Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хул сăмах пирĕн базăра пур.
хул (тĕпĕ: хул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калаҫнӑ вӑхӑтра Григорие вӑл е «эсӗ» е «эсир» тесе чӗнчӗ, ирӗклӗн сӑмахларӗ, пӗрре тата, хӑнӑхма ӗлкӗрсе, йывӑр аллипе Григорие хул пуҫҫийӗнченех тӗртсе илчӗ.

Все время в разговоре он называл Григория то на «ты», то на «вы», говорил свободно и раз даже, освоившись, тронул тяжелой рукой плечо Григория.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Гимнастерки унӑн айӑкӗсем тӗлӗнче ҫӑтӑ-ҫӑтӑ туртӑнса тӑрать, хул хушшисенче хутланса кӗнӗ, сарлака кӑкӑрӗсем ҫинче кӗҫ-вӗҫ ҫурӑлса тухас пек тӑрать.

Гимнастерка туго облегала его бока, морщинилась подмышками, чуть не лопалась на широченной выпуклой груди.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лаша е вӑкӑр кӳлнӗ урапасем калла-малла чупаҫҫӗ, юнашар, сиккелесе, пушшисемпе хӑмсарса, хӑвалакан ачасем чупса пыраҫҫӗ: хӑма сарнӑ сукмак тӑрӑх, вӑчӑра пек тӑрса тухса, ҫӗр тиенӗ наҫилккасем ҫӗкленӗ хӗрарӑмсем утаҫҫӗ; вӑйпитти йӗкӗтсем пӗр кӗпе вӗҫҫӗн кӑна, пичӗсем хӗрелсе хуралсах кайнӑ, вӗсем лумсемпе ҫӗр катаҫҫӗ, ҫӗрӗ вара кӑмака пысӑкӑш катӑла-катӑла ӳкет; икӗ ача ҫинче кантра тӑсса пыраҫҫӗ, вӗсем хыҫҫӑн кӗрӗк ҫинчен брезент плащ тӑхӑннӑ ҫын хул айне кӗнеке хӗстерсе утать; ачасем шӑннӑ ҫӗре юпа ҫапса хӑвараҫҫӗ те кантрана малалла туртаҫҫӗ; пӗр ушкӑн вӑкӑр — ултӑ мӑшӑр — пӗр касӑллӑ плуга туртаҫҫӗ; плуг аврине икӗ маттур арҫын пӗтӗм вӑйпа пусса утаҫҫӗ, плуг, вӗтӗ чуллӑ ҫӗре шӑтӑр-шӑтӑр касса кӗрсе, чӗркуҫҫи таран йӗр хӑварса пырать…

Взад и вперед катятся то бычьи, то конные упряжки, рядом бегут погонычи, подпрыгивая и взмахивая кнутами; по дощатому настилу идут люди с носилками, груженными землей; молодые парни в одних рубашках, с красными до черноты лицами валят ломами глыбу земли величиной, с добрую печь; два подростка тянут шнур, а за ними идет мужчина в брезентовом плаще поверх шубы, с книгой под мышкой; мальчуганы втыкают в мерзлую землю дротяные палочки и тянут шнур дальше; движется вереница быков — пар шесть, запряженных цугом, — они тянут однолемешный плуг; на чапигах висят два плечистых дядька, плуг врывается в голышеватую землю и с треском роет борозду глубиной в колено…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӑна сасартӑк ӑшӑ пулса кайрӗ, ҫурӑмне, хул айӗсене аван мар сивӗ тар тапса тухрӗ.

Ему вдруг стало жарко, на спине выступил холодный пот.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сулахай хул айӗнчен лектернӗ.

— Кусануло его под левую лопатку.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗлеткине пӗшкӗртсе, ҫӗлӗкне хул хушшине хӗстерсе тытрӗ те хутне чалӑшшӑн чӗрсе илнӗ хыҫҫӑн тин, шывлӑ куҫӗсене мӑчлаттарса, Петро ҫине тирӗнсе пӑхрӗ.

Сутулясь, он медленно сунул папаху подмышку, оторвал косой угол бумажки и только тогда прижал Петра строгим, влажно мерцающим взглядом.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Виҫҫӗмӗшне ывӑтас тесе кӗлеткипе кӑшт ҫӗкленнӗччӗ ҫеҫ вӑл — пуля унӑн сулахай хулпуҫҫийӗ айӗнчен кӗрсе хул калакки патӗнчен шӑтарса тухрӗ.

Он чуть приподнялся, хотел метнуть третью, но пуля вошла ему ниже левого плеча, вышла у крестца.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нимӗҫӗн ҫири шинелӗ хулпуҫҫийӗ ҫинчен ҫӗре анса ӳкрӗ, хӑрах еннелле тӳмелемелле тӗссӗр симӗс мундирӗ хул айӗнче хутланса пӗрӗнчӗ, ҫӳлелле ҫӗклесе тытнӑ ӗҫре пирченӗ пысӑк аллисем чӗтреме пуҫларӗҫ, пӳрнисем, куҫа курӑнман тӳмесене хыпашланӑ пек, вӗттӗн-вӗттӗн сиккелесе чӗтренчӗҫ.

Шинель упала у него с плеч, подмышками морщинился рябью однобортный серозеленый мундир, поднятые большие рабочие руки тряслись, и пальцы шевелились, словно перебирая невидимые клавиши.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Сергей хушша тӑрса, Ҫеменпе Анфисӑна хул айӗнчен тытрӗ.

— Сергей взял Анфису и Семена под руки.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич, Сергее хул айӗнчен тытса, айккинелле утрӗ.

Федор Лукич взял Сергея под руку и отвел в сторонку.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл хӗре хул айӗнчен тытрӗ, алли ҫирӗп иккенне, чавси кӑштах чӗтренине сисрӗ.

Он взял ее под руку, почувствовал что рука была крепкая и что она немного дрожала.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Жарков сасартӑк алли ҫине тӗренчӗ те, пуҫне ик хул лапатки хушшине ҫитичченех каҫӑртса, паллама ҫук улшӑнса кайнӑ урмӑш сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ:

Жарков вдруг оперся на руки и, закинув голову так, что затылок бился меж скрюченных лопаток, крикнул хрипатым, нечеловеческим голосом:

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, йӗнер йӑрани ҫине тӑрса, хӗҫпе каснӑ пек турӗ те сыхланса пыракан венгереца улталарӗ, хӑй ҫав хушӑрах тепӗр май ҫаврӑнса, ӑна хул калакки хушшинчен хӗҫ вӗҫӗпе яшлаттарчӗ, унтан тата тепӗр хутчен мӑйӗнчен туртса касрӗ.

Привстав на стременах, он обманул бдительность венгерца ложным взмахом и, изменив направление удара, пырнул концом шашки, второй удар нанес в шею, где кончается позвоночный столб.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вите урлуҫҫийӗнчен уртӑнчӗ те вӑл, хул вӗҫҫӗн ҫӗкленсе, чӳрече патнелле кармашрӗ, унтан урисене тӗревлесе, аялалла пӑхрӗ.

Уцепившись за перекладину, он подтянулся на руках к окошку и, найдя ногами опору, заглянул вниз.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ик аллупа та хул айӗнчен ярса ан тыт эсӗ!

— Ты под силы-то не перехватывай!

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий хашлатса сывласа илчӗ — лаша сывланӑ пек, хӑйхӑлтатса тухрӗ унӑн сывлӑшӗ, — хул калаккисене вӗри ҫӗр ҫумне таччӑн ҫыпӑҫтарса, ҫурӑмӗ ҫине выртрӗ.

Григорий вздохнул — с выхрипом вышел вздох — и лег на спину, прижимая лопатки к горячей земле.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурӑмӗ ҫинче, хул калакки айӗнче, халь кӑна чӗрӗлсе кайнӑ хура кӗпе лӑстӑкӗ лӑстӑртатать, ун айӗнчен хӗвелпе саралнӑ ӳт лаптӑкӗ виҫкӗтеслӗн курӑнать.

На спине его, возле лопатки, трепыхался клочок свежепорванной грязной рубахи, желтел смуглый треугольник оголенного тела.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кухньӑра, тӗртсе тунӑ кавир ҫинче, Степан ҫывӑрать, хул хушшинче хӑйӗн арӑмӗн пуҫӗ.

В кухне на разостланной полсти спит Степан, под мышкой у него голова жены.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр кунне, хирте кӑшт тӗттӗмленме пуҫласанах, асатте сӑхман тӑхӑнчӗ, пиҫиххи ҫыхрӗ, хул хушшине саступпа кӗреҫе хӗстерчӗ, пуҫне ҫӗлӗк тӑхӑнчӗ, пӗр курка квас ӗҫсе тутине сӑхман аркипе шӑлчӗ те тӳрех пуп пахчи еннелле утрӗ.

На другой день, чуть только стало смеркаться в поле, дед надел свитку, подпоясался, взял под мышку заступ и лопату, надел на голову шапку, выпил кухоль сировцу, утер губы полою и пошел прямо к попову огороду.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Эпӗ ӑна, пӗлессӳ килет пулсан, шӑпах хул калакки айӗнчен лектертӗм!

— Да я ей, если хочешь знать, под самую лопатку ударил!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней