Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ура сăмах пирĕн базăра пур.
Ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ура тӗпне темскер, хытӑскер лекрӗ.

Под ногу попало что-то твердое.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Запалран тӗтӗм тухма пуҫларӗ, Андрей вара пӗр тӑхтамасӑрах ура ҫине тӑчӗ.

Из запал повалил дым, не медля, он поднялся на ноги.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кӑна контузить тунӑ пулмалла, — терӗ ӑна Костя, ура ҫине тӑмасӑрах, сулахай енчи сӑмса шӑтӑкне пӑчӑртаса.

Не поднимаясь, Костя сказал ему, зажимая левую ноздрю: — А этого, видать, контузило.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой, хӑраса ӳкнӗ пек пулса, ывӑҫ тупанӗсемпе ҫӗре пускаласа, хӑвӑрт ура ҫине тӑма пуҫларӗ, вестовой ҫине тӑн-танла, ним ӑнланман пекле пӑхса илчӗ.

Будто испугавшись, Лозневой начал быстро приподниматься, упираясь в землю ладонями, поглядел на вестового тупо, непонимающе.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Каллех Клаузевицран? — Волошин йывӑррӑн ура ҫине тӑчӗ, Озеров ҫине пӑхмасӑр калама пуҫларӗ.

Снова из Клаузевица? — Волошин тяжело поднялся на ноги, не глядя на Озерова, начал говроить.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Халь ӑнлантӑр-и? — тесе ыйтрӗ те вӑл, малалла ура ярса пусрӗ.

— Теперь понятно? — спросил он и сделал шаг вперед.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗмӗсене сирсе, уҫланкалла Матвей Юргин ура ярса пусрӗ.

Раздвинув кусты, на поляну вышел Матвей Юргин.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эх, атьсемӗр, кӗҫӗтсех тӑрать ман ура! — терӗ Дегтярев.

— Эх, батюшка, так и чешется у меня нога! — сказал Дегтярев.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров ура ҫине тӑчӗ.

Озеров поднялся на ноги.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юргин ура ҫине тӑчӗ, котелокне ҫаплипех хӑварса, утса пыракан Озеров ҫинелле хӑюллӑн пӑхрӗ.

Юргин поднялся, оставив котелок у лужицы; задерживая на подходившем Озерове смелый взгляд, спросил:

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка Лозневоя усал куҫпа вӑрт пӑхса илсе, ун утӗнчен пӑрӑнас тесе, ура ярса пусрӗ, анчах Лозневой каллех ун ҫулне пӳлсе лартрӗ.

Метнув на Лозневого недобрый взгляд, Марийка шагнула, намереваясь обойти его коня, но Лозневой вновь загородил ей дорогу.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӳртумӗнче ура сассисем илтӗнсен, Ерофей Кузьмич шӑпланчӗ.

Услышав шаги на крыльце, Ерофей Кузьмич притих.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Андрей патнелле ура ярса пусса, хӑраса, куҫҫулӗ витӗр кӑшкӑрчӗ:

Она крикнула Андрею испуганно, сквозь слезы:

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич, ялан чухӑн пулнӑскер, юлашки вӑхӑтра ҫеҫ ура ҫине тӑнӑскер, колхоза кӗресшӗн пулманнипе нумайӑшне тӗлӗнтернӗ.

К удивлению многих, Ерофей Кузьмич, всегдашний бедняк, поднявшийся на ноги только в последнее время, наотрез отказался вступить в колхоз.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫывӑхрах ура сасси илтӗнсен, Андрей ашшӗ — Ерофей Кузьмич ӗҫлеме пӑрахрӗ, шӑтӑкра тӳрленсе тӑчӗ те килтисенчен тахӑшӗ пынине чухласа илсе хӑрасарах ыйтрӗ:

Заслышав поблизости шаги, отец Андрея, Ерофей Кузьмич, прервал работу, разогнулся в яме и, понимая, что идет кто-то из своих, спросил ворчливо:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр самант хушши вӑл ним тума пӗлмесӗр, аллисене ҫӳлӗ кӑкри ҫумне пӑчӑртаса тыткаларӗ, унтан татах кӑшкӑрса ячӗ те кӗлет умӗнчен ыткӑнчӗ — ыталаса илчӗ ҫеҫ мар, вилӗ пек, лӑштӑрах кайса, хӑй патнелле ура ярса пуснӑ Андрейӑн сарлака хулпуҫҫийӗнчен уртӑнчӗ.

Несколько мгновений она растерянно, порывисто прижимала руки к высокой груди, затем опять крикнула и бросилась с крыльца — и не обняла, а обессиленно повисла на широких плечах шагнувшего к ней Андрея.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей хӑй ура ҫинче ҫав тери ҫирӗп тӑнине туйрӗ, кун пек вӑл кунӗпе те туйманччӗ.

Андрей почувствовал, что твердо стоит на ногах, этого ощущения не было весь день.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пырсан-пырсан Андрей хӑй утнинчен хӑй тӗлӗнет: мӗнле-ха вӑл апла, хӑш-пӗр чух ура айӗнче ҫӗр пуррине те лайӑххӑн туймастӑн.

Случалось, Андрей сам удивлялся, что идет: так иногда плохо чувствовал под ногой землю.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл ура ҫине сиксе тӑчӗ те, алӑка хупас тесе, алӑк патнелле утса кайрӗ, анчах та ку ӑна темле килӗшӳсӗр япала пек туйӑнчӗ, вара вӑл тусанланса пӗтнӗ чаршава карса хучӗ.

Тогда он поспешно встал и пошел запирать двери, но тут спохватился, что это было бы слишком грубо, и ограничился тем, что опустил пыльную штору.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Пусма картлашкисем ҫинче ура сассисем илтӗнчӗҫ.

На лестнице застучали шаги.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней