Поиск
Шырав ĕçĕ:
Куна Дымшаков питӗ тӗл пырса ҫапрӗ, Ворожнев пӗр самант нимӗн тума пӗлмерӗ, ун шатра та катрашка пичӗ кӑвакарса кайрӗ.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Бригадирпе кладовщик тата бухгалтер пурте пӗр харӑс Ворожнев майлӑ кӑшкӑрса ячӗҫ, анчах, тӗлӗнмелле, вӗсем хытӑрах тулашнӑҫемӗн Егор ытларах лӑпланса пычӗ, вӗсем кӑшкӑрашма чарӑнасса кӗтсе тӑчӗ.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Камах вара эсӗ? — хӑпартланчӗ тарӑхса хӗп-хӗрлӗ пулса кайнӑ Никитӑ Ворожнев.— А кто ты такой? — вскинулся багровый от злости Никита Ворожнев.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Парторгран тепӗр енче, пукан ҫинче, шуса анас патнех ҫитнӗ, пӑчӑ сывлӑшпа аптранӑ Аникей саркаланса ларать; уй хыҫӗнче чӳрече янаххи ҫинче Никитӑ Ворожнев вырнаҫнӑ.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ах, темскер пустуй япала шухӑшласа кӑлартӑн эсӗ, — Ворожнев пӑшӑрханма пуҫларӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Аникей аллине сулчӗ, Саввушкӑ, каҫарнӑшӑн тав тӑвасшӑн пулнӑ пек, чӗтренсе ун еннелле сулӑнчӗ, анчах Ворожнев ӑна, хулпуҫҫинчен тытса, малти пӳлӗмрен кӑларса ячӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Кур-ха, кӑмӑлӗ лайӑхланчӗ те, мӗн калаҫать! — терӗ Ворожнев, конюха чарса.— Ишь сбросил гнет с души, понес с дури-то! — останавливая конюха, сказал Ворожнев.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ну, мӗн тӑратӑн эсӗ? — хулпуҫҫинчен кӑлт тӗкрӗ Ворожнев шухӑша кайнӑ Саввушкӑна.— Ну, чего ж ты торчишь? — легко толкнув в плечо, выводя его из задумчивости, спросил Ворожнев.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗн эсӗ, эрех пички, чӗлхӳне ҫӑтрӑн-им? — кӑшкӑрса ячӗ Ворожнев тӳсеймесӗр.— Ты что, пьянь беспробудная, язык проглотил? — не выдержав, крикнул Ворожнев.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Тепӗр минутран Саввушкӑ конюха Ворожнев малти пӳлӗме ертсе кӗртрӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ку хӑна пире кансӗрлемест, — Ворожнев хаваслӑн кулса илчӗ.— Этот гость нам не помешает, — Ворожнев довольно ухмыльнулся.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ун пек пулма пултарасса кӗтсех тӑр! — килӗшрӗ Ворожнев, вӑрӑм та тачка аллисене вӑл сӗтел ҫине хучӗ, пысӑк чӑмӑрӗсене ерипен сарса ячӗ, ассӑн сывласа илчӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ворожнев кӗҫех ҫитсе те тӑчӗ — кичем хӑй, хырӑнман.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Дымшак вара сӑнчӑртан вӗҫерӗннӗ йытӑ аҫи тейӗн! — сивӗ куҫпа чалӑшшӑн пӑхса мӑкӑртатрӗ Никитӑ Ворожнев.А Дымшак ведь ровно кобель с цепи сорвался! — зверовато буркнул Никита Ворожнев.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ун хыҫҫӑн темиҫе утӑмра пуҫне усса пиччӗшӗ Никитӑ Ворожнев пырать, ырхан та тӑсланкӑ Сыроваткин кладовщик, шӑнӑрлӑ мӑйне тӑсса, тӗлсӗр хыпаланса вӗттӗн-вӗттӗн ярса пусать, шатра питлӗ, тӗксӗм Шалымов бухгалтер кичеммӗн, никам ҫине пӑхмасӑр утать; Ефим Тырцев бригадир, палӑрмасӑр пыма тӑрӑшнӑ пек, пӗкӗрӗлнӗ те ҫӑварне чышкипе хупласа хуллен ӳсӗре-ӳсӗре илет.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Председатель ҫурӑмӗ хыҫӗнче тачӑ ушкӑнпа тӑракансем: Лузгинӑн тӑванӗ — Никита Ворожнев, Сыроваткин кладовщик, Шалымов бухгалтер тата Тырцев бригадир, хӑйсене такам паллӑ парса систернӗ пекех, сасартӑк тӗрлӗ сасӑпа кӑшкӑрса ячӗҫ:
7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.