Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Ой, анне, паян класра тем те пӗр пулса иртрӗ! — терӗ Лида, амӑшӗн ӑшӑ тутӑрӗпе витӗнсе.
27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Петя ашшӗ, ҫиленнӗскер, мӑн сасӑпа калаҫать, амаҫури амӑшӗн — Екатерина Алексеевнӑн — лӑпкӑ та йӗркеллӗ сасси хытӑрах илтӗнет.Сердитый бас отца заглушался тихим, спокойным голосом мачехи — Екатерины Алексеевны.
26 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Ваҫҫук кӑранташ арчине тата амӑшӗн сӑнне вырнаҫтарнӑ рамкине кӑтартрӗ.
11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Рамка хушшинче амӑшӗн сӑнӗ: вӑл яланхи пекех лӑпкан та кӑмӑллӑн пӑхать.Из рамки смотрела на него мать со своей всегдашней спокойной, милой улыбкой.
10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Ашшӗпе ывӑлӗ кашни каҫах амӑшӗн кровачӗ ҫине пыра-пыра ларнӑ, амӑшӗ вара, ҫытар ҫине чавсаланса, Ваҫҫук сӑмахӗсене итленӗ, ывӑлӗ вара вӗренме хушнӑ уроксене ашшӗне каласа панӑ.
3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Амӑшӗн пичӗ ҫинче ывӑлӗ мӗн ачаранпах курса тӑракан путӑксенчен ҫип пек ҫинҫе пӗрӗнчӗксем пуҫланса кайнӑ пек туйӑнчӗ Сашӑна.
2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Савӑннипе вӑл амӑшӗн аллине хыттӑн пӑчӑртать.
1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Эвакуацие, амӑшӗн вилӗмне, бомбежкӑсене, ашшӗ пурнӑҫӗшӗн яланах хӑраса пурнассине тӳссе ирттернӗ ҫамрӑк ача пӗртен-пӗр ҫынна — ашшӗне питӗ хытӑ юратнӑ, ҫав юрату уншӑн ҫупа сахӑр пекех кирлӗ пулнӑ; ун пек юрату ачана асаплантарать, кӗвӗҫтерет, иккӗлентерет.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Леночка ӗҫлет, хушӑран, амӑшӗн сӑмахӗсемпе килӗшсе: «ҫапла, ҫапла», текелет.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Амӑшӗн куҫне самантлӑха темле хура та хӗрле япала хупласа илчӗ, ҫӑварне тӑварлӑ юн тути тулчӗ.Что-то черное и красное на миг ослепило глаза матери, соленый вкус крови наполнил рот.
XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗн куҫӗ чарӑлса кайрӗ, ҫутӑлса илчӗ, янахӗ чӗтреме тытӑнчӗ.
XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗн куҫӗнче пур япала та хуралса сулкаланма тытӑнчӗ, анчах та, хӑй ывӑннине ҫӗнтерме тӑрӑшса, вӑл юлашки сассипе кӑшкӑрчӗ:
XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Эпӗ сире каласа парӑп, эсир амӑшӗн чӗрине, унӑн кӑвакарнӑ ҫӳҫне ӗненӗр, — ӗнер ҫынсене вӗсем сирӗн валли те чӑнлӑх илсе пынӑшӑн суд турӗҫ!
XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Чӑн та ҫав, эсир пӳрте — юлташсем, пурте — тӑвансем, пурте — пӗр амӑшӗн — чӑнлӑхӑн ачисем!Воистину, все вы — товарищи, все — родные, все — дети одной матери — правды!
XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл пӗтӗм кӗлеткипе хускалса диван ҫинчен тӑчӗ те, кравать патне пырса, амӑшӗн пичӗ умне пӗшкӗнчӗ, вара амӑшӗ унӑн хура ҫутӑ куҫӗнче темле тӑванла, ҫывӑх та ӑнланмалла япала пуррине курчӗ.
XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Вӗсем ман пата килсен — эпӗ вӗсене перетӗп! — хуллентерех, анчах та татӑклӑн каласа хучӗ Людмила, амӑшӗн калавне итлесе пӗтерсен.
XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хыткан та ҫинҫешкескер, вӑл амӑшӗн мӑйне хӑйӗн ҫирӗп аллисемпе ыталаса илчӗ те ӑна куҫӗнчен пӑхса кулса ячӗ:Худой и тонкий, он охватил ее шею своими крепкими руками, взглянул в ее глаза и засмеялся, говоря:
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Халӗ вӑл ӑна тӳсмелле мар хӗрхенчӗ, анчах та вӑл хӑйӗн туйӑмне пытарчӗ, мӗншӗн тесен ӑна палӑртсан — Николай ҫухалса каять, именет, яланхи пекех кӑшт кулӑшларах пулса тӑрать, — амӑшӗн ӑна ун пек курас килмерӗ.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗн сӑмахне пичетленӗ ҫӗре хутшӑнма май пурри амӑшӗн кӑмӑлне ҫӗклерӗ те, вӑл: — Апла пулсан — эпӗ кайӑп, — терӗ.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Такамӑн ҫирӗп алли амӑшӗн пӳрнисене пӑчӑртаса лартрӗ, такам хӗрӳллӗн калаҫма тытӑнчӗ:Чья-то крепкая рука стиснула пальцы матери, чей-то голос взволнованно заговорил:
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.