Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

илме (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Серёжа ман шалу укҫине илме кантура кайтӑр!

— Пущай Сережа пойдет в контору за моей получкой!

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем халех гимназист картузне илме хушрӗҫ!

Они сказали, что уже надо покупать гимназическую фуражку!

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах тепӗр секундранах, ухмахланнӑ пек каялла чупса кӗчӗ те, сӑмаха такӑна-такӑна каласа: — Гимназист картузне илме юрать-и ӗнтӗ халӗ? — тесе ыйтрӗ.

Но через секунду как очумелый вбежал назад и спросил прерывающимся от волнения голосом: — Гимназическую фуражку уже можно покупать?

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑхӑр ҫул ҫурӑра ҫеҫ пулсан та, Гаврик чӑнах та пурӑнӑҫа хӑш чухне ватӑ ҫынсенчен те лайӑхрах тавҫӑрса илме пултарнӑ.

Несмотря на свои девять с половиной лет, Гаврик в иных случаях жизни действительно разбирался лучше, чем многие взрослые.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вӗсене шута илме те кирлӗ мар.

Но все это, разумеется, не в счет.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик ҫав вӑхӑтра асап курнине ӑнланса илме те хӗн.

Трудно себе представить муки, которые при этом испытывал Гаврик.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак йӗри-тавра хупӑрланӑ хура пӗлӗтлӗ юр капламӗсен хыҫӗнче ҫуртсем пуррине ӑспа ҫеҫ тавҫӑрса илме пулать, вӗсенчен пӗринче, пиллӗкмӗш урамра, ҫиччӗмӗш ҫуртра, манӑн Катя тимӗр сухарисене (доктор галечӗсене) эпӗ каланӑ пек камин ҫине ӑшӑтма хурать.

Лишь фантастическое воображение могло представить, что где-то за этими чёрными тучами сталкивающегося снега стоят дома и в одном из них, на Пятой линии, семь, Катя кладёт твёрдые, как железо, галеты на камин, чтобы отогреть их, по моему совету.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл докторпа калаҫма май тупнӑ та, доктор ӑна вара Полярнӑя ҫитмешкӗн пропуск илме пулӑшнӑ.

Она снеслась с доктором, и он помог ей получить пропуск в Полярное.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ыталанса, эпир япаласем ҫине такӑна-такӑна утрӑмӑр, каллех мӗншӗн те мӗншӗн тесе ҫине-ҫинех ыйтатпӑр, ҫав мӗншӗн тенисем вара хамӑра Ленинград таврашӗнче мӗнле сӑлтавсем уйӑрнӑ пекех нумай, е тата Мускаври хамӑра кӳршӗллӗ урамсем мӗншӗн ирттерсе янӑ пекех, акӑ халӗ Полярная чи малтанхи хут килсенех тӗлпултӑмӑр, кунта, ҫур сехет каярах та-ха Катя кунта тесе шухӑшлама аса илме ҫукчӗ!

Мы ходили обнявшись, натыкаясь на вещи, и снова всё спрашивали — почему, почему, и этих «почему» было так же много, как много было причин, которые разлучили нас под Ленинградом, провели по соседним улицам в Москве, а теперь столкнули в Полярном, куда я только что приехал впервые и где ещё полчаса назад невозможно было вообразить мою Катю!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле каласа парас иккен тӗл пулнӑ чухнехи пирвайхи минутсене, ун пит-куҫӗнчен пӑхса хам ӑсран кайса тӑнине, чуптунӑ хыҫҫӑн каллех пит-куҫне пӑхса тӑнине, ыйтма тытӑнсах хама-хам пӳлнине епле каласа парас-ши, эпӗ мӗн ҫинчен ыйтни тахҫан, пин ҫул каялла пулса иртнӗ-ҫке, вӑл Ленинградра пурӑннӑ чух мӗнле асапланса выҫӑхни питӗ хӑрушӑ пулнӑ пулсан та, мана курасса шанчӑкне ҫухатнӑ пулсан та, ҫавсем пурте иртнӗ ӗнтӗ, ҫухалнӑ, акӑ халь вӑл ман умра, эпӗ ӑна каллех ыталаса илме пултаратӑп — тупата, кӑна ӗненме те кансӗр!

Как рассказать о первых минутах нашей встречи, о беспамятстве, с которым я вглядывался в её лицо, целовал и снова вглядывался, начинал спрашивать и перебивал себя, потому что всё, о чём я спрашивал, было давно, тысячу лет назад… И как бы ни было страшно то, что она мучилась и умирала от голода в Ленинграде и перестала надеяться, что увидит меня, но всё это прошло, миновало, и вот она стоит передо мной, и я могу обнять её… Господи, этому невозможно поверить!..

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мӗнле вилнине пӗлсе илме пулатчӗ-ха, — сылтӑм аллине аяккинелле тӑснӑ, хӑй темӗн итлесе тӑнӑ пек.

Ещё можно было догадаться, в каком положении он умер, — откинув правую руку в сторону, вытянувшись и, кажется, прислушиваясь к чему-то.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кирлех пулсан, ҫав ҫӗр айӗнче ҫирӗм тӑхӑр ҫул выртнӑ борща уҫса примус ҫинче ӑшӑтса илме те пулатчӗ.

При желании можно было вскрыть этот борщ и подогреть его на примусе, который пролежал в земле около тридцати лет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑшпӗр япалисем ҫинче ҫавра пичет пуррине те уйӑрса илме пулать-ха, унта «Зверобойная шхуна «Св. Мария» тенӗ, е «Св. Мария» тесе ҫеҫ ҫырса хунӑ.

На некоторых вещах ещё можно было разобрать круглую печать «Зверобойная шхуна «Св. Мария» или надпись «Св. Мария».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗленчешӗн вӑл пӗр пус укҫа та илме пултарнӑччӗ.

Хотя мог бы получить за посуду копейку залога.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Паллах ӗнтӗ, хуҫалӑхра парус пулмасан, старикӗн вӑйӗ кашни кун чакса пырсан, вӑлта ҫине тирме аш илме укҫа ҫук пулсан, темиҫе хут таса святой та нимӗн те тӑваймасть — вӗтӗ те нимӗне юраман пулӑ ҫеҫ лекет вара…

Конечно, если паруса нет в рыбацком хозяйстве, если силы у старика с каждым днем убывают, если денег не хватает на мясо для наживки, то будь ты хоть самый распрочудотворец — рыба пойдет мелкая, никудышная…

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пулӑ тытмалли лайӑх хатӗрсем илме укҫи ҫеҫ пултӑр.

Лишь бы только деньги на хорошую снасть!

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗлӗт сӑнӗ тинӗс ҫине ӳкет, ӑшӑ чулсем ҫинче выртнӑ ҫӗртен пуҫа ҫӗклесе пӑхсан та, хӑшӗ ҫӳлте, хӑшӗ аялта иккенне ӑнланса илме ҫук.

Небо отражается в море так полно, так роскошно, что, лежа на теплой гальке, задрав голову, никак не поймешь, где верх, а где низ.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Саня, Ледков юлташ пире сана илме ячӗ, — терӗ вӑл, эпӗ тухсан.

— Саня, за нами прислал товарищ Ледков, — сказал он, когда я вышел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хула урамӗпе иртнӗ чух пӑлансем те пуҫне ҫавӑрса пӑхатчӗҫ те доктор хӑҫан та пулин хуларан уйрӑласса шухӑша илме те ҫукчӗ.

Представить, что доктор может расстаться с городом, в котором даже олени поворачивали головы, когда он проходил!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑн-чӑн тусӑм манӑн хам таврашрах пулнӑ иккен, ӑна тӗл пулсан ыталаса илме, Катя патне ҫырнӑ ҫырусенчен ярса ӗлкӗрейменнисенче мӗн-мӗн ҫинчен каланине ӑна пӗтӗмпех пӗлтерес тесен, катер ҫине лармаллаччӗ те ун патне ҫитме ҫирӗм минут ишмеллеччӗ.

Между тем друг, и самый истинный, был так близко, что стоило только сесть на катер — и через двадцать минут я мог обнять его и рассказать ему всё, о чём я рассказывал Кате в своих неотправленных письмах.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней