Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чулсем (тĕпĕ: чул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малалла темӗн тӗрлӗ тусем, кунта юханшыв чулсем хушшинчи пӗчӗк шыв юххи пек анчах курӑнать…

А дальше — лабиринт гор и перевалов, прячется в них река, как ручей среди камней…

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вара, тӑна кӗнӗ пек, пӗр самант тӑпах тӑчӗ, ҫав вӑхӑтра Грицько кӗсменпе ҫине тӑрса ишме пуҫларӗ, кимӗ хытӑ кайрӗ; акӑ вӑл ҫӑлкуҫсем ҫуркаласа пӗтернӗ чӑнкӑ ту ҫумӗпе иртет, чулсем тӑрӑх, шултӑра куҫҫуль пек, тӑрӑ шыв юхса анать; акӑ кимӗ шыв ҫинче усӑнса тӑракан йывӑҫсен сулхӑнне лекет, ҫынсен пӗшкӗнсе ларма тиврӗ — кимӗ ҫӑра ҫулҫӑсен айӗпе иртет; унтан сарлака шыв варрине тухрӗ, шыв ҫинче сӑрт хыҫӗнчен пӑхакан хӗвел куҫа йӑмӑхтарса ялтӑрать…

Потом, как бы опомнившись, секунду постояла на месте, Грицько налег на весла, и лодка понеслась вперед мимо отвесных стен, источенных родниками, струйки которых, чистые, как серебро, стекали по камням, потом поплыли в тени, под склонившимися на воду ветками, под густой кровлей листьев, так чти людям приходилось низко нагибать головы; наконец выбрались на середину реки, залитой слепящими лучами выглянувшего из-за скалы солнца…

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шуралса юлнӑ аякӗпе йӑлтӑртатса, вӑл хыттӑн сулӑнчӗ те шыв кӑпӑкӗ ӑшне чӑмрӗ, часах шыври чулсем тӗлӗнчен иртсе, инҫетре, шыв тикӗс юхнӑ ҫӗрте, вӑл тепӗр хут шурӑ аякне кӑтартрӗ.

Покачиваясь и белея ободранным боком, бревно нырнуло в пену и снова показалось уже далеко за порогами, где река текла спокойно.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аялта, шыва тӑрӑх, чулсем лаптӑкӗпе мар, айккӑн выртса тухнӑ.

Внизу, у самой воды, тянулась узкая полоска берега, вымощенная плитами, которые лежали не плашмя, а ребром.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӑтаймарӗ вӑл, тӑчӗ те, чулсем ҫине такӑна-такӑна, шыв хӗрне пычӗ.

Он не утерпел, встал и, спотыкаясь о камни, пошел к берегу.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Малтан чулсем ҫинче килӗшӳллӗ вырӑнсем хатӗрле, шыв варринчи пӗренене тӗрте-тӗрте яма пакур ҫитмелле пултӑр.

Заранее подготовь на камнях удобные места, чтобы багром можно было достать до середины течения…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл хутран-ситрен аялалла пӑхса илет, шыв урнӑ пек сиксе, чулсем ҫине пӗрхӗнет, асамат кӗперӗ тӗсӗсемпе выляса илет, хуран пек лакӑмсенче шыв кӑпӑкланса вӗрет.

Иногда Сергей заглядывал вниз, река бесновалась, щедро обдавая брызгами нависшие над руслом камни, сверкала и переливалась радугой водяная пыль, и были видны котлованы, в которых кипела и пенилась вода.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӳлте кӑвакрах чулсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, аялта — тӗпсӗр шырлан, унтан, ҫӗр ӑшӗнчен тухнӑ пек, шыв юхса тухса, чулсене перӗнсе хӑрушла хытӑ шавлать, ҫак хӗсӗк ту хушшинче вунӑ турбина ӗҫлет темелле.

Сверху нависали глыбы серой породы, а внизу — пропасть, и оттуда, как из недр земли, поднимался такой рокот бьющейся о камни воды, точно в этой узкой стремнине работали десятки турбин.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул ҫинче вӗт чулсем шӑкӑртатаҫҫӗ, кустӑрмасем айӗнчен сирпӗнсе, тимӗре лексе янӑраҫҫӗ.

Под колесами потрескивал гравий, мелкие камни взлетали из-под колес и со звоном ударялись о крылья машины.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Акӑ ҫул хӗрринче Шелудивая ту хӑйӗн тискер тумӗпе тӑрать, вӑл пачах ҫара, ун ҫинче ним йӗркесӗр чулсем выртса тухнӑ.

Вот встала у дороги Шелудивая в своем диком наряде с совершенно голыми, в беспорядке торчащими камнями.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Казакӑн ури йӗнер йӑранине хирӗнсе ларнӑ та, лаша ҫав лутӑрканса, таткаланса пӗтнӗ кӗлеткене чулсем тӑрӑх ҫапкалантарса пырать.

Нога казака застряла в стремени, и лошадь несла, мотая избитое оголенное тело по камням.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр-пӗринпе кӗрешекен хумсем хушшинче шывалла тухса тӑракан ҫыранти ҫунса хуралнӑ йывӑҫ тункатисемпе чулсем тискеррӗн курӑнаҫҫӗ.

Дико чернеют промеж ратующими волнами обгорелые пни и камни на выдавшемся берегу.

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫара ылтӑнран тимӗрҫӗ лаҫҫи лартса пама хушӑп, вара эс кӗмӗл мӑлатуксемпе ӗҫлӗн» тесен, эп ӑна хирӗҫ: «Ылтӑн лаҫ та, хаклӑ йышши чулсем те, мӗнпур патшалӑхна парсан та кирлӗ мар мана. Луччӗ эс мана хамӑн Оксанӑна пар!» тенӗ пулӑттӑм.

Прикажу тебе сделать золотую кузницу, и станешь ты ковать серебряными молотами». — «Не хочу, — сказал бы я царю, — ни каменьев дорогих, ни золотой кузницы, ни всего твоего царства: дай мне лучше мою Оксану!»

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗрмай кӗл тӑвать имӗш, вӑл каласа панӑ тӑрӑх вара ялти ҫынсем ҫав монашка Пидорка пулнине чухласа илчӗҫ; козак каланӑ тӑрӑх, вӑл никампа та сӑмах хушмасть; лаврӑна та ҫуранах пынӑ-мӗн, турамӑшне парне кӳме хӑйпе пӗрле хаклӑ та тӗрлӗ тӗслӗ чулсемпе эрешлесе пӗтернӗ чаплӑ матери илсе пынӑ, тет, ҫав чулсем ҫине пӑхсан ҫынсен куҫӗсем йӑмӑхаҫҫӗ, тет.

и беспрестанно молящуюся, в которой земляки по всем приметам узнали Пидорку; что будто еще никто не слыхал от нее ни одного слова; что пришла она пешком и принесла оклад к иконе божьей матери, исцвеченный такими яркими камнями, что все зажмуривались, на него глядя.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗсем тӑнӑ вырӑнта, ҫӗр айӗнче, арчасемпе хурансенче тӳпемиех червонецсемпе хаклӑ йышши чулсем йӑтӑнса выртаҫҫӗ.

Червонцы, дорогие камни, в сундуках, в котлах, грудами были навалены под тем самым местом, где они стояли.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӗрлӗн, симӗсӗн те кӑваккӑн йӑлкӑшан хаклӑ йышши чулсем евӗр тӑкӑнаҫҫӗ яшт тӳрӗ хӗвелҫаврӑнӑшӗсен сулхӑнӗнче тӗлӗрен ула-чӑла пахчасем ҫине ҫутӑлакан хурт-кӑпшанкӑсем.

Изумруды, топазы, яхонты эфирных насекомых сыплются над пестрыми огородами, осеняемыми статными подсолнечниками.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах, яланхи пекех, тӗрлӗ-тӗрлӗ япаласем ҫинчен калаҫни часах пӗр ҫӗре пӗрлешрӗ, — ҫакӑн пек вара ту ҫинчи ҫырмасем чулсем хушшипе мӗн чухлӗ кукӑрланкаласа юхсан та кирлӗ ҫӗрте пӗр хӑватлӑ юхӑма пӗрлешеҫҫӗ.

Но, как всегда, разговоры о разных вещах вскоре слились в одно и то же, — так же горные ручейки, сколько ни петляют среди камней, в нужном месте все равно сливаются в одно мощное течение.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич хӑраса ӳкрӗ, унӑн кӑвак куҫӗсем, хӗвел ҫинче типнӗ вӗтӗ чулсем пек, тӗксӗмленчӗҫ…

Ерофей Кузьмич замер, и серые глаза его потускнели, как серые гальки, высохшие на солнце…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халӗ ҫавсем пӗтӗмпех тахҫанах манӑҫа тухнӑ ӗнтӗ, хӑш-пӗр ҫӗрте кӑна, ту тӑрринче усӑнса тӑракан чулсем ҫинче хура та тӗксӗм, ҫумӑр тумламӗсем ҫисе ҫийӗнтернӗ, ҫурма арканнӑ, никама та кирлӗ мар хуралҫӑ башнисем тинӗс ҫинчи пӗчӗк утравсем пек лараҫҫӗ…

Ныне все это давным-давно ушло из памяти, и только кое-где, как островки на море, еще стоят на отвесной скале сторожевые башни, темные и мрачные, совсем уже хилые и изъеденные дождями.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ман пуҫ ҫине чулсем ӳкеҫҫӗ…

На мою голову камни будут валиться…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней