Поиск
Шырав ĕçĕ:
Казаксем паҫӑрах ӗнтӗ юрлама чарӑнчӗҫ: юнашар вакунра ӑнтан кайнӑ пек хытӑран-хытӑ тӑпӑртатса ташланине итлеҫҫӗ, пӗр-пӗрин ҫине куҫ хӗссе кӑтартса, хӑйсем те кӗҫ-вӗҫ ташша тӳме пуҫлас пек, йӑл-ял кулкалаҫҫӗ.
VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Юнашар вакунра икӗ ретлӗ хут купӑс, шуххӑн хӑшӑлтатса, «казачка» кӗвве илтерет: Казаксем хысна аттисен тӗпӗсене пӗр хӗрхенмесӗр хӑма урай ҫинче тӑпӑртатса ташша хиреҫҫӗ, тахӑшӗ урмӑшнӑ сасӑпа такмак каласа ҫухӑрать:
VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Ҫур ҫухрӑм пек иртсен, манӑн урасем шӑнса кайрӗҫ, эпӗ вара вакунра ҫӑм чӑлхана хывса сумкӑна хунине аса илтӗм» Ӑҫта сумка?
XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вӑл калаҫу пуҫласа ячӗ те, эпӗ, хамӑн вакунра пӗччен юлас мар тесе, унпа пӗрле унӑн пылчӑклӑ, хӗвелҫаврӑнӑш хуппипе ҫӳплесе пӗтернӗ, табак сӗрӗмлӗ виҫҫӗмӗш класс вакунне кайрӑм.
XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Пирӗн вакунра икӗ ҫын кӑначчӗ — пӗр карчӑк хӑйӗн упӑшкипе, иккӗш те питӗ калаҫма юратманскерсем, анчах вӗсем те пулин часах анса юлчӗҫ, эпӗ вара пӗчченех тӑрса юлтӑм.
XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вакунра ҫавӑн чух сакӑр сехет ҫапла ларса пырасси маншӑн темле чӑтма ҫук хӑрушӑ япала пек туйӑнчӗ, эпӗ ӑна ӗмӗрне те манаймӑп.Этот восьмичасовой переезд в вагоне был для меня что-то ужасное, чего я не забуду во всю жизнь.
XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Унтан вӑл вакунра хӑй сасси кӑна илтӗнсе тӑнине асӑрхарӗ те, калаҫма чарӑнса, старик ҫине пӑхрӗ.Заметив, что его голос один слышен, адвокат прекратил свою речь и обратился к старику.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
«Полесье… тӗттӗм кӗтес… ҫутҫанталӑкӑн никам тӗкӗнмен таса чӗрҫийӗ… ансат ӑслав… сӗм авалхилле кӑмӑл-екӗ, — шухӑшларӑм эпӗ вакунра ларса пынӑ май, — маншӑн пӗр пӗлмен халӑх, тӗлӗнтермӗшле йӑла-йӗрке, хӑйне евер чӗлхе… тата, паллах, мӗн чул ҫунатлӑ легенда, тӗрлӗ самах-юмахпа юрӑ пулма кирлӗ!»
I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Ӗҫ вырӑнне, Сандивей станцине, тепӗр ик ҫухрӑма, Т-140 тракторпа ҫуна ҫине вырнаҫтарнӑ вакунра кайрӑмӑр.
Воркутана вӑркӑнтӑм... // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2009,04,18