Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫийӗ (тĕпĕ: хулпуҫҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ кӗтмен ҫӗртен ветролетран анса тӑрсан эп те анрасах кайрӑм, — пуҫне ашшӗн хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ Женя.

— А представь как удивилась я, когда ты снял свой финский колпак! — Женя опять положила отцу голову на плечо.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Аттеҫӗм, — пичӗпе ашшӗн хулпуҫҫийӗ ҫумне тӗршӗнчӗ вӑл сывлӑшра ҫакӑнса тӑнӑ чух.

— Папочка, — бормотала она во время подъема и прижималась щекой к отцовскому плечу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Сӑнӳкерчӗк ҫине те карнӑ ҫӑварпах тухрӗ вӑл, ун хулпуҫҫийӗ ҫинче Чебурашка ларать.

Таким его и сфотографировала Женя его же мобильником. С Чебурашкой на плече.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Манӑн каймалла, — мӑкӑртатрӗ хӗр ача тӑма хӑтланса, анчах та Петр Петрович аллине ун хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ те ирӗксӗрех тӑпланса ларма тиврӗ.

— Мне надо идти, — пробормотала она и хотела встать, но Петр Петрович, положил ей руку на плечо и она помимо своей воли снова села.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита сӑмсине нӑшлаттарса илчӗ, унтан пичӗпе Женя хулпуҫҫийӗ ҫине тӑрӑнчӗ те йӗрсех ячӗ.

Маргарита всхлипнула, обняла Женю, уткнулась ей в плечо и снова разревелась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Каччӑ Федор патнерех куҫса ларчӗ те халӗ ӗнтӗ аллине ун хулпуҫҫийӗ ҫине хурса ӑна хӑлхаран тем калама пуҫларӗ.

Парень подсел к Федору и теперь положил руки на плечи уже ему и стал что-то нашептывать в ухо.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Шӑпрах эс, шӑпрах, — унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине аллине хучӗ каччӑ.

— Тихо-тихо! — парень положил ей руки на плечи.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Арҫын ачапа хӗр ача Женя хулпуҫҫийӗ ҫинчи кушака ҫӑмӑллӑнах антарчӗҫ.

Мальчик и девочка не без труда сняли с Жениного плеча кошку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑранипе куҫне чарса пӑрахнӑ ула кушак вӗсен ури айнех кӗрсе тарчӗ те самантрах Женя рюкзакӗ ҫине улӑхса кайрӗ, кӗҫех ун хулпуҫҫийӗ ҫине хӑпарса мӗскӗннӗн мяуклатса илчӗ.

Трехцветная кошка с выпученными от ужаса глазами кинулась ребятам под ноги, вскарабкалась прямо на Женю, мгновение повисела на ее рюкзаке, затем вдруг оказалась у нее на плече и жалобно мяукнула.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ним чӗнме аптӑранӑ завуч аллине Бондаренко хулпуҫҫийӗ ҫинчен илчӗ.

Завуч же запнулась и даже убрала руку с ее плеча.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Хӑвӑр йыша хутшӑннӑ арҫын ачана кӳрентерместӗр вӗт? — ыйтрӗ завуч аллине Женя хулпуҫҫийӗ ҫине хурса.

— Вы ведь не будете обижать новенького, мальчишки? — спросила завуч положив руки на плечо Жени.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тинӗсӗ пур, кимми ҫук, — терӗ шӑппӑн Мот, астумасӑр пек, аллине Петя хулпуҫҫийӗ ҫине хурса.

— Море есть, а шаланды нету, — шепнула Мотя, как бы нечаянно положив руку на Петино плечо.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн хулпуҫҫийӗ урлӑ Нюсян тӗксӗм-шурӑ ҫаврака пичӗ тата «Борис — йӗкехӳре тус» шӗлепки курӑнать.

Из-за ее плеча выглядывали матово-бледное круглое лицо Нюси и котелок «Бориса — семейство крыс».

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик пӳрт ҫинчен кӗсменсене илчӗ те, хӑйӗн пӗчӗк, анчах та вӑйлӑ хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ.

Гаврик снял с крыши весла и взвалил их на маленькое, но крепкое плечо.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Сима-гюль! — пӑшӑлтатать Курбан, манӑн пуҫӑма хӑйӗн хулпуҫҫийӗ ҫумне чӑмӑртать, тӑнлавран асӑрханса ачашлать.

— Сима-гюль! — шепчет Курбан, прижимает мою голову к своему плечу, аккуратно гладит висок.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ун пӳлӗмӗнче эпир хамӑр кӑначчӗ, вӑл мана хирӗҫ пукан ҫине ларчӗ, пуҫне чикрӗ, ырхан хулпуҫҫийӗ ҫӗкленерех тӑрать.

Мы были одни в его комнате, и он сидел напротив меня в кресле, опустив голову, подняв худые плечи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тухтӑр ун пек чухне ман ҫине пӑхса илетчӗ те, аллисене унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине хуратчӗ, ачашлатчӗ.

Тогда доктор, переглянувшись со мной, ласково обнимал его за плечи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лапсӑркка ешӗл френчне вӑл (ырӑ мар вӑхӑтсем ҫитсен яланах вара ҫав френчне тӑхӑнса ҫӳрет) хулпуҫҫийӗ урлӑ уртса, ҫемҫе ҫухине йӳле янӑ.

Мохнатый зеленый френч, который он всегда надевал, когда чувствовал себя плохо, был накинут на плечи, и мягкий ворот рубахи расстегнут.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл — шӑп хӑех, анчах хулпуҫҫийӗ кӑна тӗрӗс, пирӗн комод ҫинчи пек катӑлман, тата ку, паллах, пирӗннинчен чылай пысӑк.

Он был совсем такой, как у нас на комоде, только плечо у него было целое, не отбитое, и он был, конечно, гораздо крупнее.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тус хулпуҫҫийӗ ҫине выртса макӑрма ҫӑмӑл, ҫак ҫыру та ҫавӑн пекех ҫӑмӑллӑн ҫырӑнчӗ.

И писалось легко, как легко плачется на плече друга.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней