Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ахӑлтатса (тĕпĕ: ахӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Вӗтӗ ҫӑмлӑ такасен ашшӗн» сӑн-питӗнче айванла мӑнкӑмӑллӑх, хастарлӑх, кутӑнлӑх, ҫаврӑнӑҫусӑрлӑх, тӑнсӑрлӑх питӗ лайӑх палӑрса тӑнипе тата ҫав вӑхӑтрах кӗлетке Инсаровпа каснӑ-лартнӑ пӗр сӑнарлӑ пулнипе Берсенев ахӑлтатса кулмасӑр тӳссе тӑраймарӗ.

Тупая важность, задор, упрямство, неловкость, ограниченность так и отпечатались на физиономии «супруга овец тонкорунных», и между тем сходство было до того поразительно, несомненно, что Берсенев не мог не расхохотаться.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чи малтан Шубин, ӑсран тайӑлнӑ ҫын пек йынӑшса, ахӑлтатса кулса ячӗ, унтан Берсенев, пӑрҫа тӑкӑннӑ чухне пулакан шав пек сасӑпа, кулма пуҫларӗ, ун хыҫҫӑн Зоя вӗтӗ шӑрҫа шӗлтӗртетнӗ пек кулса ячӗ, Анна Васильевна та сасартӑк кулма тытӑннипе Елена Николаевна та йӑл кулмасӑр тӳсеймерӗ, юлашкинчен Инсаров та чӑтса тӑма пултараймарӗ.

Первый визгливо, как безумный, залился Шубин, за ним горохом забарабанил Берсенев, там Зоя рассыпалась тонким бисером, Анна Васильевна тоже вдруг так и покатилась, даже Елена не могла не улыбнуться, даже Инсаров не устоял наконец.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Акӑ ӗнтӗ вӗсем экипажсем патне ҫывхарчӗҫ, чарӑнчӗҫ те Гомер туррисем пекех ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Но вот они приблизились к экипажам, остановились, и неудержимый, несмолкаемый смех поднялся у них, как у небожителей Гомера.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Нимӗҫ йывӑррӑн ахӑлтатса кулма пуҫларӗ.

Немец тяжело захохотал.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин ун ҫине тинкерсе пӑхрӗ те сасартӑк ахӑлтатса кулса ячӗ.

Шубин уставился на нее и вдруг захохотал.

IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн тепӗр хут ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Новый взрыв хохота встретил эту реплику.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем те, мӗнпур команда та пӗр матрос юлмичченех ахӑлтатса кулаҫҫӗ.

Смеялись путешественники, смеялась вся команда до последнего матроса.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пурте ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Помоги переводом

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганель ахӑлтатса ячӗ.

Паганель расхохотался.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Халӑх ахӑлтатса кулса ячӗ.

Под общий хохот народа.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ассенизаци обозӗнче! — ҫапла ответлерӗ те, лешсем ахӑлтатса янипе ирӗксӗрех кӑрт сиксе илчӗ.

— В ассенизационном обозе! — и невольно вздрогнул от их хохота.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Дмитрие сцена ҫинчен мӑшкӑллӑн ахӑлтатса кулса ӑсатаҫҫӗ, ҫак ахӑлтатса кулни ӑна пӗтӗмӗшпех ҫапса хуҫать.

Насмешливый хохот провожал Дмитрия, когда он сходил со сцены, и этот хохот убивал его.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Залра ахӑлтатса кулса яни унӑн сассине хупласа хучӗ.

Дружный хохот покрыл его слова.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ гимназист каланисене аса илсе тата тем япала хушса хутӑм, куна илтсен, пӗтӗм комисси ахӑлтатса кулса ячӗ.

Тут я еще кое-что прибавил со слов гимназиста, от чего вся комиссия в хохот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн пичӗ тинкерсе пӑхнипе хӗрелсе кайнине кура, Корчагин чӑтса тӑраймарӗ, ахӑлтатса ячӗ.

Видя его красное от натуги лицо, Корчагин не вытерпел и расхохотался.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунти кайӑксен тӗкӗсем мӗнле те, сассисем епле тата: пӗр кайӑкӗ почта ямшӑкӗн пушши пек шартлатать, тепри стена ҫинчи сехет пек ҫекундсене ҫапса таклаттарать, виҫҫӗмӗш хӗвел тухнӑ вӑхӑтра ирсерен ахӑлтатса кулать, тӑваттӑмӗш хӗвел аннӑ вӑхӑтра каҫсерен ӗсӗклесе йӗрет.

Материк, где птицы поражают наблюдателя разнообразием оперения и голосов: одна птица щёлкает, как кнут кучера почтовой кареты, другая тикает, отбивая секунды, как маятник стенных часов, третья смеётся по утрам, когда солнце всходит, четвёртая плачет по вечерам, когда оно заходит.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганельпе майор тавлашнине куракансем, икӗ тус Ноя мӗнле вӑрҫнине итлесе тӑрса, ахӑлтатса ямасӑр чӑтаймарӗҫ.

Свидетели спора Паганеля с майором не могли удержаться от хохота, слушая, как два друга ругают Ноя.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганель парӑннине пула пурте ахӑлтатса ячӗҫ, анчах ученый уншӑнах аптӑраса тӑмарӗ.

Признание Паганеля вызвало общий взрыв хохота, но учёного это нисколько не смутило.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван чӑтса тӑраймасӑр ахӑлтатса кулса ячӗ.

Гленарван, не в силах больше сдерживаться, расхохотался.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Чунтан тупа тӑватӑп, Эдуард, эсир пӗлсе калатӑр! — терӗ те майор, ахӑлтатса кулса ячӗ.

— Клянусь честью, Эдуард, вы правы! — воскликнул майор и от души расхохотался.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней