Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ирсӗр сăмах пирĕн базăра пур.
Ирсӗр (тĕпĕ: ирсӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫсӗр аптранӑ казаксем вӗсем патне пырса ирсӗр сӑмахсемпе шӳтлесе кулма тытӑнчӗҫ.

Слонявшиеся казаки подходили к ним, грязно подшучивали.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсир парти мар, обществӑран татӑлса юлнӑ чи ирсӗр банда! — шӑлӗсене кӑчӑртаттарса кӑшкӑрчӗ Калмыков.

Скрипя зубами, Калмыков кричал: — Вы не партия, а банда гнусных подонков общества!

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Калмыков, киревсӗррӗн ятлаҫса, ҫӑварӗнчен йӗрӗнчӗк те ирсӗр сӑмахсем сирпӗнтерсе, малалла утрӗ.

Калмыков пошел, безобразно ругаясь, выплевывая грязные сгустки слов.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Большевиксен ирсӗр ӗҫе…

Большевистский фортель…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Укҫа кирлӗ чух ҫеҫ ашшӗ вырӑнне сума сӑванҫи тӑвать, ирсӗр хӗр, еркӗнсемпе явӑҫать… пӗчӗк чух сар ҫӳҫлӗччӗ, тӑванччӗ маншӑн.

Родственные чувства испытывает — поскольку нужны деньги… грязная девка, имеет любовников… а маленькая была белокурой и родной…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей Платонович, стариксен кӑмӑлсӑр пичӗсем ҫине ирӗксӗррӗн кулкаласа пӑхса тӑнӑ май, чунӗнче темле пӑтранчӑк та ирсӗр япала йӑшӑлтатнине туйрӗ.

Сергей Платонович, насильно улыбаясь, оглядел расстроенные лица стариков, на душе у него стало сумеречно и гадко.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ку тата мӗнле ирсӗр япала! — тарӑхса кайрӗ ҫавӑнтах Меркулов.

— Что за безобразие! — возмутился Меркулов.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорие халь, хӑй ҫийӗнчи темле ирсӗр те вараланчӑк ӳт-тире сирсе пӑрахса, ним вараланман таса чун-чӗрепе урӑх пурнӑҫа пырса кӗнӗ туйӑнать.

Он испытывал такое ощущение, будто скинул с себя грязную оболочку и входил в иную жизнь незапятнанно чистым.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мана ҫакӑн пек ирсӗр ушкӑнта пурӑнма кунтан-кун йывӑрланса пычӗ.

С каждым днем мне все тяжелее было пребывать в этой клоаке.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ ӑна: ӳтпе тир хушшинче чура юнӗ юхакан ҫынсем кӑна ирсӗр элек ӑшне путма пултараҫҫӗ, — тесе хӑтӑртӑм.

И я ему сказал, что только люди, в жилах которых течет холопская кровь, могут унизиться до грязной сплетни.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Нумаях пулмасть есаул Громов ман умра хисеплӗ императорское величество ҫинчен ирсӗр сӑмах каларӗ те, эпӗ ӑна ҫавӑншӑн чутах персе пӑрахмарӑм.

На днях я едва не застрелил есаула Громова за то, что он в моем присутствии осмелился непочтительно отозваться об ее императорском величестве.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ирсӗр япала вӑл, этем…

Поганый он, человек…

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Асар-писер пысӑк арканчӑк пек те ирсӗр пушӑ вырӑн пек курӑнса выртать хула ҫак акӑш-макӑш илемлӗ те хӳхӗм тӗрӗсемпе тӗрленсе йӑлкӑшакан каҫ умӗнхи сехетре.

Великое разрушение и мерзостную пустоту являл город в этот предвечерний, пышно расшитый красками час.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Прохор Зыков, питҫӑмартийӗ ҫине таканлӑ ут чӗрни йӗрӗ шӑрланса юлнӑскер, халӗ кӑна лазаретран таврӑннӑ та, ун тути хӗррисем ҫинчи асаппа сехӗрленӳ ҫаплах иртсе каяйман-ха, йӑваш куҫӗсене те ӗлӗкхинчен тӑтӑшрах мӑчлаттарса уҫса хупать вӑл; Егорка Жарков кашни тӗл килмессеренех ирсӗр намӑс сӑмахсем вылятать, ӗлӗкхинчен ытларах путсӗрленет тата тӗнчере мӗн пура-ҫука пӗтӗмпех ылханать; Григорипе пӗр хутортан килнӗ Емельян Грошев, яланах ӗҫлӗ те тимлӗ, ҫӑмӑлттай мар казак, пӗтӗмпех темле пӗкӗрӗлсе кӗчӗ, хуралса кайрӗ, ухмахла ахӑлтатса кулакан пулчӗ, кулли хӑйӗн темле ӗненчӗксӗррӗн, чӑртмахла тухать.

Прохор Зыков, только что вернувшийся из лазарета, с рубцеватым следом кованого копыта на щеке, еще таил в углах губ боль и недоумение, чаще моргал ласковыми телячьими глазами; Егорка Жарков при всяком случае ругался тяжкими непристойными ругательствами, похабничал больше, чем раньше, и клял все на свете; однохуторянин Григория Емельян Грошев, серьезный и деловитый казак, весь как-то обуглился, почернел, нелепо похахакивал, смех его был непроизволен, угрюм.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вахмистр взвода икӗ пая уйӑрчӗ, ирсӗр сӑмахсемпе ятлаҫса, тихана ҫул хӗррине хӑваласа кӑларчӗ.

Вахмистр разбил взвод; сквернословя, выгнал жеребенка за дорогу.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗтӗм сотнипе пӗртен-пӗр кулӑшла та ирсӗр сӑмахсем калама юратаканскер, намӑссӑр та вӑтанма пӗлми Егорка Жарков, куҫӗсене мӑчлаттарса, йӗрӗнчӗккӗн кулса илчӗ те калаҫӑва хутшӑнчӗ.

На всю сотню весельчак и похабник, бессовестный и нагловатый Егорка Жарков встревал в разговор, подмигивая и грязно улыбаясь:

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сашка, пӗр тивӗҫсӗрех ят илтнипе кӳреннӗскер, чышкисемпе юнаса илнӗ те, ирсӗр сӑмахсем янӑратса, малалла утнӑ.

Сашка уходил, облитый незаслуженной обидой, матерясь и грозя кулаками.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ах эсрелӗ, — шутларӗ Владимир тарӑхса, — ирсӗр сӑмахсем каласа ятлаҫать-ха…

«Ишь сволочь, — озлобясь, подумал Владимир, — выражается…

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эп сана, ирсӗр йытта, кунтан тухма хушатӑп.

Я тебе, поганец, велю уйтить отселя.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька мӑшкӑлӗнчен Наташӑна аслашшӗ Гришака хӑтарчӗ: вӑл, чукмар пуҫлӑ туйипеле урайӑн ҫирӗплӗхне хыпашласа тата усӑнса аннӑ сухалӗн сарӑ сӳсленчӗкне шӑлкаласа, горницӑна кӗчӗ, туйипеле Митькӑна тӗкрӗ те ҫилӗллӗн: — Эсӗ мӗн вӗркесе килтӗн кунта, ирсӗр йытӑ, аҫ? — терӗ.

Выручал Наталью дед Гришака: входил он в горенку, щупая шишкастым костылем прочность пола и разглаживая желтую коноплю свалявшейся бороды; тыча в Митьку костылем, спрашивал: — Ты чего, поганец, заявился сюда, ась?

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней