Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫывӑхри (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Петя шучӗпе Ҫывӑхри Армансем тӑлӑх арӑмсемпе тӑлӑх ачасем пурӑнакан вырӑн.
Ближние Мельницы в представлении Пети были печальной страной вдов и сирот.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫывӑхри Армансем…
— Ближние Мельницы…

— Ҫывӑхри Армансем текен ҫӗре, пичче патне.
— На Ближние Мельницы, к братону.

Вӑл ҫав вӑхӑтрах Ҫывӑхри Армансем текен вырӑна, аслӑ пиччӗшӗ Терентий патне кайма шут тытрӗ.
Он решил, не медля ни минуты, отправиться на Ближние Мельницы, к старшему брату Терентию.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврикӑн Ҫывӑхри Армансем текен вырӑнта пурӑнакан пиччӗшӗ Терентий патне кайса килме тӑватӑ сехетрен кая мар кирлӗ.
Можно было, конечно, сходить к старшему брату Терентию на Ближние Мельницы, но туда и обратно часа четыре, не меньше.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫывӑхри килсенче пурӑнакан горничнӑйсем писарьсене курсан кашнинчех, чӗтресе шуралса кайса, тӑнсӑр пулса ӳкме хатӗр.
Горничные из соседних домов при виде писаря дрожали и бледнели, каждую минуту готовые упасть в обморок.

Нимӗҫсен пысӑк десанчӗ чи ҫывӑхри станцие туртса илни; чӑн, ытла хӑрушӑ пулнӑ ӗнтӗ.
Это было страшно, потому что большой немецкий десант захватил ближайшую станцию,

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫывӑхри вӑрҫӑ сасси кунта уҫӑ хиртинчен те хытӑрах илтӗнет.
Звуки близкой войны отдавались здесь громче, чем в открытом поле.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир Мускавран инҫе мар, ҫывӑхри укрепленисем валли вырӑн уҫнӑ ҫӗрте, касатпӑр.
Работали мы под самой Москвой, где расчищались места для ближних укреплений.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫакӑ самантра вӑрман леш енче, Водохранилище патӗнче, ҫывӑхри шлюз ҫинчи сирена уласа ячӗ.
За лесом, на близком шлюзе, у водохранилища, коротко взвыла сирена.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫывӑхри рупорсем «отбой» каларӗҫ: «Сывлӑшри тапӑнун хӑрушлӑхӗ иртрӗ!» — тесе кӑмӑллӑн, чуна савӑнтарса пӗлтерчӗҫ.
В ближних рупорах послышался желанный отчетливый голос: «Угроза воздушного нападения миновала. Отбой».

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн те ҫывӑхри пысӑк ҫурт ҫинче сирена улама тапратрӗ, е ҫӳлти нотӑсем ҫине сиксе кӑшкӑрать, е аялти регистр ҫине ҫемҫен анать, е каллех хӑпарса кайса ҫухӑрма тытӑнать.
Завыла, взбегая на высокие ноты, мягко скатываясь на нижний регистр и снова возвышая тон до визга, сирена на большом доме возле нас.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ҫывӑхри ҫурт умне чарӑнса пер тӗрке повестка хучӗсем кӑларчӗ, адресӗсене тӗрӗслесе илчӗ, унтан параднӑйран кӗрсе ҫухалчӗ.
Он остановился у ближнего подъезда, вынул целую кипу зеленых повесток, сверился с адресом и исчез в парадном.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫывӑхри шлюз ҫинче ним сас та ҫук.
Тихо было на ближнем шлюзе.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫывӑхри ҫынсем алтутрисене именчӗклӗн пуҫтараҫҫӗ, ӳслӗксӗр ӳсӗркелесе, манран пӑрӑнаҫҫӗ.
Вспыхивает свет, люди вокруг меня сконфуженно прячут носовые платки, отворачиваются, покашливая.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта вара саланнӑ ҫилхе ҫинелле ӳпӗнсе, ҫил пек вӗҫтерсе пыратӑп, ҫывӑхри йывӑҫсем вӗлтлетсе ҫеҫ юлаҫҫӗ, ҫырма-ҫатрасем, сӑртсем, васансем ман урхамахшӑн нимӗн те мар.
А на экране я летела вскачь, припадая к разметавшейся гриве, мимо мелькали деревья, лошадь моя легко брала ручьи и овражки…

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ вӗлт кӑна ҫаврӑнтӑм та, пӗр хура вӑрӑм ҫынна курах кайрӑм: вӑл ҫывӑхри кӗтесрен ман ҫине шӑтарас пек пӑхать.
Я оглянулась и увидела высокого чернявого человека, который стоял на углу и внимательно разглядывал меня.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав вӑхӑтра пӗлӗт уйӑха хупӑрла пуҫларӗ, тинӗсрен тӗтре ҫӗкленчӗ: ун витӗр ҫывӑхри карап ҫинчи хунар ҫути те аран палӑрса тӑрать…
Между тем луна начала одеваться тучами и на море поднялся туман; едва сквозь него светился фонарь на корме ближнего корабля.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Чӑнах та, кун пек панорамӑна тата ӑҫта та пулин курма тӳре килӗ-ши: пирӗн умра аялта Койшаур айлӑмӗ сарӑлса выртать, ун урлӑ Арагвӑпа тепӗр пӗчӗк шыв икӗ кӗмӗл ҫип пек тӑсӑлаҫҫӗ; шупка кӑвак тӗтре, ирхи хӗвел ӑшшинчен сирӗлсе, ҫывӑхри ту хушшинелле шӑвать; сылтӑмалла та, сулахаялла та юрпа та йывӑҫ тӗмӗсемпе витӗннӗ ту тӑррисем пӗр-пӗринчен ҫӳллӗ курӑка урлӑ каҫаҫҫӗ, инҫетре акӑ ҫав тусемех, — анчах пӗрре те пулин пӗр евӗрлисем пулинччӗ, — вӗсен юрлӑ тӑррисем ҫав тери хаваслӑ, ҫав тери ҫуттӑн хӗрелсе ялкӑшаҫҫӗ, ҫавӑнпа ӗмӗрлӗхех ҫакӑнта пурӑнма юлас килсе тӑрать; аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗтӗнчен хӑнӑхнӑ куҫ анчах уйӑрма пултаракан тӗксӗм кӑвак ту хыҫӗнчен хӗвел якӑшт ҫеҫ курӑнчӗ; хӗвелрен ҫӳлерех юн тӗслӗ хӗрлӗ ярӑм пур, ман юлташ ҫавна уйрӑммӑнах тинкерсе пӑхса илчӗ.
И точно, такую панораму вряд ли где еще удастся мне видеть: под нами лежала Койшаурская долина, пересекаемая Арагвой и другой речкой, как двумя серебряными нитями; голубоватый туман скользил по ней, убегая в соседние теснины от теплых лучей утра; направо и налево гребни гор, один выше другого, пересекались, тянулись, покрытые снегами, кустарником; вдали те же горы, но хоть бы две скалы, похожие одна на другую, — и все эти снега горели румяным блеском так весело, так ярко, что кажется, тут бы и остаться жить навеки; солнце чуть показалось из-за темно-синей горы, которую только привычный глаз мог бы различить от грозовой тучи; но над солнцем была кровавая полоса, на которую мой товарищ обратил особенное внимание.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сылтӑмра та, сулахайра та акӑш-макӑш тарӑн варсем кичеммӗн те тискеррӗн хуралса курӑнаҫҫӗ, тул ҫутӑлнине сиссе хӑранӑ пек пулнӑ тӗтре, йӑсӑрланса та ҫӗлен пек явкаланса, ҫывӑхри сӑртсен ҫуркаланчӑкӗ тӑрӑх аялалла шуса анать.
Направо и налево чернели мрачные, таинственные пропасти, и туманы, клубясь и извиваясь, как змеи, сползали туда по морщинам соседних скал, будто чувствуя и пугаясь приближения дня.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика