Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кӑштах сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑштах (тĕпĕ: кӑштах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кӑштах чӗнмесӗр тӑчӗ те Мишка ҫав тери юратакан юмарт кулӑпа йӑлкӑшса ейӗлчӗ.

Она помолчала немного и с тихой улыбкой, которую так любил Мишка, сказала.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир кӑштах сыпкаласа ларатпӑр-ха.

А мы тут выпиваем, так, по маленькой…

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл яп-яка хырӑннӑ, йӑл-ял кулкалать, кӑштах хӗрӗнкӗ.

Чисто выбритый, улыбающийся и слегка хмельной.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пичӗ кӑштах шыҫӑнчӗ, куҫ айӗсем тӑртанса сарӑлчӗҫ.

Лицо ее слегка припухло, под глазами появились отечные мешки.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чим-ха, кӑштах хӑналам сана… — ҫыхӑнусӑр мӑкӑртатрӗ вӑл, чылайранпа упранса пурӑннӑ кӑмӑшка кӗленчине арчаран кӑларнӑ май.

Постой-ка угощу тебя… — бессвязно бормотала она, доставая из сундука хранившуюся с давних пор бутылку самогона.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Арлӑ-арӑмлӑ пурнӑҫпа пурӑнма тытӑннӑ хыҫҫӑн кӗске вӑхӑтрах вӑл куҫкӗрет юсанса кайрӗ, хулпуҫҫийӗсемпе пӗҫҫисем кӑштах тулса тачкалнӑ пек пулчӗҫ.

За недолгие дни замужней жизни она заметно похорошела и как будто раздалась в плечах и бедрах.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Туса парӑп, аташӑм, чанах, туса паратӑп, кунтан кӑштах пӑрӑн тульккӗш, атту куҫна турпас ан лектӗр, — кулкаласа ӳкӗтлерӗ ӑна Кошевой.

— Сделаю, тезка, ей-богу, сделаю, только отойди трошки, а то как бы тебе стружка в глаза не попала, — уговаривал его Кошевой, посмеиваясь:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ну, киммине шыва антарса лартрӑм, шӑршӑнтӑр кӑштах.

— Ну, стянул баркас на воду, нехай замокает.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тин вара вӑл кӑштах лӑпланчӗ, калаҫа пуҫларӗ… —

Отошло у нее сердце, заговорила… —

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ирпе Аксинья юлташӗ, пӗр эрнелӗхе те пулин станицӑра юлса, кӑштах канма, юн тухиччен шӑйӑрӑлса пӗтнӗ урине тӳрлетме шутларӗ.

Утром Аксиньин спутник решил остаться на неделю в станице, отдохнуть и залечить растертые до крови ноги.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ… эпӗ эсир хӑвӑр та ҫак ӗҫе хутшӑнасса кӑштах шанса тӑраттӑм-ха..

Я… я питал даже некоторые надежды на ваше участие.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Платон Иванович кӑштах шӑчӑпа тӗккелесен ӑна мана каялла пачӗ те калаҫма юратсах кайман инженерпе юнашар пырса тӑчӗ.

Поработав немного шестом Платон Иванович вернул его мне и как-то незаметно очутился рядом с инженером.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Учительпе анне кӑштах иккӗленсе тӑчӗҫ те килӗшрӗҫ, анчах Вера: Андрее кирек мӗнле пулсан та халех хулана ҫитмелле, терӗ, унпа пӗрле хӗпӗртенӗ Корсар та хула еннелле чупрӗ.

Учитель и мамы поколебались немного и согласились, но Вера заявила, что должна доставить Андрюшку домой как можно быстрей, и ушла с ним и очень веселым Корсаром.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Анна Федоровна кӑштах канас терӗ, ури йӑлтах вӑйран кайнӑ имӗш.

Анна Федоровна сказала, что нужно сначала отдохнуть, что она уже ног не чувствует.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кӑштах шӑйрӑк пурччӗ, ыраттарнине астумастӑп…

Кожу на теле содрал, но ушибов не помню.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Йӗпеннӗ ҫатӑрка кӑштах тӗтӗмленсе те чӑшӑлтатса выртрӗ, унтан вара ялкӑшса ҫуна пуҫларӗ, экспедицири ҫынсенчен пуринчен те пӑс явӑнса туха пуҫларӗ.

Хворост, смоченный коротким ливнем, подымил, пошипел и наконец разгорелся ярким пламенем, и от всех участников экспедиции пошел пар.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

(Каллех аҫа ҫапрӗ те, эпӗ кӑштах илтми пулаттӑм.)

(Снова удар, от которого я чуть не оглох.)

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вара леш хӗрри кӑштах ҫӗкленӗччӗ…

Тогда тот край подымется…

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпӗ шыва сикрӗм-сикрӗм те йӑлт кӑвакарса ҫитрӗм, унтан тепле майпа авӑра кӗрсе ӳкрӗм те кӑштах путаттӑм, ишессе начартарах ишетӗп-ҫке.

Я прыгал, прыгал, весь посинел и наконец влетел в глубокий омут и чуть не утонул, потому что плаваю неважно.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Аллине пуртӑ тытнӑ председатель инженер умӗнче кӑштах чӗнмесӗр тӑчӗ, унтан тин: — Сывлӑх сунатӑп, Ковчегов юлташ… — терӗ.

Держа в опущенной руке топор, председатель постоял молча перед инженером и наконец выдавил: — Здравствуйте, товарищ Ковчегов…

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней