: вӑл Катерина ашшӗне курчӗ.

Уже очищается двор, уже начали разбегаться ляхи; уже обдирают казаки с убитых золотые жупаны и богатую сбрую; уже пан Данило сбирается в погоню, и взглянул, чтобы созвать своих… и весь закипел от ярости: ему показался Катеринин отец.

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кӑвакарчӑн пек; ашшӗне хӗрхенӗ тен?…

Как голубка, не умилосердится ли над отцом…

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗншӗн-ха аллуна памастӑн эс?» терӗ Данило Катерина ашшӗне.

Что же ты не даешь руки? — говорил Данило отцу Катерины.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней