Поиск

Шырав ĕçĕ:

Дон сăмах пирĕн базăра пур.

Дон (тĕпĕ: Дон) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унта вӑрман сарӑлса ларни уҫҫӑн курӑнать, Дон леш енчи кӳлӗ ҫинче, хӑях ҫийӗпе, пулса ҫитнӗ хӑмӑш, махорка евӗрлӗскер, ӗшенчӗклӗн хумханать.
Там приметно желтел лес, вызревший махорчатый камыш устало гнулся над задонским озерцом, над осокой.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл куҫне Дон леш енне куҫарчӗ.
Он переводил взгляд за Дон.

Таҫта, Дон шывӗ леш енче, кӑваккӑн-симӗссӗн ҫиҫӗм явкаланать, ҫумӑр шӑмарӑлать, шурӑ чиркӳ карти тулашӗнче сасӑсен кӗрлевӗпе хутшӑнса кайса, урисене ылмаштарса тӑракан утсен шӑнкӑравӗсем йыхравлӑн та ҫепӗҫҫӗн шӑнкӑртаткалаҫҫӗ.
Где-то за Доном синё вилась молния, находил дождь, а за белой оградой, сливаясь с гулом голосов, зазывно и нежно позванивали бубенцы на переступавших с ноги на ногу лошадях.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак самантра вӑл хӑех те ӗненчӗ Григорий ҫумне вӑйпа ҫыхланма килменнине; анчах та Дон хӗррипеле займищене чупса килнӗ чух, мӗн пуласса чухлаймасӑрах, урӑхла шутланӑччӗ вӑл: «Ӳкӗтлесе пӑрахтаратӑп. Ан авлантӑр. Кампа ҫыхӑп-ха пурнӑҫа?!»
В эту минуту она сама верила, что не затем пришла, чтобы навязываться Григорию; но когда бежала над Доном в займище, думала, не отдавая себе ясного отчета: «Отговорю. Нехай не женится. С кем же жизнь свяжу?!»

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, хӑйӗн ури айӗнче тарӑн шырлан курнӑ пек, чарӑнса тӑчӗ, хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ, унтан — чупса кайнӑ пекех — Дон хӗррипе займище еннелле васкарӗ.
Аксинья стала, словно под ногами увидела глубокий яр, поглядела назад и — чуть не рысью по-над Доном к займищу.

Аксинья пӳрте кӗчӗ, аллаппипе чӗрине тытса пӑртак тӑркаларӗ, унтан, пуҫӗ ҫине тутӑр уртса, Дон хӗррине тухса чупрӗ.
Аксинья вошла в дом, постояла, прижимая ладони к сердцу, и, накинув платок, побежала к Дону.

Пулӑ тытакан шурӑ чайкӑсем кӑшкӑрашса Дон ҫийӗн вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.
Белые чайки-рыболовы с криком носились над Доном.

Витрисене чӗриклеттеркелесе, Аксинья Дон хӗррине анчӗ.
Поскрипывая ведрами, Аксинья сошла к Дону.

Аксинья ун пуҫӗ урлӑ хумсемпеле сывлакан симӗс Дон ҫине, унтан тата инҫетре палӑракан хӑйӑр ярӑмӗн хысакӗ ҫине пӑхса утать.
Аксинья шла, глядя через его голову на зеленый, дышащий волнами Дон, еще дальше — на гребень песчаной косы.

Пӗрре, тепле, Дон хӗрринче тӗл пулчӗ ӑна Григорий.
Раз как-то у Дона повстречалась с Григорием.

Дон ҫийӗнчен нӳрӗ те сулхӑн сӗм шӑвӑнса килет.
От Дона течет сырая, студеная мгла.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑкӑрлӑк тӑрӑх Дон хӗррине анаҫҫӗ.
По проулку спускаются к Дону.

Дон ҫине кайӑпӑр, шыв хӗррине.
К Дону пойдем, к воде.

Дон хӗрринче шыв вӑкӑрӗсем лӑрӑлтатни илтӗнет, салхурах хулӑн сасӑсем пӗр хут чӳрече витӗр горницӑна шӑвӑнса кӗреҫҫӗ.
У Дона гудят водяные быки, угрюмые басовитые звуки ползут через одинарное оконце в горницу.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон улӑхӗ тӗлӗнче ытамлайми хура пӗлӗт тӑрӑх катӑк уйӑх хӑрах айӑккӑн сӗтӗрӗнет.
Над займищем по черному недоступному небу шел ущербленный месяц.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, темле кӑмӑлсӑр пулса чӗмсӗрленнӗскер, вӑкӑрсене Дон хӗррине шӑварма илсе кайрӗ.
Григорий, хмурый и какой-то полинявший, угнал к Дону — поить — быков.

Хӑратать ӑна ҫак пӗтӗм чӗрене тултарса тӑракан ҫӗнӗ сисӗм, хӑратать те, вӑл, хӑйӗн шухӑшне алтупанӗпе хыпашласа тенӗ пек пуҫтаркаласа, март уйӑхӗнче йӑшса кайнӑ пӑр тӑрӑх Дон урлӑ каҫнӑ чухнехи пек, питӗ асӑрханса пырать.
Пугало это новое, заполнявшее всю ее чувство, и в мыслях шла ощупью, осторожно, как через Дон по мартовскому ноздреватому льду.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑна Дон шывӗн леш енчи хӑйӑрлӑхри Дубровка хуторӗнчен илсе килнӗ.
Взяли ее с хутора Дубровки, с той стороны Дона, с песков.

Дон шывӗ йынӑшкаласа ахӑрашать.
У Дона стонущий рев.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗселленсе кайнӑ ҫӗр ҫине ҫумӑр чӗреслетсе тӑкать, шыв лупашкисене кӑпӑклантарать, юхӑмӑн-юхӑмӑн Дон ҫинелле юхса анать.
На размякшую землю густо лил дождь, пенил лужи, потоками сползал к Дону.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика