Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫумне (тĕпĕ: ҫум) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дуня кухньӑра япаласене пуҫтарса пӑрахса кайма хатӗрленнӗ вӑхӑтра Петя хӑйӗн пӳлӗмне тухса кайрӗ, хӑй хыҫҫӑн алӑка ҫав тери хытӑ хупнипе кровать ҫумне ҫакнӑ пирӗшти сӑнӗ сулланса илчӗ.

Покуда Дуня бестолково суетилась в кухне, собирая вещи и требуя расчета, Петя выбежал в детскую и так страшно хлопнул дверью, что на спинке кровати закачался эмалевый образок ангела-хранителя.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл шкул директорӗн ҫумне Альбина Васильевна Павлована («40 лет первому в мире групповому полету в космос»), 10-мӗш класс хӗр ачине Лилия Владимирована («Юный гагаринец») космос медалӗсемпе наградӑланине хаваслӑн, нумайччен алӑ ҫупса йышӑнчӗҫ.

Помоги переводом

Ҫӗршыв хӳтӗлевҫисем шкулта ҫитӗнеҫҫӗ // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010.03.03

Урамри хунарсен вӑйсӑр ҫутти ҫумне иллюминацин тӗрлӗ тӗслӗ хунарӗсен ҫуттисем хутшӑнаҫҫӗ.

К слабому свету уличных фонарей примешивались разноцветные, как бы желатиновые линейки иллюминации.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл гимназистсен курткипе картузне тӑхӑннӑ, анчах куртка ҫумне, тӳмесем вырӑнне, каптӑрмасем лартнӑ, картузӗ гербсӑр.

Он был в своей черной гимназической курточке с крючками вместо пуговиц и в фуражке без герба.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш ялавсем пӗчӗккӗ, тӗсӗ кайнӑ, вӗсене кӗске туясемпе хапха ҫумне аран ҫаккаласа хунӑ.

Были флаги небольшие, полинявшие, на коротких палках, кое-как привязанных к воротам.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ Петяна пуҫӗнчен ачашлать, хӑйӗн юрӑхсӑр тӳмеллӗ сюртукӗ ҫумне чӑмӑртать.

Отец гладил колючую головку маленького гимназиста и прижимал ее к сюртуку с отвратительными пуговицами.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл нумайччен ашшӗ ҫумне ачашшӑн сӑтӑркаланчӗ, пуҫне ашшӗ чавси айне чикрӗ, унӑн хӗрлӗ кӑпшак мӑйне чуп турӗ.

Он долго и нежно терся возле отца, просовывая голову под его локоть, целовал красную пористую шею, пахнущую свежестью умывания.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ах, мӗнле ҫыру кирлӗ тата!.. — кӑшкӑрса ячӗ вӑл кӳреннипе, хӑй пуҫне сӗтел ҫинче ларакан чей чашки ҫумне усса антарчӗ.

— Ах, да какая там записка!.. — воскликнула она со слезами досады и положила голову на скатерть возле блюдца чая.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Событисем халӗ таҫта ҫул ҫинче, тен, Одессӑпа Санкт-Петербург хушшинче вӑта ҫӗрте, — анчах кӗтнин шӑплӑхӗ ҫумне халӗ илтӗнмен, анчах пурте кӗтекен хускану шавӗ хутшӑнать.

Они еще были где-то в пути — может быть, на полдороге между Одессой и Санкт-Петербургом, — но к тишине ожидания уже примешивался не столько слышимый, сколько угадываемый шум неотвратимого движения.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, пысӑк ҫын пек, ассӑн сывларӗ, кӑшт чӗнмесӗр ларчӗ, вара, юлташӗн хулпуҫҫи ҫумне таянса, вӑрттӑн пӑшӑлтатрӗ:

Гаврик вздохнул солидно, как взрослый, немного помолчал и вдруг, прислонившись плечом к другу, таинственно шепнул:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тутисене хӗссе, вӑл старике хӑлхаран ҫав тери вӑйлӑ ҫапрӗ, вара старик пӗтӗм пӗвӗпе стена ҫумне кайса ҫапӑнчӗ.

Сжав губы, он коротким и точным движением ударил старика в ухо с такой силой, что тот отлетел и всем телом стукнулся в стенку.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик аслашшӗ ҫумне ларса, ун пекех урисене хутлатрӗ.

Гаврик сел рядом с дедушкой, совершенно так же, как и он, подвернув ноги.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мотя ашшӗ ури ҫумне сӗркеленчӗ те, вӑтанса хӗрелнӗ питне ҫӳлелле ҫӗклерӗ.

Мотя потерлась об отцовскую ногу и задрала вверх лицо, ставшее совершенно красным от конфуза.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачине хӑй ҫумне чӑмӑртаса тытса, Петя ҫине куҫ айӗнчен пӑхса, вӑл каялла чакма пуҫларӗ.

Прижимая к себе ребенка, она попятилась, глядя исподлобья на Петю.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йывӑҫ ҫумне тӗпне ҫӳлелле тӑратса хунӑ ачасене шыва кӗртмелли ваннӑна тата Терентий аллинчи паяльнике курсан, хуҫи ӗҫлӗ ҫын пулнине пӗлме пулать.

Судя по детской цинковой ванночке, прислоненной вверх дном к дереву, и по паяльному молоточку в руке у Терентия, можно было заключить, что хозяин занят работой.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ман алла тытса тем пек кӑкӑрӗ ҫумне хӗсрӗ.

Она взяла мою руку и крепко прижала к груди.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, сургучне акаци ҫумне юри туса хунӑ хыркӑч ҫинче тасатса, чӗтрекен аллисемпе хутпа чӗркенӗ пробкине персе кӑларнӑ.

Он ободрал сургуч о специальную терку, прибитую на акации возле питейного заведения, и трясущейся рукой выбил пробочку, завернутую в тонкую бумажку.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матрос, Гаврика мӑйӗнчен ыталаса, хӑйӗн типсе ҫитнӗ, питӗ вӗри ӳчӗ ҫумне тытса хӗсрӗ.

Матрос обнял Гаврика за шею и прижал к своему, уже обсохшему, необыкновенно горячему телу.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Слюда евӗрлӗ пулӑ хупписем ҫара ура ҫумне ҫыпҫӑнаҫҫӗ.

Слюдяные чешуйки прилипали к босым ногам.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Калас пулать, камбаласен хырӑмӗ сысна ҫури тӗслӗ, ӑвӑс тӗслӗрех, анчах ку пулӑ, хырӑмне нихҫан та кӑтартмасть, яланах шыв тӗпӗнче хырӑмӗпе хӑйӑр ҫумне лӑпчӑнса выртать.

Правда, брюхо у камбалы воскового, поросячьего цвета, но ведь брюхо-то эта рыба никогда не показывает, а всегда лежит на дне, плотно прижавшись к песку.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней