Корпус чувашского языка

Вӗсем Шурӑпа иккӗшӗ ҫав самантрах ҫӳле хӑпарчӗҫ те татах аялалла анчӗҫ.

Они с Шурой тут же поднялись наверх и снова спустились.

Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ула-чӑла хӑма ҫинче вунӑ клетка сиктерсе ҫӳле вӗҫсе хӑпармалла пулсан, ачасем савӑнса алӑ ҫупаҫҫӗ.

И как ребята хлопают в ладоши, когда им посчастливится залететь вверх, минуя сразу десяток клеток на пестрой доске!

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑлхинчен ҫаплах пушар шавӗ кая пӗлмерӗ: хуралтӑ шатӑртатни, ҫурчӗ ишӗлни, асӑхнӑ вут вӗҫӗмсӗр кашлани, айӗн-ҫийӗн хӗвӗшекен халӑх шапӑлтатни ҫаплах янӑраса тӑчӗ; куҫӗ умӗнче те темле вӑрӑм-вӑрӑм хӗлхемсем — ҫуннӑ улӑм пӗрчисемччӗ-ши — таҫта ҫӳле вӗҫсе хӑпараҫҫӗ те татӑлса-тӗпренсе васкамасӑр анаҫҫӗ.

В ушах его все еще стоял шум ночного пожара, казалось, он слышит отчаянный стрекот трещотки, а в глазах полыхают красные языки пламени…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗлхем ярӑмӗ таҫта ҫӳле хӑпарса пуҫтаххӑн сикет.

Искры бесшабашно взлетали вверх.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗлет пуҫӗнчен ҫӗкленнӗ кӑвак кӑвакарчӑнсем, ҫуначӗсене хӑвӑрт-хӑвӑрт вылянтарса, ҫӳле вӗҫсе хӑпараҫҫӗ те канӑҫсӑр ҫаврӑнаҫҫӗ.

С крыши амбара, часто-часто перебирая крыльями, взмыли в небо голуби.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Салтӑнса тӑмасӑрах вӑл шыва кӗрсе кайрӗ те, икӗ аллинчи икӗ саламатне ҫӳле ҫӗклесе, Нямаҫ патне пычӗ.

Так и прыгнул в воду, размахивая нагайками в обеих руках, вплотную подошел к Нямасю.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Асту, ҫӳле хуралҫӑ тӑратса хӑварма ан ман, — хушрӗ вӑл ӑна.

Только смотри, наверху не забудь караульных оставить, — предупредил он его.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗпри хура ӑйӑрне пуҫне ҫӳле каҫӑрттарса кӳлнӗ, чӑнкӑ пӗккинчен виҫӗ шӑнкӑрав ҫактарнӑ, пичеврисем те хура лашасем.

В другие сани запряжен гордый черный красавец-жеребец, под дугой у него звенят-заливаются три бубенца.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунтан ҫӳле ҫӗклесе тулта вӗсене кӗтсе тӑракансен аллине пачӗҫ.

И тут их подсаживали наверх, передавая стоявшим снаружи.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӗсем ҫӳле хӑпарчӗҫ.

Они поднялись наверх.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӗсем хӑвӑрт кӑна ҫӳле хӑпарса тӗпсакайне хупрӗҫ те пӳртрен шӑппӑн тухса кайрӗҫ.

Они быстро вылезли наверх, закрыли подпол и тихо вышли из дома.

19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Мишер хӑй ҫӗнтернӗ ятпа, сылтӑм аллине ҫӳле ҫӗклесе, ункӑ тавра ҫаврӑнчӗ.

Татарин, высоко подняв правую руку, обвел всех ликующим взглядом: победил!

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тяпук текенни сасартӑк аллисене вылятма тытӑнчӗ, ҫӑпати кӗлине аллисемпе енчен енне ҫупкаласа, хӑвӑрт-хӑвӑрт тӑпӑртата пуҫларӗ, унтан ҫӑра ҫӳҫне лӑст усрӗ те лӑст хӑпартрӗ, кукленерех ларса, хӑрах ури вӗҫҫӗн кӑлтӑрмачӑ пек ҫаврӑнма тытӑнчӗ, вара, вӗҫсе хӑпарнӑ пек, ҫӳле сикрӗ, чарӑнчӗ, тапса илчӗ — ташланӑ май такмаклама тытӑнчӗ:   Ташлӑп тейӗп, тантӑшсем, Юрлӑп тейӗп, юлташсем.

А Тябук уже начал красивые движения руками, затем ударил звонко ладонями по подошвам новых лаптей, дробно перебрал ногами, резко откинул голову назад, потом — вперед, полуприсел и закружился на одной ноге волчком, а затем взлетел ввысь и остановился, еще раз выдал дробь ногами и завел частушку: Вы пляшите, говорю, Веселитесь, говорю.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ик урапана хире-хирӗҫ лартнӑ та, тутисене ҫӳле ҫӗклетсе ҫыхнӑ.

Вот стоят две телеги с поднятыми и связанными наверху вместе оглоблями.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫӳле хӑпарса ҫитнӗ тӗле Нямаҫ хӑйӗн ҫӳхетсе кастарнӑ сарӑ мӑйӑхне пӳрнисемпе вӗҫкӗннӗн пӗтӗркелерӗ.

Когда же Шерккей взглянул вверх, то увидел довольное лицо Нямася с небольшой бородкой, которую он пощипывал пальцами.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Темле йывӑҫ та ӳсет ҫӗр ҫинче, пурин валли те вырӑн ҫитет темелле: хӑшӗ пахчара саркаланса савӑнать, хӑшӗ ҫурт умӗнче юри тӑратнӑ хурал пек ларать, ял урлӑ каҫакан тарӑн ҫырмара та йӑмрасем таҫта ҫӳле кармашаҫҫӗ.

Благодатная земля, растет на ней все, что ни посади, хоть в огороде, хоть возле дома, вон вдоль оврага, что пересекает деревню, понатыкали весной ивовых кольев, а теперь гляди какие красавицы вымахали!

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан аллипе ҫӳле ҫӗклерӗ, вӗренекенсем те ҫӳлерех кармашрӗҫ, вӗсем, хайхи куҫлӑх тӑхӑннӑ евӗр пысӑк сарӑ куҫлӑ, ытла та хӑрушӑ ҫӗлен ҫине тимсӗлсех пӑхма тытӑнчӗҫ.

Он высоко поднял руку, и ученики приподнялись, с напряжением всматриваясь в страшную змею с большими желтыми, точно в очках, глазами.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма, ҫӳле хӑпарса ҫитсен, хайхи директора курах кайрӗ.

Поднявшись, Тёма увидел директора.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫӳле улӑхса ҫитсен, йывӑррӑн сывласа самантлӑха кукленсе ларчӗ, унтан икӗ урине аялалла усрӗ те сикме вырӑн шыраса пӗшкӗнчӗ.

Взобравшись наверх, он на мгновение присел, тяжело дыша, потом свесил ноги и наклонился, чтобы выбрать место, куда прыгнуть.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӗсем ӗнтӗ чылай ҫӳле улӑхнӑ; кунта вара, ансӑр чӳречерен, самай уҫӑрах сывлӑшпа пӗрле, сапаланчӑкраххӑн пулин те, чылаях таса ҫутӑ кӗрет.

Они поднялись уже довольно высоко, и в узкое окно, вместе с более свежим воздухом, проникла более чистая, хотя и рассеянная струйка света.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.