Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ачине (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйпе пӗрле вӑл арӑмне — те украинкӑна, те полячкӑна — тата алӑри ачине илсе килнӗ; пурӑнма площадьри тӑватӑ пӳлӗмлӗ пысӑках мар ҫурта йышӑннӑ; пуҫӗнчи темӗнле вӑрттӑн шухӑшӗсене эпеклесе, ҫавӑнта хӗл каҫнӑ.

Привез с собой жену, не то украинку, не то польку, и ребенка; поселился на площади в небольшом о четырех комнатах домике, зиму прожил, вынашивая какие-то неведомые планы.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хамӑрӑннисем кунта, — пуҫламан хура ҫӑкӑра, кӑкӑр ачине ыталаса тытнӑ пек хӑй ҫумне ҫупӑрласа, тепӗр хут каларӗ вӑл.

— Свои тута, — повторил он, прижимая к груди, как ребенка, черную буханку хлеба.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Параська ачин ывӑлӗсене ачашланӑ, вара ачине хӗрхенсе: «Илсе килесчӗ сан хӑвӑн чиперккӳне… Мӗнле кайӑк вӑл, ҫакӑн чул илемлӗ ывӑлсем ҫуратнӑскер?» — тенӗ.

Параська ласкала внучат и, сжалившись над сыном, сказала: «Привез бы ты и свою кралю… Что она там за птица, родившая тебе таких добреньких хлопчиков?»

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Генерал Гришаткӑна Пӗрремӗш Петр хӑй ҫумӗнчи арап ачине Ганнибал тесе чӗннӗ евӗр чӗнме тытӑнать.

Стал генерал величать Ганнибалом Гришатку, так же как и Петр Первый своего арапчонка звал.

Ганнибал // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Манӑн пӗчӗк юн тумламӗ… — пӑшӑлтатать Аксинья сивӗнсе пыракан тутисемпе, хӑш чухне, чунӗ тӑвӑрланса ҫитнӗ вӑхӑтра, куҫкӗретӗн пекех курать вӑл хӑй ачине, ачи хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫумне пӑчӑртаннӑ пек курӑнса каять, ун пек чухне вӑл унӑн кӑтра пуҫне ачашлас тесе, аллине тӑснине сиссе илет.

— Кровиночка моя… — шептала Аксинья холодеющими губами, даже в гнетущей яви мерещилось ей иногда, что вот у колен ее жмется ребенок, и она ловила себя на том, что тянется рукой приласкать курчавую головку.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вара Аксинья ҫӗрӗпех вӗри куҫҫуль юхтарать, кӑшкӑрса ярса ачине вӑратас мар тесе, аллисене кӑшласа, шӑлне ҫыртать, чӗре суранне мӗнле те пулин тамалтарма тӑрӑшать.

Ночь, всю дотла, билась Аксинья в немом крике, в слезах, кусая руки, чтобы не разбудить ребенка, утишить крик и нравственную боль убить физической.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫар старшини пуҫне хыҫалалла ӳпӗнтерсе хунӑ та фляжкӑран темӗн ӗҫет, аллине хӑй, юратнӑ ачине ачашланӑ чухнехи пек, йӗнерӗн тимӗрпе тыттарнӑ янкӑс пӗкечи ҫине хунӑ.

Войсковой старшина, запрокинув голову, тянул из фляжки, и рука его отечески ласково лежала на нарядной окованной луке.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗрре вӑл теплерен (Аксинья кухньӑра апат пӗҫеретчӗ ун чух) ачине сӑпкаран кӑларчӗ те йӗпе кипкине улӑштарма тӑчӗ.

Раз как-то (Аксинья стряпала на кухне) вынул дочь из люльки и, сменяя мокрую пеленку.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ, асту… ҫын ачине тӑрантарса ӳстерместӗн-и?

— Ты гляди… не чужого вскармываешь?

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, тумтир аркипе чӗркенӗ ачине кӑкри ҫумне чӑмӑртаса, хапха умне тӑрса юлчӗ; унӑн хулпуҫҫийӗсем ҫинчи хӗрлӗрех тутӑр вӗҫӗсене ҫил варкӑштарса ҫавӑрттарать.

Аксинья стояла у ворот, прижимая к груди закутанного в полу ребенка, ветер трепал, кружил на плечах ее концы красного шалевого платка.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья сулахай аллипе пӑр пек сивӗ йӑранаран ярса тытрӗ, сылтӑммипе — тумтир аркипе чӗркенӗ ачине хӑй ҫумне чӑмӑртарӗ, унтан Григорий ҫине курса тӑрӑнайми пӑхрӗ; пӗр хупӑнмасӑр пӑхакан чарса пӑрахнӑ куҫӗсенчен шӑпӑртатса тумлакан куҫҫулӗсене шӑлма та алли ерҫмест хӑйӗн.

— Аксинья левой рукой хватала холодное стремя, правой прижимая завернутого в полу ребенка, и глядела ненасытно, и не было свободной руки, чтобы утереть слезы, падавшие из широко открытых немигающих глаз.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья ачине чӗркерӗ те ӑсатма тухрӗ.

Закутав ребенка, Аксинья вышла провожать.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья ачине ӗмӗртрӗ те, чавсаланса ларса, куҫне илмесӗр Григорий пичӗн тӗксӗммӗн сӗмленсе выртакан йӗрӗсем ҫине темӗнччен пӑхса ларчӗ.

Аксинья покормила дитя и, облокотившись, не мигая, вглядывалась в мутно черневшие линии Григорьева лица.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, ачине чӗркесе, темӗн шутпала сӑпка патне чупса пычӗ.

Аксинья зачем-то кинулась к люльке, кутая ребенка.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья ачине урапа айне вырттарчӗ те Дуняшӑпа пӗрле вӑрмана шанкӑ пуҫтарма кайрӗ.

Дарья уложила под арбой дитя и с Дуняшкой пошла в лес за хворостом.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дарья та, янкӑсланса кӗптеннӗ пек, урисене урапа каштисем хушшипе ҫӗрелле усса ларнӑ та, алли ҫинче тӗлӗрсе кайнӑ ачине хӑйӗн усӑнарах панӑ вӑрӑм кӑкрине ӗмӗртет.

Дарья, тоже укутанная и принаряженная, свесив между ребер арбы ноги, кормила длинной, в прожилках, грудью засыпавшего на руках ребенка.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Карчӑк, ачине сиктерсе, мӑкӑртатма тытӑнчӗ:

Старуха, укачивая дитя, бурчала:

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ачине алла илсе, Дарья упӑшки хыҫҫӑн утрӗ.

Дарья с ребенком на руках пошла следом.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Бурульбаш ҫамрӑк арӑмӗ ҫине пӑхса илчӗ, арӑмӗ хӑраса ӳкнипе ҫухӑракан ачине ҫупӑрлать, вӑл ӑна кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса ҫамкинчен чуптурӗ.

Заботливо поглядел Бурульбаш на молодую жену, которая в испуге качала на руках кричавшее дитя, прижал ее к сердцу и поцеловал в лоб.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗсен панӗ Данило шухӑша кайнӑ, унӑн хӑмач пек хӗрлӗ пуставран ҫӗлетнӗ сӑхманӗн хӑрах ҫанни кимӗ ҫинчен усӑнса аннӑ та шыва перӗнсе пырать, пани Катерина пӗчӗкҫӗ ачине ачашлать, ун ҫинчен куҫне те илмест вӑл, унӑн нимпе те витсе хуман эрешлӗ тумтирӗ ҫине вара, хӑмӑр тусан пек, шыв сирпӗнет.

Пан их Данило призадумался, и рукав кармазинного жупана опустился из дуба и черпает воду; пани их Катерина тихо колышет дитя и не сводит с него очей, а на незастланную полотном нарядную сукню серою пылью валится вода.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней