Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуралса (тĕпĕ: хурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурнӑҫа пӗлекен паттӑр генерал, салтакран пуҫласа гварди дивизи генералне ҫитнӗ ҫын, пӗтӗм пӑхӑнса тӑракан ҫынсемпе пӗр пек пулнӑ пӗлнӗ, пурне те хушма, пуринпе те кӑмӑллӑ калаҫма, пурне те астуса тӑма пӗлнӗ, ҫавӑнпа та казак станицинчен килнӗ хӗвелпе хуралса кайнӑ каччӑна генерал уйрӑмах хисепленине, ӑна ашшӗ пекех юратнине никам та сисме пултарайман.

Опытный боевой генерал умел со всеми подчиненными быть одинаково требовательным, строгим, одинаково внимательным, и никто в дивизии не мог даже и подумать, что этот смуглолицый юноша из горной казачьей станицы был у него на особом счету и что к нему генерал питал отцовскую любовь.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ватти хӗрӗн типнӗ куҫҫуль йӗрӗсемпе хурлӑхлӑ куҫне, типсе хуралса кайнӑ питне курса, ҫапла шухӑшланӑ: «Мӗн пӳрнинчен иртеймӗн тесе ахаль каламан ҫав».

Старик видел ее тоскливые, с высохшими слезами глаза, почерневшее лицо: «Недаром же говорится, — думал он, — суженого и на коне не объедешь».

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв хӗрринчи садсем, пӳртсем, тӑкӑрлӑксем сасартӑк ҫухалчӗҫ, малта, лутра сӑртсем ҫинче, сурӑх картисем хуралса тӑни курӑнчӗ, сӑрт хӗррипе, кӑвак тӗтре пек, сурӑх кӗтӗвӗ анать, шыв ӑшӑх ҫӗрте ӗнесем хырӑмӗ таранах шыва кӗнӗ те йӗпе ҫулӑк пек хӳрисемпе ҫыпҫӑнакан пӑвансене хӑваласа тӑраҫҫӗ.

Сады, хутора, улочки, подходившие к воде, скрылись, на гористом берегу лежали кошары, серой тенью двигались по взгорью овцы, на перекате стояли коровы, зайдя по брюхо в воду и отбиваясь от липких оводов мокрой метелкой хвоста.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫара пакартӑн, хӗвел ҫинче шуйттансем пекех хуралса кайнӑ…

Голые, позасмолились на солнце.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӳллӗ тусен хушшинче ҫынсене акӑш-макӑш хӳшӗри пек туйӑнать, лере вӑрман хуралса ларать.

Перед глазами огромным шатром рисовалась почти отвесная скала, а наискось от нее тучей темнел лес.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак илемлӗ, хура хӑмӑр пӗренесене касни нумай пулать ахӑр, мӗншӗн тесен ҫиелти ӗрет хуралса тӗкленнӗ, хуппи типсе кайнӑ, хӗрлӗ сӑнпа йӑлтӑртатман.

Видимо, эти красивые темно-коричневые стволы были свалены давно: их верхний ряд почернел и покрылся шершавой, как замша, кожицей, а кора высохла и отливала красным оттенком.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Машук тӑвӗ халӗ чатӑр пек мар, хӳме пек хуралса тӑрать, ҫак тӑва пула Пятигорск ҫинче, кӑнтӑрти ытти хуласем ҫинчи пек мар, пӗлӗт хурарах курӑнать, ҫӑлтӑрсем те йышлӑрах пек…

Машук встал перед глазами уже не шатром, а полукруглой черной стеной, и Сергею казалось, что именно от этого небо в Пятигорске было значительно темнее и звезднее, чем в других южных городах…

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Савӑнӑҫлӑ сарлака пичӗ хӗвелпе те вӗри ҫилсемпе ҫав тери ҫунса хуралса кайнӑ, ӳт-тирӗ тӗксӗмленнӗ, бронза пек туйӑнать.

Широкое лицо его было так опалено и солнцем и горячими ветрами, что цветом напоминало потемневшую бронзу.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Инҫетре, ту аркинче, ҫурт-йӗрсем курӑнса кайрӗҫ: тӑмпа сӗрнӗ лутра сарай йӗпеннипе хуралса кайнӑ, унпа юнашар ҫатан тытнӑ килкарти, унтан, тӗрлӗ сасӑпа мӗкӗрсе, сӗт пӑрушӗсем тухаҫҫӗ.

Вдали, на косогоре, виднелись строения: низкий, обмазанный глиной сарай, мокрый и оттого черный, а рядом с ним — огороженный плетнями баз, из которого с разноголосым мычанием выходили телята-сосунки.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв парса тӑракан урапа кивӗ, хуралса кайнӑ, ҫиелтен ҫапнӑ хӑмасем ҫӗрӗкпе витӗннӗ.

Колесо, подававшее воду, было старое, доски на нем почернели, обшивка покрылась зеленой плесенью.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мучи ӑнланать те куҫӗ хуралса килет.

Понял старик зачем, в глазах помутилось.

«Итлетӗп ваше сиятельство» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Персе тӑранать Гришатка, тӗтӗмпе тарпа хуралса пӗтет, пӑшал кучӗ хулпуҫҫие ыратакан тӑвать.

Настреляется Гришатка, прокоптится от дыма и пороха, набьет плечо от ружейной отдачи.

Вӑй ҫумне вӑй // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Йӗппе курсан, мучин куҫӗсем хуралса каяҫҫӗ.

Увидел старик иглы — взор помутился.

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Григорин куҫӗсем хуралса килчӗҫ, ҫапах та вӑл кулам пек пулчӗ.

У Григория темнело в глазах, но он улыбался.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл пуҫне хулпуҫҫийӗ хушшине хутлатса лартнӑ та шӑлне ҫыртса кӑшкӑрать, — вилнӗ ҫыннӑнни пек хуралса кайнӑ тутисем пачах та уҫӑлмаҫҫӗ, тейӗн:

Он полз, вобрав голову в плечи, кричал, будто не разжимая трупно почерневших губ:

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑна пурнӑҫ хӑех витӗмлӗн ӗнентерсе пачӗ: хӗрачан ҫырӑ тӗслӗ ҫӳҫӗ пӗтӗмпех тӑкӑнчӗ те ун вырӑнне хуп-хура кӑтра ҫӳҫ шӑтса тухрӗ, куҫӗсем те унӑн, хуралса, тӑрӑхланса пырса, малтанхи тӗсне улӑштарчӗҫ.

Доказательства являла жизнь неопровержимые: темно-русые волосы девочки вывалялись, новые росли черные и курчавые; меняли цвет и глаза, чернея, удлиняясь в разрезе.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, чугун пек хуралса кайнӑскер, пӳртре тӗлсӗррӗн утса ҫӳрет, хӗрӳллӗн ҫунса тӑракан куҫӗсем унӑн ҫав тери ӑшчикӗ хыпнине палӑртаҫҫӗ.

Он ходил по куреню сутулый, чугунно-почерневший; горячечный масленый блеск глаз выдавал его душевную сумятицу.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӑч тӗттӗм — куҫ хуралса килет.

Черная пустота и темнота перед глазами.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ялтан ҫур ҫухрӑмра — темле ҫунтарса янӑ заводӑн стенисем, пӗтӗмпех хуралса кайнӑ тӳпеллӗ кирпӗч стенисем курӑнаҫҫӗ.

В полуверсте от местечка — стены какого-то сожженного завода, кирпичные стены с задымленными черными верхушками.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Прохор Зыков, питҫӑмартийӗ ҫине таканлӑ ут чӗрни йӗрӗ шӑрланса юлнӑскер, халӗ кӑна лазаретран таврӑннӑ та, ун тути хӗррисем ҫинчи асаппа сехӗрленӳ ҫаплах иртсе каяйман-ха, йӑваш куҫӗсене те ӗлӗкхинчен тӑтӑшрах мӑчлаттарса уҫса хупать вӑл; Егорка Жарков кашни тӗл килмессеренех ирсӗр намӑс сӑмахсем вылятать, ӗлӗкхинчен ытларах путсӗрленет тата тӗнчере мӗн пура-ҫука пӗтӗмпех ылханать; Григорипе пӗр хутортан килнӗ Емельян Грошев, яланах ӗҫлӗ те тимлӗ, ҫӑмӑлттай мар казак, пӗтӗмпех темле пӗкӗрӗлсе кӗчӗ, хуралса кайрӗ, ухмахла ахӑлтатса кулакан пулчӗ, кулли хӑйӗн темле ӗненчӗксӗррӗн, чӑртмахла тухать.

Прохор Зыков, только что вернувшийся из лазарета, с рубцеватым следом кованого копыта на щеке, еще таил в углах губ боль и недоумение, чаще моргал ласковыми телячьими глазами; Егорка Жарков при всяком случае ругался тяжкими непристойными ругательствами, похабничал больше, чем раньше, и клял все на свете; однохуторянин Григория Емельян Грошев, серьезный и деловитый казак, весь как-то обуглился, почернел, нелепо похахакивал, смех его был непроизволен, угрюм.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней