Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫулӑм сăмах пирĕн базăра пур.

ҫулӑм (тĕпĕ: ҫулӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫумӑрпа йӗпенсе тата шӑнса кӳтнӗ салтаксем пӳртсемпе сарайсене сӳтеҫҫӗ, кӑвайтсем хураҫҫӗ те, пӑрахут килессине кӗтсе, ҫумӑр айӗнче ҫулӑм ҫине тӗлсӗррӗн пӑхса лараҫҫӗ.
Продрогшие солдаты ломали избы и сараи, разжигали костры и, тупо глядя в пламя, сидели под дождем в ожидании парохода.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӳлту ялӗ халӗ ялкӑшсах ҫунать, ҫулӑм чӑнкӑ ту айккисене ҫутатать.
Теперь Высокая горела так, что блики пламени ярко озаряли ее гористый склон.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫулӑм ҫӳлелле хӑпарса, сарӑлнӑҫемӗн сарӑлса пырса, ҫӑлтӑрсене те хупӑрласа лартрӗ.
Пламя растекалось все шире, поднимаясь к небу и застилая звезды.

Таҫта инҫетре, Ҫӳлту леш енче, пӗлӗтелле ҫулӑм ялкӑшса хӑпарни курӑнать.
Где-то далеко за Высокой горой по небу стлался огонь.

Ҫӳлту тӗлӗнче питӗ пысӑк ҫулӑм ялкӑшса тухрӗ.
Огромное зарево поднялось над Высокой горой.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Астӑватӑр-и, Ильич мӗнле каларӗ: «Хӗлхемрен ҫулӑм тухса каять!»
Помните, как Ильич говорил: «Из искры возгорится пламя!»

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ӑҫта пӑхнӑ унта ҫулӑм йӑлтлата-йӑлтлата илет, тупӑ сассисем кӗрлеҫҫӗ.
Мелькали вспышки, гремели выстрелы.

Вӑл ҫавӑнтах пӗтӗрӗнсе ларчӗ те, ун ҫинче вут чӗлхе чупма тытӑнчӗ, кӑвайт ҫатӑртатма пуҫланӑ пур ҫӗртен те ҫулӑм тапса тухрӗ, вӑл ҫавӑрса илнӗ лӑсӑ ҫара тӗтӗм мӑкӑрлантарса кӑларчӗ.
Ее мгновенно скрутило, огненные язычки побежали по ней, костер затрещал, отовсюду поползло пламя, и охваченная им сырая хвоя густо задымила.

Хытӑ сиктернипе чейник силленсе илчӗ, шыв примус пуҫӗ ҫине тӑкӑнчӗ, ҫулӑм сӳнчӗ, шӑршлӑ тӗтӗм сывлӑша ҫӗкленчӗ.
От резкого движения качнулся чайник, вода пролилась на горелку, огонь погас, смрадный столб поднялся в воздух.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗр пӑрахучӗ ҫинче ҫулӑм ялкӑшса тухрӗ.
На одном из пароходов взметнулось пламя.

Кӑвайт патӗнче, ҫулӑм ҫине пӑхса ларнӑ май, Андрей тарӑн шухӑша кайнӑ; вӑл хӑй те, Валерий Сергунько та халӗ Иван Жарнильскипе Пётр Маркин пекех брезент айӗнче выртма пултарнӑ.
Сидя у костра и задумчиво глядя на раздуваемый ветром огонь, Андрей думал, что и он и Валерий Сергунько могли бы теперь так же лежать под брезентом, как лежат Иван Жарнильский и Петр Маркин.

11 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн шурӑ тутӑр кӑна ҫулӑм ҫине ӳкет, ӑна ҫил ярса илет те ӗшне тӑрӑх хӗмлентерсе вӗҫтерсе каять.
Только белый платок ее свалился в костер, и, подхваченный ветром, летучий огонек понесся по поляне.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӗрача вара, сарӑ ҫӳҫлӗ пуҫне ҫыхнӑ тутӑрӗ усӑнса аннине те туйманскер, ҫинҫен те ҫари ҫухӑрса, вучах патне чупать, чупса ҫитсен, ахлатса, авкаланса илет те ҫинҫескер, ҫулӑм урлӑ сиксе каҫать.
А девчонка со сбившимся на русых волосах платком, тонко и отчаянно визжа, бежала к костру, подбежав ахнула, взвилась и, тоненькая, гибкая, перелетела—через пламя.

Ачасем ҫӳлӗ ҫулӑм урлӑ сике-сике каҫма пуҫларӗҫ, хӗрсем ахлатса пӑхса тӑраҫҫӗ.
Ребята стали прыгать через высокое пламя, а девушки смотрели, ахая:

— Хӗлхемрен ҫунса ҫулӑм пулать…
— Из искры возгорится пламя…

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Сылтӑм кӗтессинче: «Хӗлхемрен ҫунса ҫулӑм пулӗ» тенӗ.
А в правом углу: «Из искры возгорится пламя!»

Трубинче ҫулӑм капланса тухнӑ та, лампа пач сӳнсе ларнӑ.
Из стекла взметнулось пламя и сейчас же погасло.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫулӑм кӑларакан ту аяккисенчен пысӑк чулсем кусса аннӑ, вӗсем йывӑҫсене тымарӗ-мӗнӗпех кӑкласа ывӑтнӑ.
По склонам огнедышащей горы катятся огромные камни, и падают вниз вырванные с корнями деревья.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Халӗ сикме пуҫлар, — тенӗ Серёжа, унтан чупса пырса ҫулӑм урлӑ сиксе каҫнӑ.
— А теперь давай прыгать, — сказал Сережа и, разбежавшись, перепрыгнул через костер.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫулӑм йӑлкӑшнӑ кӑна, шӑршлӑ симӗс тӗтӗм ҫӳлелле явӑнса хӑпарнӑ, туратсем айӗнче ҫӑтӑртатни илтӗннӗ.
Над костром вился сизый пахучий дым, а внизу под ветками громко трещало.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика