Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӗтӗм тӑкӑрлӑксене эрешмен картипе карса хунӑ тейӗн.

Оно словно паутиной затянуло проулки.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӳрече хуллисене тӑнчах хупса хунӑ курницӑра лампа мӑкӑрланса ҫунать.

В горнице с наглухо закрытыми ставнями дымно горел жирник.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӳҫ тӗпекӗ кӑштах кӑвакарма пуҫланӑ казак, пуҫне ун чӗркуҫҫийӗ ҫине меллӗн хунӑ та, хӑяккӑн ҫывӑрса выртать.

На коленях у нее покоилась тронутая сединой чубатая голова казака, он дремал, удобно лежа на боку.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урисемпе йӑранасем ҫинче ҫӗкленсе, Григорий лашан малалла тӑсса хунӑ мӑйӗ ҫинче выртнӑ пекех лӑпчӑнса пычӗ.

Приподнявшись на стременах, Григорий почти лежал на вытянутой конской шее.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Картласа хунӑ ҫула…

Загородили дорогу…

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урапа айне сарса хунӑ ҫӗтӗк ҫитӗ ҫинче виҫӗ старик ларать.

Под арбой на разостланной дерюге сидели трое стариков.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чир хуторӗсенчен йӑтӑнса килнӗ пиншер лавсем мӗнпур урамсемпе тӑкӑрлӑксене картласа хунӑ.

Тысячи подвод, приваливших с чнрских хуторов, запрудили все улицы и проулки.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗтӗччӗ вӑл, урапа ҫине ҫыхса хунӑ чух кӑштах тапратрӑмӑр пулмалла ӑна.

Она была супоросая, мы ее, должно быть, помяли, когда вязали да на арбу клали.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Генерал Поляков шухӑшласа хунӑ тӑрӑх, ударлӑ ушкӑнӑн Фицхалауров генерал чаҫӗсемпе пӗрле, Макеевка слободи еннелле наступлени туса, хӗрлисен 12-мӗш дивизине хӑваласа ямалла, унтан, 13-мӗш дивизине Урал дивизине флангсенчен, тылран пыра-пыра ҫапса, Тури Дон округне кӗрсе каймалла.

По мысли генерала Полякова, группа совместно с частями генерала Фицхелаурова должна была ударить в направлении слободы Макеевки, сбить 12-ю красную дивизию и, действуя во фланги и тыл 13-й и Уральской дивизиям, прорваться на территорию Верхнедонского округа.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫинҫе аллисене сарса пӑрахнӑ, сылтӑм пичӗ сӗлехепе йӑлтӑртатать, карса хунӑ ҫӑварӗнчен тӳсме ҫук сӑмакун шӑрши перет.

Тонкие руки ее были раскинуты, правая щека блестела, обильно смоченная слюной, из раскрытого рта резко разило самогонным перегаром.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ сӗмӗ таврари сӑрт тӗмескисене, Дон леш енчи вӑрмансемпе улӑх-ҫарансене, кашласа ларакан тирексемпе каврӑҫ йывӑҫҫисене хура кашмапа витсе хунӑ

Ночь темной ватолой крыла окрестные бугры, Задонье, ропчушие тополя и ясени…

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Перчетки суран ҫумне хытса ларнӑ та, вӑл пуҫ тӳпинче мӗнле хунӑ ҫаплах ҫыпҫӑнса юлнӑ…

Перчатки присохли к ране, да так и остались на голове…

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ахӑртнех вӑл ӑна суранланса пӗтнӗ пуҫне ҫунтарса ярас пек хӗртекен хӗвелтен, шӑнасенчен тата сывлӑшра пӗлӗт пек кӗшӗлтетсе вӗҫекен ӳпресенчен хӳтӗлес тесе хунӑ пулмалла.

Он, как видно, положил их на голову, стараясь прикрыть сплошную рану от жалящих лучей солнца, от мух и кишевшей в воздухе мошкары.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем винтовкисене кӗлет ҫумне тайӑнтарса хунӑ та, пӗр-пӗринпе сӳрӗккӗн сӑмахлаҫҫӗ; лараҫҫӗ, тӑраҫҫӗ, чӗлӗм паккаҫҫӗ, хӗвелҫаврӑнӑш шӗкӗлчеҫҫӗ.

Казаки, вяло переговариваясь, прислонив к стене амбара винтовки, сидели и стояли, курили, лузгали семечки.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аэроплан, хӑрушшӑн кӗрлесе, асар-писер ҫил-тӑвӑл чухнехи пек пӗр уласа та шӑхӑрса, кӗлетрен кӑшт ҫӳлерехрен вӗҫсе иртрӗ, вилес пек сехри хӑпнӑ карчӑкӑн чарса хунӑ куҫӗ тӗлӗнчи шурӑ ҫутта самантлӑха ҫунат мӗлкипе хупласа кӑшт кӑна умран ҫухалчӗ, хутор хыҫӗнчи нӳрӗ ҫереме кустӑрмисемпе хуллен ҫапӑнса, ҫеҫенхир еннелле чупса кайрӗ.

А аэроплан, страшно рыча, с буревым ревом и свистом пронесся чуть повыше амбара, на секунду закрыл своей крылатой тенью белый свет от вытаращенных в смертном ужасе старухиных очей, — пронесся и, мягко ударившись колесами о влажную землю хуторского выгона, побежал в степь.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем площаде ҫӑтӑ ункӑна хупса хунӑ.

Они плотным кольцом окружали площадь.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр турткаланмасӑр пирӗнпе пыракансенне айӑпӗсене каҫараҫҫӗ, хирӗҫҫисене ак ҫапла награда пулать! — терӗ те чӑпӑрккипе казаксем аялти кӗпи-йӗмӗ таранах хывӑнтарса йӗркесӗр купаласа хунӑ, ҫумӑр айӗнче йӗпенсе выртакан вилӗ хӗрлӗармеецсен шурӑ купи ҫинелле кӑтартрӗ.

Кто пойдет с нами бесперечь энтот будет прощен, а кто взноровится — тому вот такая же будет награда! и указал плетью на порубленных красноармейцев, уже раздетых казаками до белья, сваленных в бесформенную, мокнущую под дождем белую кучу.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий казаксемпе сывпуллашрӗ те, вилнисемпе ҫулти патшалӑх сунса уйрӑлма тесе, лав патне утса пычӗ, ҫавӑн чух тин вӗсем, виҫҫӗшӗ те урапа ҫинче ҫарран выртнине асӑрхарӗ, аттисене кунчисемпе урисем айне хунӑ.

Григорий попрощался с казаками, подошел к повозке прощаться с мертвыми хуторянами и только тут заметил, что они все трое разуты до боса, а три пары сапог подостланы голенищами им под ноги.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шамиль Алешки варринче выртать: унӑн кивелсе кайнӑ кӑвак сӑхманне уҫса хунӑ, пушӑ ҫаннине касса ҫурнӑ пуҫӗ айне чикнӗ, тахҫан ӗлӗкех татнӑ алли, таса мар ҫӗтӗкпе ҫыхнӑскер, нихҫан хускалмасӑр ҫӳременскер, сывлами пулнӑ ҫаврака кӑкӑр ҫинче шӑнӑр хутлатнӑ пек хутланса выртать.

Алешка Шамиль лежал в середине: синий старенький чекменишка его был распахнут, холостой рукав был подложен под разрубленную голову, а култышка давным-давно оторванной руки, обмотанная грязной тряпочкой, всегда такая подвижная, была судорожно прижата к выпуклому заслону бездыханной груди.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн ҫуйкӑнла илемӗ ҫав-ҫавах упранса юлнӑ-ха, анчах кӗр еннелле сулӑннӑ пурнӑҫӗ питҫӑмартисене кӑштах шупкалатса ӗлкӗрнӗ, куҫ хупанкисене сарӑхтарнӑ, хура ҫӳҫӗсем хушшине эрешмен карти майлӑ сайра кӑвак пӗрчӗсем тире-тире хунӑ, куҫӗсене тӗссӗрлетнӗ.

В нем была все та же порочная и манящая красота, но осень жизни уже кинула блеклые краски на щеки, пожелтила веки, впряла в черные волосы редкие паутинки седины, притушила глаза.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней