Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗ (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавна вӑл амӑшне кӑтартасшӑнччӗ, амӑшӗ хӑй пӳлӗмӗнчен: «Варахпа, хӗрӗм», терӗ те алӑкне уҫмарӗ.

и хотела ей показать, но она сказала из-за двери: «Потом, доченька», и не открыла.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юрта тӑвар пуррине лактометрпа тӗрӗслеме пулать тенине эпӗ лайӑх астӑваттӑм-ха, ун ҫинчен эпӗ хам тухнӑ хыҫҫӑн Катя амӑшӗ теекенни алӑк хупса юлсан икӗ минутранах шухӑшласа илтӗм.

Я отлично помню, что смелая мысль — проверить лактометр на снежную соль — явилась приблизительно через две минуты после того, как предполагаемая Катькина мама захлопнула за мной дверь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя амӑшӗ вара салхуччӗ.

У дочки был печальный, озабоченный вид.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку хӗрарӑм Катя амӑшӗ пулнӑ иккен, хайхи карчӑкӑн хӗрӗ.

Эта женщина была, разумеется, Катькина мама и старушкина дочка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ну, амӑшӗ, эсӗ пурне те пӗлетӗн пулсан, юлах, сан умрах та калаҫса илӗпӗр.

— Ну, матушка, коли ты уже все знаешь, так, пожалуй, оставайся; мы потолкуем и при тебе.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пурне те пӗлме тӑрӑшакан арӑмне хирӗҫ вӑл, нимӗн пулман пек, уҫӑ сасӑпа: — Акӑ мӗн, амӑшӗ, хӗрарӑмсем кӑмакасене улӑмпа хутма тапратнӑ; инкек-мӗн пуласран, эпӗ хӗрарӑмсене кӑмакасене ӳлӗм улӑмпа мар, ҫапӑпа та ытти вутӑпа хутма приказ патӑм, — терӗ.

Он нимало не смутился и бодро отвечал своей любопытной сожительнице: — А слышь ты, матушка, бабы наши вздумали печи топить соломою; а как от того может произойти несчастие, то я и отдал строгий приказ впредь соломою бабам печей не топить, а топить хворостом и валежником.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унӑн амӑшӗ вилни икӗ ҫул ӗнтӗ, вӑл ун чухне тӑнран тухас пек йӗрсе килӗнчен ҫав тери аякка кайса ҫухалнӑ, аран-аран кӑна шыраса тупрӗҫ ӑна.

Два года тому назад умерла его мать, и он, плача, не помня себя, пошел со двора и забрел так далеко, что его насилу отыскали.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Маша ҫинчен-и ҫак эсӗ? — ыйтрӗ амӑшӗ.

Смела ли Маша? — отвечала ее мать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ан ман, Андрей Петрович, Б. князе манран та салам кала, вӑл Петрушӑна ырӑ тӑвасса амӑшӗ шансах тӑрать, тесе ҫыр, — терӗ анне.

— Не забудь, Андрей Петрович, — сказала матушка, — поклониться и от меня князю Б.; я, дескать, надеюсь, что он не оставит Петрушу своими милостями.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хӑй вӑл чӗркуҫленнӗ те, пуҫне аллисемпе тытса, хулӑн пӗрене ҫинче ларать: вӑл иккен ҫын вӗлерекенӗн амӑшӗ пулнӑ.

Она сидела на толстом бревне, облокотясь на свои колени и поддерживая голову руками: то была мать убийцы.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫавӑнпа амӑшӗ те, хӑйӗн хӗрӗ ҫине пӑхса, чӗререн хӗпӗртет; хӗрӗн вара нервисем ҫеҫ урмӑшнӑ: вӑл ҫӗр каҫипех ҫывӑраймӗ, темиҫе хут макӑрӗ-ха.

И мать внутренно радовалось, глядя на свою дочку; а у дочки просто нервический припадок: она проведет ночь без сна и будет плакать.

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ, ухмах, туй иртсен унӑн сӑнарӗ улшӑнать тесе хур, амӑшӗ, янавар, куҫҫуль витӗр тав туса вӗт, хӑй хӗрне пӗтӗм пурлӑхӗпех — аллӑ чун пуласчӗ-и ҫав, — сӗнсе парать.

Я имел несчастие сказать ей, что цвет лица возвратится после свадьбы; тогда она со слезами благодарности предложила мне руку своей дочери и все свое состояние — пятьдесят душ, кажется.

Июнӗн 7-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Амӑшӗ патне пырса, ӑна вӑл пӗтӗмпех каласа пачӗ, лешӗ мана ушкӑнра шыраса тупрӗ те тав турӗ.

Княжна подошла к своей матери и рассказала ей все, та отыскала меня в толпе и благодарила.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Амӑшӗ таҫта катараччӗ, ҫывӑхра хӑй паллакан кавалерсенчен пӗри те ҫукчӗ: пӗр адьютант ҫаксене йӑлтах курчӗ пулас та, анчах ҫак историе хутшӑнас мар тесе, ҫынсен хыҫне пытанчӗ.

Увы! ее мать была далеко, и возле никого из знакомых ей кавалеров не было; один адьютант, кажется, все это видел, да спрятался за толпой, чтоб не быть замешану в историю.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Амӑшӗ ҫакӑн ҫине ҫаврӑнса та пӑхмасть, мӗншӗн тесен вӑл унӑн пулас кӗрӳшӗ мар.

Мать не обращает на это внимания, потому что он не жених.

Майӑн 21-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Амӑшӗ ҫамрӑк ҫынсене питӗ юратать; хӗрӗ вӗсене ним вырӑнне хуман пек пӑхать: Мускав йӑли.

Мать очень любит молодых людей: княжна смотрит на них с некоторым презрением: московская привычка!

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Амӑшӗ ревматизмран чӗрӗлет, хӗрӗ мӗнрен сывалнине мурӗ пӗлет-и?

Мать лечится от ревматизма, а дочь бог знает от чего.

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Амӑшӗ пӗр 45 ҫулсене ҫитнӗскер.

— Во-первых, княгиня — женщина сорока пяти лет.

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ун патне вӑл вӗҫен кайӑкран ҫӑмӑлтарах чупса ҫитрӗ, пӗшкӗнчӗ, стаканне илчӗ те, вара пӳ-сине ҫав тери илемлӗн хускатса, стаканне ун аллине тыттарчӗ; унтан вӑл калама ҫук хӗрелсе кайрӗ; галлерейӑ ҫинелле ҫаврӑнса пӑхрӗ, амӑшӗ нимӗн те курманнине тавҫӑрсан, ҫав сехетрех лӑпланчӗ пулас.

Легче птички она к нему подскочила, нагнулась, подняла стакан и подала ему с телодвижением, исполненным невыразимой прелести; потом ужасно покраснела, оглянулась на галерею и, убедившись, что ее маменька ничего не видала, кажется, тотчас же успокоилась.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Камышинран Мускава, Маресьевсем патне, ватӑ амӑшӗ куҫса пынӑ, вӑл халӗ вӗсемпе пӗрле пурӑнать, хӑйӗн ачисемшӗн савӑнать, чи пӗчӗк Маресьева пӑхать.

Из Камышина в Москву к Маресьевым приехала его старушка мать, которая сейчас живет с ними, радуясь на счастье своих детей и нянча маленького Маресьева.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней