Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Акӑ куратӑн-и, кунта: «Тӳлесе илнӗ», — тесе ҫырнӑ.

— Вот видишь, тут сказано: «За вознаграждение».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Лешӗсем мӗнле чӗнсе илнӗ?

А те как вызывают?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӑш-пӗр сӑмахӗсене вӑл хӑех шухӑшласа ҫырнӑ иккен, хӑш-пӗрисене вӑрӑсемпе тинӗс хурахӗсем ҫинчен калакан кӗнекесенчен илнӗ — йӗркеллӗ шайкӑсен пурин те унашкал тупа пур иккен.

Оказалось, кое-что он придумал сам, а остальное взял из книжек про разбойников и пиратов, — у всякой порядочной шайки бывает такая клятва.

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хайхискер ҫав чӗнпе виҫсе, мӗн чухлӗ ҫӗр ҫавӑрса илме пулнӑ, ҫавӑн чухлӗ касса илнӗ улпут.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Михха аслашшӗ улпут панӑ хака каличчен малтан чее куҫӗсемпе халӑх ҫине пӑхса илнӗ, шӗвӗр сухалне шӑлса якатнӑ…

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Пирӗн ҫӗре улпутпа Михха аслашшӗ туртса илнӗ», — теҫҫӗ вӗсем.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Курнатовский, илемлӗ сарӑ хӗрсене юратакан хура ҫӳҫлӗ арҫын, Зойӑна качча илнӗ; Зоя халь ӑна пур енчен те пӑхӑнса тӑрать те нимӗҫле шухӑшлама та пӑрахнӑ.

Курнатовский, как человек с темпераментом и, в качестве энергического брюнета, охотник до миловидных блондинок, женился на Зое; она у него в большом повиновении и даже перестала думать по-немецки.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анна Васильевна халь те чӗрӗ; хӑйне пысӑк хуйхӑ пусса илнӗ хыҫҫӑн ҫав тери ватӑлнӑ, сахал ӳпкелешекен пулнӑ, анчах унчченхинчен ытларах хуйхӑрать.

Анна Васильевна еще жива; она очень постарела после поразившего ее удара, жалуется меньше, но гораздо больше грустит.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӳрече ҫине Анна Васильевнӑран илнӗ ҫырӑва уҫса хунӑ.

На окне лежало раскрытое письмо Анны Васильевны.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Силистрие илнӗ.

Силистрия взята.

XXXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн пит-куҫӗ, тин ҫеҫ нумай укҫа выляса илнӗ пек е кӑмӑла каякан хыпар илтнӗ чухнехи пек, ҫуталса тӑрать.

Он весь сиял, как будто только что выиграл огромные деньги или услышал приятнейшую новость.

XXXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена ӑна вырӑн ҫине тирпейлесе вырттарчӗ те, вӑл ҫывӑрса каясса кӗтсе илнӗ хыҫҫӑн, шӑппӑн кӑна чӳрече патне пырса тӑчӗ.

Она уложила его в постель и, дождавшись пока он заснул, тихонько вернулась к окну.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Юлашки вӑхӑтра илнӗ ҫырусем Инсарова тӑван ҫӗршывне чӗнеҫҫӗ.

Последние письма, полученные Инсаровым, неотступно звали его на родину.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл иртнӗ кунсене аса илнӗ пек туйӑнчӗ…

Казалось, она вспоминала…

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мӗн пулнине вӑл ҫийӗнчех ӑнланса илнӗ пек туйӑнчӗ.

Казалось, она всё поняла в одно мгновение.

XXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӗвелтухӑҫӗнчи ӗҫсем хӑвӑрттӑн сарӑлса пыраҫҫӗ; вырӑс ҫарӗсем княжествӑсене йышӑнни пурне те хускатрӗ, хӑрушлӑх ӳссе пырать, часах вӑрҫӑ пуҫланасси илтӗнет йӗри-таврана пушар хыпса илнӗ, вӑл ӑҫталла каяссине, ӑҫта ҫитсе чарӑнассине малтанах никам та калама пултараймасть; ӗлӗк-авал кӳренӳсем, ӗлӗкхи шанчӑксем — пурте хускалчӗҫ.

События быстро развивались на Востоке; занятие княжеств русскими войсками волновало все умы; гроза росла, слышалось уже веяние близкой, неминуемой войны; кругом занимался пожар, и никто не мог предвидеть, куда он пойдет, где остановится; старые обиды, давние надежды — всё зашевелилось.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл нумай вӗреннӗ, правасем пӗлекен ҫын, хӑйне лайӑх тыткалать, вӑтӑр виҫӗ ҫулта обер-секретарь, коллежски советник, Станислав орденӗ илнӗ.

Образования отличного, он правовед, манеры прекрасные, тридцать три года, обер-секретарь, коллежский советник, и Станислав на шее.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ун телейне пула, хӑйне ҫумӑр пусса илнӗ вырӑнтан инҫетрех мар ҫынсем шыв ӑсма пӑрахнӑ шӑтӑк-шатӑк тӑрӑллӑ пусӑ пулчӗ.

К ее счастию, невдалеке от того места, где застала ее гроза, находилась ветхая заброшенная часовенка над развалившимся колодцем.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл хура та тачка пӗлӗтсем хупӑрласа илнӗ хӗвел паҫӑрах пытаннине те, авӑк ҫил йывӑҫсем хушшинче шавланине тата хӑйӗн кӗпи аркине пӑтраштарнине те, ҫул ҫинчи тусан сасартӑк юпа пек ҫӗкленсе ҫул тӑрӑх шунине та асӑрхамарӗ…

Она шла, не замечая, что солнце давно скрылось, заслоненное тяжелыми черными тучами, что ветер порывисто шумел в деревьях и клубил ее платье, что пыль внезапно поднималась и неслась столбом по дороге…

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫынсем киленни ӑна хавхалантарчӗ, вӑл вара кушакла макӑрма хӑтланса пӑхрӗ, анчах макӑрни ун пекех лайӑх тухмарӗ, ҫавӑнпа та вӑл тепӗр хут путенелле пӗтӗлтетрӗ те, пурин ҫине те пӑхса илнӗ хыҫҫӑн, шӑпланчӗ.

Это его поощрило, и он попробовал мяукать; но мяуканье выходило у него не так хорошо; он крикнул еще раз перепелом, посмотрел на всех и умолк.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней