Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗлертӗм (тĕпĕ: вӗлер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ… эп какайҫа вӗлертӗм, — хӑраса ӳкнипе ҫӗр ҫинелле тӗшӗрӗлсе анса, ӳлесе ячӗ Тёма.

— Я… я убил мясника, — заревел благим матом Тёма, приседая от ужаса к земле.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Вӗлертӗм» тенӗ шухӑш иртрӗ Тёма пуҫӗнче.

«Убил!» — пронеслось в голове Тёмы.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Нимӗҫ ӑна асаплантарса, йытӑ мулкача хӑваланӑ пек хӑваласа вӗлертӗм, тесе шухӑшлаттарасшӑн пулмарӗ, ӑна ун пек шухӑшлама ирӗк пама та пултарайман вӑл.

Не хотела, не могла показать врагу, что он ее замучил, загнал насмерть, как собака зайца.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Эпӗ ӑна тӳрех патакпа ҫапса вӗлертӗм, Джим вара аттен шурӑ эрехлӗ кӗленчине ярса тытрӗ те лӑнкӑртаттарса ӗҫме тапратрӗ.

Я ее в одну минуту укокошил палкой, а Джим схватил папашину бутыль с водкой и давай хлестать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ ӑна хӑвӑртрах вӗлертӗм те, ункӑн-ункӑн ҫавӑрса, Джим утиялӗ ҫине хурса хӑвартӑм: «Ну, Джим хӑй вырӑнӗ ҫинче ҫӗлен выртнине курсан, пулать те мерекке», — тетӗп!

Я ее убил, свернул кольцом и положил Джиму на одеяло: думаю, вот будет потеха, когда Джим найдет у себя на постели змею!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ ҫав ҫурана персе вӗлертӗм те пӳрт патне йӑтса пытӑм.

Я убил этого поросенка и понес его к хибарке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пире пурнӑҫ ахальтен пӗрлештермен: кам пӗлет, тен, эпӗ ӑна вӗлертӗм пулӗ; халь унӑн мана хӑй хыҫҫӑн илсе каймалла.

Нас судьба соединила недаром: кто знает, может быть, я его убила; теперь его очередь увлечь меня за собою.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эп вӗлертӗм ӑна, — пӗлтерчӗ тепӗр хут Вадя.

— Это я его убил, — повторил Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗлертӗм пулас, — айӑпа кӗнӗн мӑкӑртатрӗ Вадя, урайӗнчен тӑнӑ май.

Кажется, убил, — виновато бормотал Вадя, вставая с пола.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эп вӗлертӗм ӑна.

— Я убил его.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нивушлӗ вӗлертӗм эп ӑна?

Неужели я его убил?

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сирӗн вӑкӑрсемпе утсем пӗрин хыҫҫӑн тепри ӳксе вилчӗҫ, вӗсене эпӗ вӗлертӗм.

Ваши кони и быки пали один за другим, отравленные мною.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫапла, ӑна эпӗ вӗлертӗм, — терӗ лӑпкӑн Гленарван.

— Да, я убил его, — спокойно ответил тот.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗлертӗм.

— Так.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Вӗлертӗм тетӗн? — ыйтрӗ Димка амӑшӗ.

— Как убил? — переспросила еще не оправившаяся мать.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

 — Ҫапах та сирӗн йыттуна вӗлертӗм.

 — А собаку-то вашу я убил все-таки.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Анчах сасартӑк, «вӗлертӗм» тенине хирӗҫ тавӑрса каланӑ пек, инҫетри тӗмсем хушшинче пӗчӗкҫӗ хӳре вӗлтлетрӗ; ҫав хӳрене сунарҫӑсем яланах темӗншӗн чечек теҫҫӗ.

Но вдруг, как будто в ответ на «убит», в дальних кустах мелькнул хвостик; этот хвостик охотники почему-то всегда называют цветком.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Вӗлертӗм! — кӑшкӑрса ячӗ пӗр ҫамрӑк та шухӑ сунарҫӑ.

— Убит! — закричал один, молодой, горячий.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Виҫҫӗшне эпӗ часах вӗлертӗм, кашни тирне ҫирӗмшер тенке сутрӑм, анчах тӑваттӑмӗшне тупаймарӑм, кӗлете ҫӗмӗрсе кӗнӗ вӑрӑсем илсе кайрӗҫ пулмалла.

Трех я вскоре убил и продал, а четвертую, верно, воры украли, когда ломали сарай.

Сӑсар — пыл вӑрри // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 120-122 с.

— Эпӗ вӗлертӗм.

— Я убил.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней