Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пуҫӗнчен (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йытӑ хӑраса ӳкрӗ, анчах хӑранине кӑтартас мар тесе, хытӑ вӗрсе, кушак патнелле ыткӑнчӗ, Кушак тата хытӑрах хутланса кукӑрӑлчӗ, чӗрнипе Каштанкӑна пуҫӗнчен чӗрсе илчӗ.

Собака испугалась не на шутку, но, не желая выдавать своего страха, громко залаяла и бросилась к коту… Кот еще сильнее выгнул спину, зашипел и ударил Каштанку лапой по голове.

III. Килӗшӳллӗ паллашу // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Таксӑпа дворняжка йышши пӗр ҫамрӑк хӗрлӗ йытӑ, пуҫӗнчен пӑхсан тилӗ майлӑскер, тротуар тӑрӑх енчен енне пӑхкаласа каялла-малалла чупкаланӑ.

Молодая рыжая собака — помесь такса с дворняжкой — очень похожая мордой на лисицу, бегала взад и вперед по тротуару и беспокойно оглядывалась по сторонам.

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ӑна пӗрмаях хӑйӗнчен темскер пытарнӑ пек туйӑнчӗ, вӑл манса пурӑннӑ ҫынсем тахҫанах унран вӑрттӑн калаҫса татӑлса, хӑйсене ҫӑлса хӑварас тесе, ӑна сӗмсӗррӗн пӑрахнӑ текен шухӑш пуҫӗнчен тухма пӗлмест.

Ему все время казалось, что от него что-то скрывают, и в голову лезла навязчивая мысль, что те, на кого он опирался, давно сговорились за его спиной и подло пожертвовали им ради своего спасения.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет сана, ҫитет! — ним тума пӗлмесӗр мӑкӑртатрӗ Аниҫҫе, Ксенин пит ҫӑмартисене вӗри ывӑҫ тупанӗсемпе сӑтӑркаласа, пуҫӗнчен шӑлса.

— Будет тебе, будет! — потерянно бормотала Анисья, лаская горячими ладонями ее щеки, гладя по голове.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл куҫ харшисене пӗркелентерчӗ, пуҫӗнчен картусне хывса хучӗ, сӑмса тутри кӑларма аллине кӗсйине чиксе ячӗ.

Он насупился, сдернул с головы фуражку, полез в карман за платком.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Аксинйӑна сак ҫине лартрӗ, ӗнси ҫинелле шуса аннӑ шаль тутӑрне пуҫӗнчен салтса илчӗ, тӑрмаланнӑ ҫӳҫне ҫупӑрласа шӑлчӗ.

Он усадил Аксинью на лавку, снял с головы ее сбившуюся на затылок шаль, пригладил растрепанные волосы:

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун ҫинче пичӗ-куҫӗпе пуҫӗнчен юхса аннӑ юн хӑмӑрланса хытса ларнӑ.

Вся она была в бурых подтеках стекавшей крови.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан, хирӗҫ мӗн те пулин каласса кӗтмесӗр, еланеца пуҫӗнчен тӗллесе, вӑйлӑн кӑна тепре сулса ячӗ.

И, не дождавшись ответа, снова размахнулся, целя в голову.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна чармарӗҫ, чышкӑсемпе тата пӑшал кучӗсемпе чышрӗҫ, ҫурӑмран, ӗнсерен ҫапрӗҫ, хулпуҫҫийӗ ҫинчен — винтовкине, пуҫӗнчен хӗрлӗ тӑрӑллӑ кӑвак мулаххайне сӳсе илчӗҫ.

Его не задерживали, а кулаками и прикладами толкали, били в спину, по затылку сорвали с плеча винтовку, с головы — красноверхий казачий малахай.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ӑна чӗтрекен аллипе пуҫӗнчен, тарлӑ ҫамкипе нӳрӗ питӗнчен ҫупӑрласа ачашларӗ.

Григорий рукой трясуче гладил голову ее, потный лоб и мокрое лицо.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кил хуҫипе курайманлӑх тӗтрелетнӗ хаяр пуҫӗнчен тӳррӗн пӑхса сывпуллашрӗ, — пӳрте кӗрекен хӗрӗ тӗлӗнчен пуҫне тайса иртрӗ.

Григорий попрощался с хозяином, твердо выдержав его задымленный враждебностью взгляд, — кивнул головой проходившей в курень хозяйской дочери.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бунчук Максимка ӳчӗ вилес умӗн асаплӑн туртӑна-туртӑна илнине пӑхса выртрӗ-выртрӗ те пуля шӑтарса янӑ пуҫӗнчен пӗрӗхсе тухнӑ юн сирпӗнчӗкӗсене типтерлӗн пулемет ҫумӗнчен шӑлса илчӗ.

Поглядел Бунчук, как корежила агония Максимкино тело, и заботливо вытер с пулеметного ствола кровь, брызнувшую из дырявой Максимкиной головы.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий хывӑнчӗ, тӑлӑппа шинельне кравать пуҫӗнчен ҫакса хурса, ҫӳҫне тураса якатрӗ.

Григорий разделся, повесил на спинку кровати тулуп и шинель, причесал волосы.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, тӑтӑшах пуҫӗнчен яра-яра тытрӗ, саралнӑ аллисемпе кӑвар пек тӗлкӗшекен вӗри питне ҫатӑрласа пӑчӑртарӗ.

Бунчук хватался за голову, прижимал к пылающему, багровому лицу свои широкие ладони.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Стефан Петрович пукан ҫине ларчӗ те пуҫӗнчен пуҫласа ури вӗҫне ҫитичченех Ефима тинкерсе пӑхрӗ.

Стефан Петрович сел на стул и осмотрел Ефима с ног до головы.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ванюшӑн ҫав шухӑшсемех пулнӑ, — ниепле те ӑнланман вӑл: «Светлый путь» колхоза кайса килнӗренпе мӗн пулчӗ ун чӗринче, мӗншӗн леш илемлӗ Лена, ӑна ыйхӑ паманни, халӗ те пуҫӗнчен тухма пӗлмест?

А мысли у Ванюши были все те же, — никак он не мог понять: что с ним стряслось после того, как он побывал в колхозе «Светлый путь», и почему та хорошенькая Лена, которая не дала ему выспаться, до сих пор не выходит из головы?

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Эсӗ пирӗн ҫынсене кӳрентертӗн», — тени ҫаплах пуҫӗнчен тухма пӗлмерӗ.

Из голову все никак не могло уйти сказанное: «Ты обидел наших людей».

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Эсӗ пирӗн ҫынсене кӳрентертӗн…» — ниепле те тухма пӗлмен ун пуҫӗнчен.

«Ты людей наших обидел», — не выходило у него из головы.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Иван Герасимович, парти йӗркипе каласа пар, — терӗ Андриянов, кукшаланнӑ пуҫӗнчен мӑкла ҫӗлӗкне хывса.

— Иван Герасимович, докладывай по партийной линии, — сказал Андриянов, снимая с плешивой головы кудлатую шапку.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иккӗмӗш утӑм ярса пусма хатӗрленнӗ чух Калмыков такӑнчӗ те сулахай аллипе пуҫӗнчен ярса тытса, ҫӗре персе анчӗ.

Споткнувшись на втором шагу, Калмыков левой рукой обхватил голову, упал.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней