Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫҫульпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Аннӑна курас килни асаплантармаллипех асаплантарать, ҫакна пула куҫӗсем йывӑр куҫҫульпе, хӑйне пӗтнӗпе пӗрех туякан, хуҫӑлнӑ арҫыннӑн сайра куҫҫулӗпе тулчӗҫ.

Но мучительное желание увидеть Анну вызвало на его глаза тяжкие слезы, скупые слезы мужчины сломленного, почти добитого.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Эллипе Роэна ӑна куҫҫульпе аса илме тытӑнӗҫ ахӑр.

Элли и Роэна со слезами начнут вспоминать о нем.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Юрать-ха эсир ҫакна мана каларӑр, — ҫирӗппӗн чӗнчӗ Тиррей, унӑн куҫҫульпе тулсах ларнӑ куҫӗсем ашшӗ сӑнаса, куҫне хӗссе тинкернине шанӑҫ кӗтнӗ чухнехилле хуравларӗҫ; Франк аллисене кӗсйине чикрӗ те пукан ҫинче ҫӑмӑлттайла силленме пикенчӗ.

— Хорошо, что вы это мне сказали, — твердо произнес Тиррей, и его полные слез глаза ответили испытующему, прищуренному взгляду отца таким отчаянным вызовом, что Франк сунул руки в карманы и откачнулся на стуле с бесшабашным видом, сказав:

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лектертӗм-и? — терӗ Элли, унтан, хӗп-хӗрлӗскер, куҫҫульпе йӗпеннӗскер, винтовкӑна асӑрхануллӑн кавир ҫине хучӗ, диван патне пырса ларчӗ, ашшӗне хул пуҫҫинчен ҫатӑрласа тытрӗ, унӑн кӑкӑрӗ ҫумӗнче питне хупласа хыттӑн ахӑлтатма пикенчӗ.

Я попала? — сказала Элли, затем, вся красная, со слезами в глазах, осторожно, положила винтовочку на ковер и ушла к дивану, где села, схватила отца за плечо и, спрятав лицо на его груди, расхохоталась.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эсӗ куҫҫульпе исленсе килне таврӑннӑ, — тӑсрӑм эпӗ шухӑшӑма, — анчах эпир ыран пӗр-пӗрне куратпӑрах».

Ты вернулась, обливаясь слезами, — продолжал я, — но мы завтра увидимся».

II. Юрату // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Унӑн инкекӗ, ӑна ыйхӑсӑрлӑхпа тата ҫӗрлехи йывӑр куҫҫульпе тертлентернӗскер, халӗ тинех, атмосферӑн пытанса ларнӑ чарусӑрлӑхӗнче, тапса тухма май тупрӗ тейӗн.

Его горе, мучившее его бессонницей и тяжелыми ночными слезами, казалось, нашло себе выход в притаившемся неистовстве атмосферы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Брентган умӗнче, алӑкра, арӑмӗн куҫҫульпе тулнӑ куҫӗсем мӗлтлетрӗҫ; йывӑррӑн сывласа Брентган чӳрече умне пычӗ.

В дверях мелькнули перед ним ее полные слез глаза, и, тяжко вздыхая, Брентган подошел к окну.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Хӗр куҫҫульпе йӗпенчӗ, тарӑхать, ҫухалса кайнӑран Брентгана ҫапса яма хатӗр.

Она стояла в слезах, обозленная и растерявшаяся до того, что едва не кинулась на него.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Хӑна пӳлӗмӗнче Бетси курайман йывӑр куҫҫульпе макӑрса ячӗ.

В гостиной Бетси заплакала тяжелыми ненавидящими слезами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Маларах та, каярах та мар, шӑпах патетика самантӗнче, — сӑмса тутрине куҫҫульпе шӑвармашкӑн Вениамин аллине куҫлӑхӗ патне малтанах тытрӗ.

Вениамин заблаговременно поднес руку к очкам, чтобы, сняв их в патетический момент — ни раньше, ни позже, — оросить слезами платок.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Ҫакна вӑл йывӑррӑн пӑшӑлтатрӗ, Шамполион Рене куҫӗсем куҫҫульпе тулнине асӑрхарӗ.

Она с трудом прошептала это, и он увидел, что глаза ее полны слез.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Полинӑн тунсӑхлӑ хитре сӑнӗ куҫҫульпе ҫунать.

Ее тоскующее прекрасное лицо горело слезами.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Хӑрав, мӗскӗнленӳ тата тилӗрӳ унӑн питне усал куҫҫульпе хупланӑ.

Страх, унижение и гнев покрыли ее лицо злыми слезами.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Тӳссе ирттерни пирки шухӑшлама пуҫласанах куҫӑм куҫҫульпе те юнпа тулать.

Слезы и кровь бросаются мне в голову при мысли о том, что перенес я.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Гнор хӑйӑр ҫине пичӗпе ӳкрӗ, кӑварлӑ куҫҫульпе — арҫыннӑн хатарлӑ йывӑр куҫҫулӗпе — хыттӑн кӑшкӑра-кӑшкӑра йӗрсе ячӗ.

Гнор упал на песок лицом вниз и разразился гневными огненными слезами, тяжкими слезами мужчины.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл Пӑрӑҫ умӗнче ларать, пӗр енчен тепӗр еннелле сулланкаласа куҫҫульпе сасӑсӑр ӗсӗклет, мӗн те пулин ҫурӑлнӑ хыҫҫӑнхилле — хӑлхисене ал тупанӗсемпе чӑмӑртанӑ.

Сидя перед Ральфом, он тихо покачивался из стороны в сторону и плакал беззвучными рыданиями, прижав ладони к ушам, как оглушенный взрывом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Аян куҫҫульпе тулнӑ куҫӗсемпе тӳррӗн пӑхать; вӗсем хӗр сӑнне тӗтрепе хуплаҫҫӗ.

Аян поднял глаза, полные слез, и они туманом застилали лицо девушки.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тарт куҫӗсене куҫҫульпе йӑлтӑртаттарса кӑшкӑрать: унӑн сасси шыв сиккисем патнелле вӗҫет, чул картлашкасенчен пыра-пыра ҫапӑнчӗ те акӑ — виҫӗ хут ахрӑмланнӑскер, сасартӑк ҫавӑрса кӑшӑлланӑран, тертлӗ чӗтренӳ ҫуратнӑран — туйӑмлӑ та ансат юрра куҫрӗ:

Тарт кричал с блестящими от слез глазами: голос его летел к водопадам, бился в каменные уступы и, трижды повторенный эхом, перешел в песню, вызванную внезапным, мучительным потрясением, страстную и простую.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ӑнлантарайми ӑнтӑлуллӑ хӑпартлану чунне вӑрманӑн ҫынсӑр савӑнӑҫӗнчен сӑнчӑрларӗ, вара, куҫҫульпе тулнӑ сывлавне пусарса, мӑйӗ ҫине курӑнми ҫепӗҫ алӑ выртрӗ.

Необъяснимый, стремительный восторг приковал его душу к безлюдному торжеству леса, и нежная, невидимая рука легла на его шею, сдавливая дыхание, полное удержанных слез.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Грэй хӗре аллисенчен чӑмӑртаса тытрӗ те — ӑҫта кайсан хӑрушӑ маррине ӑнланса Ассоль куҫҫульпе йӗпеннӗ питне ҫапла асамлӑн килсе ҫитнӗ тусӗн кӑкӑрӗ ҫумне пытарчӗ.

Грэй взял ее руки и, зная уже теперь, куда можно безопасно идти, она спрятала мокрое от слез лицо на груди друга, пришедшего так волшебно.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней