Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫакки (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ой, хӑлха ҫакки ӳкрӗ! — кӑшкӑрса ячӗ Ступина.

— Ой, сережка упала! — завизжала Ступина.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Шӑнса хытнӑ ҫӗр чӑмаккисемпе тултарнӑ миххӗн ҫакки хулпуҫҫине кӗрӗк витӗрех касать.

Лямки мешка, набитого смерзшимися комьями земли, резали плечи сквозь мех шубки.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хура мӑкӑнь пӗрчисене тӳсе, вӗсенчен хӑлха ҫакки курӑкӗн сӗткене евӗрлӗ сӗткен кӑларать.

Она давила черные зерна мака, выжимая из них белый сок, похожий на молоко одуванчика.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл ҫӗтӗк шлепкепе, вараланчӑк кӑвак ҫӑм кӗпе тӑхӑннӑ, ҫӗтӗк пир шӑлавар пӗҫҫине атӑ кунчине чикнӗ, шӑлаварне хулпуҫҫирен килте ҫыхнӑ ҫакӑсемпе тыттарнӑ, ҫук, суятӑп: ҫакки унӑн хӑраххи кӑна.

На нем была старая, рваная шляпа, синяя грязная шерстяная рубаха, рваные холщовые штаны, заправленные в высокие сапоги, и подтяжки домашней вязки, — нет, подтяжка у него была всего-навсего одна.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӑкӑрӗ ҫинче сурпан ҫакки.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Алӑк умӗнчи чалӑшшӑн ҫапса янӑ визитлӑ карточкӑран ҫӳлерех шӑнкӑрав ҫакки курӑнать.

У дверей, над криво прибитою визитною карточкой, виднелась ручка колокольчика.

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ай, манӑн портфелӗн ҫакки татӑлсан кӗнекесене йӑтса ҫитерме пулӑшнине аса илтӗм.

Ой, вспомнила как он мне помог донести книжки, когда ручка портфеля оторвалась.

Вуннӑмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Унӑн гимнастёрки ҫинче кутамкка ҫакки хӗреслетнӗ йӗрсем палӑраҫҫӗ, пиҫиххи хушшинче пуртӑ.

На груди его, поверх военной гимнастерки, крест-накрест перехлестнулись ремни вещевого мешка, за поясом был засунут топор.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ӑна-кӑна пачах шухӑшламастӑп эпӗ, кӑлӑхах тӗлӗк тӗлленсе ҫӳретӗн, — терӗ Григорий, хӗҫ ҫакки ҫинелле пӑхса.

— Ничего я про это не думаю, зря ты догадываешься, — внимательно рассматривая темляк на шашке, сказал Григорий.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йывӑр чӑматансем йӑтса пырса, унӑн аллисем ывӑнчӗҫ, ещӗкӗн пӗр ҫакки, пӗтӗрӗнсе ларса, хулпуҫҫине хыракан пулчӗ, анчах вӑл, ӳт-пӗвӗ ыратнине майӗпен хӑнӑхнӑ пек, аттисем айӗнче лачӑртатса пыракан пылчӑк тӑрӑх пӗр чарӑнмасӑр утрӗ.

Тяжелые чемоданы оттягивали ему руки, одна лямка, подвернувшись, терла плечо, но он, не останавливаясь, шел по чавкающей под сапогами грязи, постепенно как бы втягиваясь в нудную, вступившую в тело боль.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑвак костюм, кӗрен чӑлха пуҫӗ тата чечекне тӑкнӑ хӑлха ҫакки курӑкӗ пек кӑпӑшка калпак тӑхӑнтартнӑ ача амӑшӗн чӗркуҫҫийӗсем ҫинче тапӑлтатать, унӑн икӗ кӗрен пан улми пек пит ҫӑмартийӗ тапса тӑрать.

Малыш упруго дрыгал ножками на ее коленях, одетый и голубые ползунки и пушистую, как отцветший одуванчик, шапочку, из которой, как два румяных яблока, вышарили его тугие щечки.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑй те праҫник чухне тӑхӑнакан капӑр кофтӑпа тата юбкӑпа пулнӑ, ун хӑлхисенче ӗнер аҫа ҫури парнеленӗ ҫӗнӗ хӑлха ҫакки ялтӑранӑ.

Сама она тоже была в нарядной праздничной кофте и юбке, в ушах ее сверкали новые серьги, подаренные накануне отчимом.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бобровски хуторӗнче стариксем питӗ меллӗн те тискеррӗн хӗнесе асаплантарма пуҫласан, пӗр еланецӗ тӳсӗм ҫитереймерӗ: вӑл хӑрушӑ сасӑпа, ачалла ҫари ҫухӑрса ячӗ, унтан гимнастерка ҫухине туртса ҫурчӗ те казаксемпе хӗрарӑмсене кӗпе айӗнчен ҫакса янӑ пӗчӗкҫӗ хӗресе кӑтартма пуҫларӗ; мӑйӗнчи хӗрес ҫакки хӑйӗн пӗтӗмпех кирӗкпе тата тарпа ҫулланса хытса ларнӑ.

Один из еланцев не выдержал — когда на хуторе Бобровском его начали умело и жестоко бить старики, он закричал дурным, мальчишеским криком, разорвал ворот гимнастерки, стал показывать казакам, бабам висевший у него на шее, на черном от грязи и пота гайтане, маленький нательный крест:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий симӗс шӑлавар ҫакки туртӑнтарса тӑракан ҫара урисене кӑмака ҫинчен усрӗ те Петро портупейне хӑяккӑн чалӑшса хывнине, сивӗпе итлеми пулнӑ пӳрнисемпе пашлӑк ҫыххине хыпашланине ҫӑра хура ҫӑмлӑ кӑкӑрне хыҫкаласа пӑхса ларчӗ.

Григорий свесил босые ноги с туго подтянутыми штрипками защитных шаровар и, с улыбкой почесывая черную, в дремучем волосе грудь, глядел, как Петро, перехилившись, снимает портупею, деревянными от мороза пальцами шарит по узлу башлыка.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутора кӗрес умӗн вӑл нимӗҫ салтакӗнчен туртса илнӗ винтовкӑна ларкӑч айӗнчен кӑларчӗ те шал енчен черниллӑ кӑранташпа темтепӗр ҫырса-тӗрлесе тултарнӑ ҫакки ҫине пӑхса илчӗ, тинех чунӗ лӑпланнӑ пек кӑшкӑрса каларӗ:

Не доезжая хутора, из-под сиденья достал отбитую винтовку, поглядел на ремень, исписанный изнутри чернильным карандашом, облегченно крякнул:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пынӑ ҫӗртех винтовкине ҫурӑмӗ хыҫнелле ывӑтрӗ, анчах винтовка ҫакки каллех аялалла шуса анчӗ те, пӑшал кӳпчекӗ, фляга ҫумне ҫапӑнса, янӑравсӑррӑн хӗнтӗртетсе пычӗ.

На бегу он откидывал назад винтовку, но ремень сползал, и приклад глухо вызванивал по манерке.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Улӑп пек шуса пычӗ вӑл, курӑк пӗрчисене суллантарса, ман чавса патне, канав хӗррине купаланӑ кӗрпеклӗ типӗ тӑм ҫине тӗрелесе хунӑ чавса ҫине улӑхса кайрӗ те, симӗс гимнастерка ҫанни тӑрӑх мӗшӗлтетсе, хӑвӑрт винтовка ҫине, унтан винтовка ҫакки ҫине чупса анчӗ.

Исполином полз он, качая травяные былки, к локтю моему, упертому в высохшую крупчатую глину насыпи, вскарабкался по рукаву моей защитной гимнастерки и быстро сполз на винтовку, с винтовки на ремень.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрес ҫакки ҫумӗнче вӗсене ӗрчеме майлах мар та, эсӗ вӗсене валли хутран ҫурт сӑрталаса патӑн.

В гайтане им неспособно водиться, так ты им бумажный курень приспособил.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аникушка, пуринчен малтан ҫырса илме ӗлкӗрнӗскер, тетрадь варринчи хут листине татса илчӗ те пӗр чӑмакка туса хӗрес ҫакки ҫумне, хӗресӗнчен ҫӳлерехе, майлаштарса ҫыхса хучӗ.

Аникушка, списавший ранее остальных, скомкал вырванный из тетради листок, привязал его на гайтан, повыше креста.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӗрле темле ухмахла тӗлӗксем курӑнаҫҫӗ, ӗлӗк ун пек тӗлӗксем ӗмӗрте те тӗлленмен, кӑнтӑрла усал ҫине усал ҫум ҫакки пек ҫыхланать…

По ночам какие-то дурачьи сны снятся, каких сроду в старое время не видывал, днем одно лихо за другим вожжою тянется за тобой…

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней