Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗре те пӗр ӗҫлени ҫеҫ ҫитмест, унсӑр пуҫне ӑна пӑхмалла, ачашламалла пулсан, ҫынна мӗнле пӑхмалла-ха?

Даже земле одной работы не хватает, а требуется еще забота, ласка, а что ж тогда человеку?

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ вӗт, тусӑм, пӗлетӗн-и, малтан ҫерем уҫнӑ ҫӗре вӗҫтересшӗнччӗ, — терӗ Роман малалла, пиччӗшӗ асӑрхаттарнине йӳпсӗнмесӗр.

— Я ведь, знаешь, дружище, вначале на целину хотел махнуть, — не обратив внимания на замечание брата, продолжал Роман.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт ку тӗрес идейӑлла кӑтарту! — килӗшрӗ Роман, темиҫе ҫӗрӗк хӑмана пӗр ҫӗре пуҫтарса хучӗ те тӳрленсе тӑчӗ.

— Вот это правильная идейная установка! — согласился Роман и, собрав в кучу несколько полусгнивших досок, выпрямился.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эсӗ мӗн хӑвна кунта музыкӑпа кӗтсе илеҫҫӗ тесе шутланӑ-и, ҫывӑрма ҫемҫе пултӑр, нимӗн ҫинчен те шухӑшламалли ан пултӑр тесе, эсӗ килнӗ ҫӗре мамӑк тӳшексем сарса хураҫҫӗ тесе шутланӑ-и?

Ты что же, считал, что тебя тут с музыкой встречать будут и пуховики к твоему приезду приготовят, чтоб мягче спалось и заботушка на ум не шла?

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл васкамасӑр тӳрленсе тӑчӗ, Ксени ҫине вӑтаннӑ пек пӑхса, йӑл кулчӗ, анчах сывлӑх сунма ҫӗре анмарӗ, аллине ҫӗклесе суллакаласа илчӗ кӑна — ытамласси е чуп тӑвасси ун йӑлинче пулман ҫав.

Неторопливо выпрямившись, он застенчиво улыбнулся сестре, но не стал слезать на землю, чтобы поздороваться, а поднял руку и приветливо помахал — не в его привычке было проявлять открыто родственные чувства.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑнтӑрла ҫитнӗ ҫӗре ҫил-тӑман чарӑнчӗ, Черемшанкӑра шӑп пулса тӑчӗ, юр кӗрчӗсем ҫемҫен пусӑрӑнчӗҫ.

К полудню вьюга стихла, и в Черемшанке наступила мягкая затаенная тишь.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗрӗс, эсӗ хуҫалӑхшӑн ҫунатӑн, ирех пур ҫӗре те чупса ҫаврӑнма ӗлкӗрнӗ.

Верю, что ты и за хозяйство болеешь, и с утра все обежала.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Манӑн унтан ыйтмалли пур, — вӑл бригадир кӗтесрен ҫутӑ ҫӗре тухиччен кӗтсе тӑчӗ.

— У меня к нему вопрос, — Егор подождал, пока бригадир выступит ни угла на свет.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Районтан, облаҫран тата ҫӳлерехрен те ҫав ҫӗре колхоз ҫӗрӗсен шутӗнчен кӑларса пӑрахма ыйтсан, Черемшанкӑ ҫыннисене йывӑҫӗсене кӑклама сӗннӗ.

На всякие просьбы и обращения в район, в область и выше — списать с колхоза эту землю — черемшанцам советовали заняться раскорчевкой.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав ҫӗре, колхоза тахҫанах касса панӑскере тата ҫӗрпе ӗмӗрлӗхех усӑ курмалли акт тӑрӑх колхоз аллинче юлнӑскере, Аникей чухне япӑхтарса янӑ, унта хурӑнсемпе тӗмӗллӗ йывӑҫсем ӳссе ларнӑ, хӑш-пӗр ҫӗрте, тӑпра тӑварлӑ вырӑнсенче, армути те ӳсмен.

Земли эти, когда-то нарезанные колхозу и отошедшие ему по акту в вечное пользование, при Аникее были запущены, заросли березкой и кустарником, частью так были выбелены солонцами, что на них не росла даже полынь.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй Прасковья Васильевна куна кӑмӑлласах йышӑнать, анчах халлӗхе пурнӑҫлама май килмен пӗр услови лартать иккен — сухалама юрӑхсӑр виҫ ҫӗр гектар ҫӗре Черемшанкӑ хуҫалӑхӗнчен кӑларса пӑрахчӑр, тет иккен вӑл.

Сама Прасковья Васильевна как будто шла на это с охотой, но ставила одно непременное и пока невыполнимое условие — пусть, мол, с черемшанекого хозяйства спишут триста с лишним гектаров негодной непахотной земли.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юр ҫӗрӗпех ҫуна, ҫӗре тӑрӑшса, ҫемҫен пиеленӗ, тул ҫутӑлас умӗн чарӑннӑ, ҫынсем вӑраннӑ ҫӗре хӗл пулса ларнӑ.

Снег шел всю ночь, заботливо и мягко кутая землю, перед рассветом стих, и утром люди проснулись в зиме.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Акӑ эпӗ килте ӗнтӗ», — шухӑшларӗ Константин, хӑйне яланах хаваслӑн кӗтнӗ ҫӗре килсе ҫитнишӗн чунтан савӑнса, — вӑл халӗ хӑй нумай ҫулсем хушши ҫӳренӗ хыҫҫӑн пуҫласа ҫакӑн пек савӑннине туйрӗ.

«Вот я и дома», — подумал Константин, впервые за многие годы скитаний ощутив вдруг с размягчающей сердце нежностью, что он попал наконец туда, где его всегда ждали, где ему действительно рады.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин шухӑшласа тӑмарӗ, урисемпе ҫӗре тӗреленчӗ те хулпуҫҫипе машинӑ ҫине пусрӗ, Ксенипе Васена тепӗр енчен тӗкрӗҫ.

Не раздумывая, Константин налег с одного бока на машину, уперся ногами в землю, Ксения и Васена прижались с другого бока.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ытамри турачӗсене сасартӑк ҫӗре пӑрахрӗ те васкаса ҫӳл патнелле утрӗ: Мажаров вӑл пӑрахнӑ туратсене пуҫтарма пуҫларӗ, унтан, вӗсене пӑрахса, Ксени хыҫҫӑн чупрӗ.

Ксения внезапно бросила на землю собранную охапку и стремительно пошла к дороге: Мажаров начал было подбирать брошенные ею ветки, потом оставил их и кинулся следом.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗтлӗх вӑрманӑн ҫара тӑррисем ҫинче пӑртак ҫуталчӗ, ҫӗре тачӑ хупӑрласа тӑракан пӗлӗтсем сайралчӗҫ, вӗсен хыҫне пытаннӑ уйӑх ҫути тӗксӗм тӳпере татӑкӑн-татӑкӑн сапаланчӗ.

Над голыми вершинками перелеска вдруг посветлело, облака, плотно кутавшие землю, поредели, за ними пряталась луна, и свет ее едва брезжил, растекаясь мутными пятнами в небе.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑр-тӑр чӗтрекен машинӑ, тарӑн лакӑм урлӑ каҫма хӑтланса, темиҫе хут та карт-карт туртӑнса илчӗ, айӗпе типӗ ҫӗре хыртарчӗ те чарӑнса ларчӗ.

Машина, дрожа от напряжения, сделала несколько рывков, пытаясь выскочить из глубокой выбоины, скребнула низом сухую землю и остановилась.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӳршӗри Антоновка салине те малтан чӑвашсемех йӗркеленӗ, унта ҫӗр улпучӗсен вӑхӑтӗнче вырӑссем куҫса килсен никӗслекенсен йышӗ урӑх ҫӗре куҫса ларать.

Соседнее село Антоновка также было основано ранее чувашами, во времена помещиков,туда переселились русские, и основатели переехали в другое место.

Яшпашьелсем // Константин МАЛЫШЕВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Заявка паракансем вара тата ҫӗре яхӑн.

А тех, кто подает заявку, еще около ста.

Яваплӑх хӑратмасть // Ирина НИКОЛАЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Пуйӑс тапраннӑ ҫӗре кашни вырӑн тупрӗ, никам та ӗнтӗ ура ҫинче тӑмасть, саксем айне тата ҫӳлти сентресем ҫине хунӑ япаласем никама та кансӗрлемеҫҫӗ, вара Константина вакун хӑйне евӗр хӑтлӑ та пурӑнма хӑнӑхнӑ кил-ҫурт евӗр туйӑнса кайрӗ, — ҫак ҫынсемпе вӑл сахалтан та икӗ-виҫӗ кун пӗрле кайнӑ тейӗн.

К отходу Поезда каждый обрел свое место, никто уже по стоил, ноши, рассованные под лавки и на верхние полки, тоже уже никому не мешали, и вагон показался Константину по-своему уютным и обжитым, точно люди в нем охали по меньшей мере два-три дня.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней