Поиск

Шырав ĕçĕ:

йытӑсем (тĕпĕ: йытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпир чӑхха сӑнама пуҫларӑмӑр, вӑл юлашкинчен чӗпписем пӗртте чӑхсем пек маррине пӗлӗ те вӗсене хӳтӗлес тесе йытӑсем ҫине ыткӑнса, ҫавнашкал хӑрушлӑх тӳсме кирлӗ мар иккенне тавҫӑрса илессе кӗтрӗмӗр.
Мы стали следить за курицей и ждать такого события, после которого, наконец, она догадается, что дети ее вовсе даже на кур не похожи и не стоит из-за них, рискуя жизнью, бросаться на собак.

Юпа ҫинче ларакан чӑхӑ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 21–22 с.

Халь те выртнӑ чухне хам тавра хӗрлӗ йытӑсем чупнӑн, эсӗ ман патӑмра пӑчӑр тытнӑ чухнехи пек тӑнӑн туйӑнчӗ.
Пока я лежал, мне все казалось, что вокруг меня красные собаки бегали, а ты надо мной стойку делал, как над тетеревом.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӗреннӗ йытӑсем кӑна ҫакӑн пек кайри урисем ҫинче ташлаҫҫӗ.
Ученые собаки так на задних лапах танцуют.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тӑрисем юрӑ шӑрантараҫҫӗ; пысӑк пӗсехеллӗ кӑвакарчӑнсем кӑрӑлтатаҫҫӗ; чӗкеҫсем пӗр сассӑр ярӑнса вӗҫеҫҫӗ; лашасем тулхӑра-тулхӑра курӑк ҫиеҫҫӗ; йытӑсем вӗрмеҫҫӗ, хӳрисене йӑвашшӑн пӑтраткаласа тӑраҫҫӗ.
Жаворонки звенят; воркуют зобастые голуби; молча реют ласточки; лошади фыркают и жуют; собаки не лают и стоят, смирно повиливая хвостами.

Ял // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 164–165 с.

Те йытӑсем хӑваланӑ ӑна — тӳрех алӑкран вирхӗнсе кӗчӗ!..
Собаки, что ли, за ним гнались, только он прямо в дверь как прикатит!..

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Йытӑсем шӑршӑ пӗлми, пӑшалсем пеми пулчӗҫ.
Собакам чучъе заливает; ружья осекаются…

Картишӗнче йытӑсем вӗрсе ячӗҫ.
Собаки залились на дворе.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

(Йытӑсем кулма пултарни паллӑ, еплерех кӑмӑллӑн кулма пӗлеҫҫӗ тата вӗсем.)
(Известно, что собаки имеют способность улыбаться, и даже очень мило улыбаться.)

Ҫӳллӗ килкарти, йытӑсем, тимӗр алӑксемпе тимӗр сӑлӑпсем, пӗкӗ евӗр ҫаврашка тӑрӑллӑ чӳречесем, авалхи коверсемпе витнӗ арчасем тата хӑй, ун умӗнче пӗр сиккеленмесӗр лараканскер, ӑна ҫав тери тӗлӗнтернӗ.
Высокий двор, собаки, железные двери и затворы, дугообразные окна, сундуки, покрытые странными коврами и наконец сам необыкновенный хозяин, севший неподвижно перед ним, всё это произвело на него странное впечатление.

Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Йытӑсем — ӑслӑ халӑх, вӗсем политика енчен те пӗлерех параҫҫӗ, ҫавӑнпа та ҫак ҫырусенче ку упӑшкан портречӗ, унӑн ӗҫӗсем пурте пулӗҫ.
Собаки народ умный, они знают все политические отношения, и потому, верно, там будет всё: портрет и все дела этого мужа.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Ҫак юрӑхсӑр йытӑсем пӗр-пӗрин патне ҫырнӑ ҫырусене тупас пулать.
Нужно захватить переписку, которую вели между собою эти дрянные собачонки.

Йытӑсем эсир, вырӑс халӑхӗ хушшинче сутӑнчӑксене ан шырӑр.
Не ищите, собаки, среди русских людей предателей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Партизансем мар, чӑн-чӑн йытӑсем!» тесе каларӗ.
«Не партизан ты, а сволота».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Мӗншӗн сирӗн ялта йытӑсем… манӑн офицерсене тулаҫҫӗ?
— Почему в твоем селе собаки… моих офицеров кусают?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫав вӑхӑтрах йытӑсем тулашнӑ вӑхӑтри пек шӑлсемпе шаклаттарни илтӗнчӗ.
И сейчас же оттуда глухое рычание и тявк, точно псы сцепились.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Йытӑсем те ӑна хӑваласа ҫитрӗҫ.
Но и собаки уже опять настигали его.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Йытӑсем ҫывӑхрах вӗреҫҫӗ ӗнтӗ.
Собаки лаяли уже совсем близко.

Йытӑсем вӗрни ҫывӑхран та ҫывӑха килет.
А лай все ближе и ближе.

Сасартӑк йытӑсем хаяррӑн та хыттӑн вӗрме пуҫларӗҫ.
Вдруг лай стал злее, И громче.

Йытӑсем вӑрӑммӑн сиккелесе шӑши урлах каҫса кайрӗҫ, вӗсем те тӗме хушшине кӗрсе ҫухалчӗҫ.
Собаки громадными прыжками пронеслись над головой мышонка и тоже пропали в кустах.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика