Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗсем (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ильяс терӗм, Ильяса Илен кӳлли инкекӗ ан ҫиттӗр…» — малалла сӑмахӗсем илтӗнмерӗҫ, унтан Тимрука тимӗр хулли ан тивтӗр.

«Ильяса упаси от озера Илень, упаси его от беды…» — дальше слов не было слышно; потом она попросила, чтобы Тимрука не погубил железный прут.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унталла та кунталла каякан халӑхпа тулнӑ сарлака проспект тӑрӑх утса, Стёпка енчен енне пӑхкаласа, майорӑн юлашки сӑмахӗсем ҫинчен шухӑшласа пычӗ.

Шагая по широкому проспекту, среди густого потока людей, Степка независимо поглядывал по сторонам и думал о последних словах майора:

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Чипер кай! — хӑвӑрт-хӑвӑрт тӑкӑнчӗҫ Селиме сӑмахӗсем.

Доброго пути! — скороговоркой произнесла Селиме.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла мар-и, Тухтар? — хӑлхана аран илтӗнчӗҫ хӗр сӑмахӗсем.

Или не так, Тухтар? — еле донеслись до слуха парня сказанные полушепотом слова.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ытармалла мар чечен кӗвӗ чӗре патӗнче янӑрать, сӑмахӗсем те хӑйсен тӗллӗнех сыпӑнаҫҫӗ:

В душе зазвучала радостная из радостнейших мелодий, слова так и рвались из него наружу:

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Палюк ҫаплах асӗнчен каймасть, сӑмахӗсем те хӑйсене хӑйсем чӗлхе вӗҫне килеҫҫӗ.

Но из головы не выходил Палюк, и на язык сами собой просились слова.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Приказӑн кӗске, татӑклӑ сӑмахӗсем унӑн ыйхине хӑваласа ячӗҫ.

Короткие, отрывистые фразы приказаний привели его в себя и прогнали остатки сна.

9. Тетӗшӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Палламан ҫыннӑн сӑмахӗсем халӗ вӗсене тӳрех шухӑша ячӗҫ.

Замечание незнакомца заставило ребят насторожиться.

3. Зажигалкӑсем // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Унӑн сӑмахӗсем пире вилнӗ юлташсем пирки макӑрттаратчӗҫ, хамӑр тӑшмансене тивӗҫлипех тавӑрмашкӑн ҫапӑҫӑва кайма хавхалантаратчӗҫ.

Он заставлял нас плакать о погибших товарищах и с восторгом итти в бой, чтобы воздать врагам по заслугам.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Унӑн сӑмахӗсем тӑшмана курайми тӑватчӗҫ, чышкисене чӑмӑртаттаратчӗҫ, шӑлсене ҫырттаратчӗҫ.

Они заставляли ненавидеть врага, сжимать кулаки, стискивать зубы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ун сӑмахӗсем чӑнласах фронтра пулни ҫинчен асӑрхаттарчӗҫ.

И дал с еще новой остротой почувствовать всем, что мы действительно находимся на фронте.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Паллах, — ҫирӗплетрӗ Тёма унӑн сӑмахӗсене, — ун сӑмахӗсем чӑнах пулнине кам тавҫӑрса илтӗр-ха?

— Конечно, — поддерживал Тёма, — кто ж догадается принять его слова за серьезные.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Акӑ тӑвӑл вӑхӑтӗнчи мӗскӗннӗн шӑхӑрнӑ сасӑ пек, тискер ӗрлевпе юнашарах унӑн хӑлхинче вӑл каҫару ыйтса калакан сӑмахсем, хӑйӗн тӗлсӗр-палсӑр каланӑ, халсӑрланса пыран сӑмахӗсем; тархасласа, тилмӗрсе, каллех каҫару ыйтса, пӗр вӗҫӗмсӗр каланӑ сӑмахсем янӑраса каяҫҫӗ…

И вот, как жалобный подсвист в бурю, рядом с диким воем зазвучали в его ушах и посыпались его бессвязные, слабеющие слова о пощаде, слова мольбы, просьбы и опять мольбы о пощаде и еще…

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Унта вӑл хӑйӗн вырӑнне пырса ларать те, чӗркуҫҫине хуҫлатса ӑна парти хӑми ҫумне тӗрентерет, ним пулман пек пӑхкаласа илет, пачӑшкӑ сӑмахӗсем мӗне пӗлтернине тавҫӑрса итлеме тӑрӑшать.

Там он садится на свое место, поднимает оба колена, упирается ими в скамью и, стараясь смотреть равнодушно, вдумывается в смысл батюшкиных слов.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма, хӑйӗн юлташӗсем тӗлӗннине курса савӑнать, вӑл ыттисен сӑмахӗсем тӑрӑх ачасене гимназири йӗркесем ҫинчен кала-кала парать.

Тёма наслаждается впечатлением и рассказывает, с чужих слов, какие в гимназии порядки.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ку сӑмахсене каланӑ чухне Гераҫка, ҫӗлӗкне хывса: «Турӑ хӗн кӑтарттӑр мана!» тесе хӗрес хурса илчӗ, ҫавӑнпа та ун сӑмахӗсем пирки иккӗленӳ пулма та пултараймасть.

Так как Гераська при этом снял шапку, перекрестился и сказал: «Накажи меня бог!» — то сомнения быть не могло в справедливости его слов.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Зина урӑх тӳссе тӑраймасть, амӑшӗн: «Саншӑн шел мар пулсан, апла эсӗ аннӳне те, аҫуна та юратмастӑн», тенӗ сӑмахӗсем Зина хӑлхине кӗрсен, вӑл та амӑш ҫывӑракан пӳлӗме хӑвӑрт чупса кӗрет те хӗрӳллӗн калама пуҫлать:

Зина не выдерживает больше и, когда до нее долетают вдруг слова матери: «а если тебе не жаль, значит, ты не любишь маму и папу», врывается в спальню и начинает горячо:

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах алӑкра итлесе тӑракан пӗчӗк Зинӑна амӑшӗн сӑмахӗсем хӑйсен ӗнентерӳлӗхӗпе ытла хумхантарса яраҫҫӗ.

Зато на маленькую Зину, подслушивающую у двери, речь матери бесконечно сильно действует своею убедительностью.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Упӑшкине калакан сӑмахӗсем унӑн хаяр йӳҫӗ туйӑм янӑравӗпе илтӗнеҫҫӗ.

Горьким чувством звучат ее слова, когда она говорит мужу:

Наказани пани // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма Акима ӗненсех ӗненнӗччӗ ӗнтӗ, анчах Акимӑн юлашки сӑмахӗсем каллех ӑна шухӑша ячӗҫ.

Тёма было совсем поверил Акиму, но последнее предположение опять смутило его.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней