Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗтре сăмах пирĕн базăра пур.
тӗтре (тĕпĕ: тӗтре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Матвей Кириллович хӑйне хыттӑн тытни курӑнать-ха, вӑл хӑйне лайӑх мар пек пулнине кӑтартасшӑн, анчах, ӑҫта унта, мӗскӗне: куҫӗсене шурӑ тӗтре карса илчӗ, тӗнче илемлӗ те савӑнӑҫлӑ пулса тӑчӗ, йӗри-тавра хӑватлӑ сасӑсем янӑраҫҫӗ, пӳ-сийӗ тутлӑн йывӑрланать, аллисем усӑнаҫҫӗ, унӑн пурне те хӑй ҫине пӑхса тӗлӗнтерес килет, — вӑл пӗтӗмпех ыр сӑмахсен тыткӑнне кӗрсе ӳкет…

Видно, видно, что Матвей Кириллович крепится, хочет показать, что ему неловко, но куда там бедняжке: глаза уже заволокла мутная поволока, мир наполняется и радостными красками и торжественными звуками, а тело тяжелеет, руки опускаются, и ему уже хочется, чтобы все на него смотрели и восторгались, — весь он во власти лести…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвелтухӑҫӗ хӗрелмен-ха, тӳпене те тӗксӗм ҫутӑ сӑн ӳкмен; ҫӗрлехи пекех, ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатаҫҫӗ-ха, ирхи сывлӑм ҫӗре тӗксӗм кӑвак тӗтре евӗр хупласа илнӗ — ҫул хӗрринчи курӑкпа хупах ҫулҫи тата тӗмесем ҫуттӑн ялтӑртатмаҫҫӗ, мӗлке пек тӗксӗмӗн курӑнаҫҫӗ; автансем те халь анчах ӑмӑртса авӑтма пуҫларӗҫ-ха; теплерен пӗр-пӗр ҫуртӑн мӑрйинче кӑна тӗтӗм мӑкӑрланать-ха, кил хуҫи хӗрарӑмӗ кӑмака умӗнче хӗвӗшет, пӗр сӑмахпа каласан, кун аран ҫеҫ ҫуралать пулсан та, Рощенски урамӗнче ӗнтӗ тачанка урӑм-сурӑм кӗмсӗртеттерет.

Еще и восток не пылал багрянцем, и купол неба не окрасился в светло-серые тона; еще по-ночному гуляли звезды и на землю сизым туманом ложилась роса — трава, листья лопуха, кустарники при дороге не отливали блеском, а были матово-темные; еще только-только разыгралась крикливая спевка зоревых петухов; еще редко в какой хате дымилась труба и хлопотала у печи хозяйка, — словом, день еле-еле нарождался, а по улице Рощенской уже разудало гремела тачанка.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа халь вӑл Лопухов хыҫҫӑн утать те утать, тӗтре хупласа илнӗ варта ӑна куҫран ҫухатас марччӗ тесе, пӗрмаях тинкерсе пӑха-пӑха илет.

И он шел и шел за Лопуховым и даже посматривал напряженно, чтобы не потерять его из виду в лощине, залитой туманной мглой.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йӗри-тавра тӗтре.

Землю покрывал туман.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн куҫӗсене тӗтре карри хупласа илнӗ пек пулчӗ, ку вара вӑрманти тӗксӗмрех ҫутӑра та лайӑх палӑрчӗ.

И даже в бледном лесном свете видно было, как туманной пеленой застлало его глаза.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Уҫланкӑра, тӗтре витӗр курӑннӑ пек, пӗчӗкҫеҫ ял курӑнса ларать.

На поляне смутно маячила небольшая деревенька.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗтре ӑшӗнчен шурӑмпуҫ тухса килнӗ майлӑ, вӑраххӑн тӑнӗ кӗре пуҫласан, вӑл лӑпланчӗ те, чӗрнисемпе тӑпра чавкаласа, окопран тухрӗ, тӗксӗмленсе, тискерленсе кайнӑ куҫӗсене аран ҫеҫ ҫавӑркаласа, йӗри-тавралла пӑхса илчӗ.

Когда же медленно, как заря в тумане, стало пробуждаться сознание, он затих и, царапая пальцами землю, вытащил себя из окопчика, тяжело повел вокруг помутневшими, одичавшими глазами.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь ӗнтӗ ҫав ҫутӑ тӗтре ҫийӗн, майӗпен, карап пек шуса пырать, ирхи шупкарах хӗрлӗ шуҫӑм ҫуттине хирӗҫ шӑвать вӑл.

И теперь по нему неспешно, как корабль, плыл светлый туман, он скользил навстречу утреннему бледновато-красному свету зари.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ним сассӑр та тӗксӗм тӗтре хумӗсем Ольховкӑри сӑртлӑх тавра хуллен ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Беззвучные мутные волны тихо качались вокруг ольховского взгорья.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тул ҫутӑлнӑ чух пӗтӗм ҫӗре тӗтре хупӑрласа илчӗ.

На рассвете туманами затопило землю.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сцена тӗтре ӑшнелле кӗнӗ пек, вилӗмсӗр таса сывлӑшсем пурӑнакан кермен евӗр курӑнать.

И, как перед приездом сюда, мне снова почудилась башня с бессмертными.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Шыв ҫинчи сайра тӗтре витӗр уйӑх ҫути сӑрхӑнса кӗрсе шыв ҫинче вылять.

Мягкий свет луны пронизывал легкий туман, стлавшийся над водой.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Тата аяккарах, тӗтре витӗр, кӑшт ҫеҫ Керчь тинӗс пырӗн леш енчи ҫыранӗ — юратнӑ Тамань хӑмӑррӑн курӑнать.

Там, далеко в дымке, чуть виднелся, а больше угадывался противоположный берег Керченского пролива — Тамань, желанная, своя…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Известь тусанӗн пӗлӗчӗ штаба кӗрсе кайрӗ те, тӗтре пек, хупласа илчӗ.

Облачко известковой пыли влетело в помещение штаба и заволокло его мутью.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах тинӗс пырӗн леш енче тӗтре витӗр Тамань палӑрса тӑрать.

Но там, в тумане, по ту сторону пролива, прорисовывались контуры Таманского берега.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сылтӑмра, тӗтре витӗр, тинӗс пырӗ курӑнать.

Справа, полузакрытый туманом, тянулся пролив.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл ҫапла ответлерӗ: ҫӳлте сивӗ те нӳрлӗ, тинӗсе тӗтре хупланӑ, хӗвел тӗтӗм хыҫӗнче, мӗншӗн тесен Хӑмӑш-Бурун ҫунать, пушар тӗтӗмӗ ҫур тӳпене сарӑлнӑ.

Он отвечал, что наверху сыро и холодно, что море скрыто туманом, а солнце в дыму, который расползся на полнеба, потому что горит Камыш-Бурун.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тулта тӗтре сирӗле пуҫларӗ.

За окном туман начинал отползать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӑмӑш-Бурун хыҫӗнчен хӑпаракан тӗтре стени пӗтӗм тавралӑха хупланӑ.

Стена тумана, поднимавшаяся за Камыш-Буруном, закрывала все окрестности.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тинӗсе ҫӑра тӗтре хупласа илнӗ, чӑнкӑ ҫырансем хыҫӗнче темӗнле яшка-шӳрпе вӗренӗ пек туйӑнать.

Море дышало тяжким туманом, словно за крутыми берегами закипало какое-то варево.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней